Rb. ’s-Gravenhage zp Amsterdam 17 september 2007 - Arrest

Rb. ’s-Gravenhage zp Amsterdam 17 september 2007, LJN: BB1836           

Toegangsweigering Schengengrenscode   

Ingevolge artikel 13 SGC en artikel 77 lid 1 Awb is administratief beroep het tegen de toegangsweigering openstaande rechtsmiddel. Dit rechtsmiddel leidt tot een beslissing op administratief beroep door de staatssecretaris. Daartegen staat beroep op de rechter open. De procedure van administratief beroep kan geruime tijd in beslag nemen. In het administratief beroep wordt beslist op de vraag of de toegangsweigering in het licht van de feiten en omstandigheden die bekend zijn op het tijdstip van de beslissing in administratief beroep, kan worden gehandhaafd. De onrechtmatigheid van de eerste toegangsweigering leidt dus niet noodzakelijk tot een opheffing van de toegangsweigering in administratief beroep. In het onderhavige geval was ten tijde van de zitting nog geen beslissing genomen op het administratief beroep. De werking van de toegangsweigering is echter onmiddellijk, en heeft in verband met de plaats waar die wordt verricht, ingrijpende gevolgen voor de geweigerde. Die zal immers gedwongen zijn onverrichter zake terug te keren naar zijn land van herkomst met alle daaruit voortvloeiende kosten, dan wel een geruime tijd van vrijheidsbeperking of –ontneming ondergaan, in afwachting van een beslissing op het administratief beroep. Een voorlopige voorziening kan worden verzocht hangende het administratief beroep doch daarmee kan slechts een voorlopige maatregel worden verkregen. De voorzieningenrechter heeft immers ten aanzien van de toegangsweigering niet de bevoegdheid ex artikel 78 Vw om zoveel mogelijk tevens over het administratief beroep te beslissen.   

Het gemeenschapsrecht eist een effectieve rechtsbescherming, ook bij toegangsweigering. Die bescherming vraagt, gelet op het karakter van de toegangsweigering en artikel 13 SGC, om een snelle procedure leidend tot een oordeel over de rechtmatigheid van de toegangsweigering en een beslissing in beroep die de weigering ongedaan kan maken. Om in dit geval, waarin de beslissing op administratief beroep en dus toegang tot de rechter ontbreekt, zoveel mogelijk te voldoen aan dit vereiste dient de voorzieningenrechter de rechtmatigheidstoetsing van de eerste toegangsweigering zwaar te laten wegen bij zijn oordeel en beslissing, en minder zwaar de prognose op de uitkomst van het administratieve beroep, en zal hij zo nodig een maatregel moeten treffen die de opheffing van de toegangsweigering benadert.

Ingevolge artikel 7 SGC moest de vreemdeling bij de grenscontrole aan een grondige onderzoek worden onderworpen, waarbij het doel van het voorgenomen verblijf nauwgezet zou moeten zijn onderzocht. De grenscontroles moeten zodanig worden uitgevoerd dat de menselijke waardigheid volledig wordt geëerbiedigd. Het grenstoezicht moet professioneel en respectvol worden uitgeoefend en in verhouding staan tot de beoogde doelstellingen.

Uit de vaststaande feiten volgt echter dat de grenswachters de in de SGC neergelegde zorgvuldigheid niet hebben betracht.        

De toegangsweigering dient onrechtmatig worden geoordeeld. Om zoveel mogelijk te voldoen aan de verplichting uit hoofde van het gemeenschapsrecht een effectieve rechtsbescherming te bieden zal de voorzieningrechter het verzoek tot het treffen van een voorlopige voorziening toewijzen, er toe strekkende dat de vreemdeling wordt behandeld als ware haar de toegang niet geweigerd. In dit geval bestaat daartoe immers reden omdat de voorzieningenrechter niet kan beslissen op het administratief beroep, de staatssecretaris tot op heden geen besluit heeft genomen op het administratief beroep en de vreemdeling een spoedeisend belang heeft, in verband met de ingrijpendheid van de toegangsweigering, haar grensdetentie en de geldigheidsdata van haar ticket en visum.