Toestemming achteraf of: Het diamorfinefeit - Arrest

Toestemming achteraf of: Het diamorfinefeit (HR 14 april 2006, LJN AU9724; NJ 2006, 446 m.nt. N. Keijzer)           

Wanneer een verzoek als bedoeld in artikel 14 lid 1, aanhef en onder a EUV wordt gedaan, dan dient aanvullende toestemming tot strafvervolging verleend te worden, indien het strafbare feit waarvoor zij wordt verzocht, op zichzelf de verplichting tot uitlevering krachtens dit verdrag meebrengt. Artikel 12 lid 2 Uitleveringswet houdt, in overeenstemming met artikel 14 EUV, in dat de minister van Justitie aanvullende toestemming kan verlenen, ook voor strafbare feiten die reeds vóór de uitlevering zijn begaan en bekend waren bij de verzoekende staat. De tekst noch de strekking van (artikel 14 van) het EUV en (artikel 12 van) de Uitleveringswet staat eraan in de weg dat de minister van Justitie zonder voorafgaande beoordeling van de toelaatbaarheid van de uitlevering door de uitleveringsrechter aanvullende toestemming verleent ter zake van feiten waarvoor de opgeëiste persoon niet is uitgeleverd.    

De omstandigheid dat uitlevering ter vervolging van een bepaald feit eerder ontoelaatbaar is verklaard, staat aan een herhaald verzoek tot uitlevering en aan een nieuwe beoordeling – in dat geval door de uitleveringsrechter – van de toelaatbaarheid van de uitlevering ter zake van dat feit niet in de weg. De tekst noch de strekking van het EUV en de Uitleveringswet verzet zich, in het verlengde daarvan, ertegen dat in het geval uitlevering van de opgeëiste persoon voor andere feiten reeds heeft plaatsgevonden, een verzoek tot aanvullende toestemming als bedoeld in artikel 14 lid 1, aanhef en onder a EUV wordt gedaan voor feiten ten aanzien waarvan de uitlevering eerder ontoelaatbaar is verklaard en uitlevering is geweigerd. Op dat verzoek beslist de minister van Justitie op de voet van artikel 12 lid 2 Uitleveringswet, waarbij hij is gebonden aan de voorwaarden die deze wet en het EUV stellen.