Genetic essentialism, neuroessentialism and stigma van Haslam, N. (2011) - Artikel

Dar-Nimrod & Heine (2011) hebben laten zien dat mensen over het algemeen een essentialistisch perspectief hebben op de relatie tussen genen en menselijke eigenschappen en groepen. Dit heeft negatieve effecten op sociale attitudes en gedrag.

Dar-Nimrod & Heine (2011) hebben laten zien dat mensen over het algemeen een essentialistisch perspectief hebben op de relatie tussen genen en menselijke eigenschappen en groepen. Dit heeft negatieve effecten op sociale attitudes en gedrag. Dit is vanwege de volgende gedachtegangen:

• Als verschillen tussen mensen al bepaald zijn, dan heeft het geen zin om moeite te doen om dit te veranderen.

• Als verschillen tussen mensen natuurlijk zijn, dan worden deze verschillen ook als fundamenteel en moreel correct gezien.

• Essentialisme toont leden van een bepaalde groep als fundamenteel anders dan non-groepsleden, maar fundamenteel hetzelfde als andere groepsleden. Hierbij worden groepsverschillen dus geaccentueerd.

• Het essentializeren van menselijke eigenschappen is gekoppeld aan een grotere acceptatie van (schadelijke) sociale stereotypes (op zo’n manier dat zulke stereotypen mogelijk als waarheid aangenomen worden).

Dit laat allemaal zien dat essentialisme sociale divisies vergroot, wat ook met empirische data bewezen is.

Essentialistisch denken heft ook een grote impact op het stigma van psychische stoornissen. In dit veld speelt niet alleen genetisch essentialisme, maar ook neuro-essentialisme een rol. De vraag die hier naar voren komt is of kennis over genetische en neurologische oorzaken van psychische stoornissen het begrip hiervoor bevordert of hindert. Stigma hier heeft betrekking tot:

• Sociale afstand (“Social distance”): Genetisch essentialisme zorgt ervoor dat mensen grotere sociale afstand creëren tussen henzelf en mensen met stoornissen.

• Gevaar: Genetisch essentialisme zorgt ervoor dat mensen het idee krijgen dat mensen met stoornissen weinig persoonlijke controle hebben, en dus gevaarlijk zijn.

• Pessimisme: Genetisch essentialisme zorgt ervoor dat mensen het idee krijgen dat psychische stoornissen onveranderlijk zijn.

• Blaam: genetisch essentialisme vermindert wel de blaam die op mensen met stoornissen geplaatst wordt, maar het vermindert ook persoonlijke verantwoordelijkheid, met de negatieve gevolgen van dien (bijv. dat mensen niet meer proberen om te herstellen).

Hiernaast heeft genetisch essentialisme ook effect op de familieleden, sinds er ook sociale afstand gecreëerd kan worden van de familieleden van iemand met een stoornis. Ten slotte zijn er natuurlijk ook implicaties voor degene met de psychische stoornis: geïnternaliseerd stigma. Het heeft een sterk effect op het zelf-concept en visie op behandeling en herstel. Dus, het is helaas zo dat, hoewel men hoopte dat biogenetische uitleg het stigma op psychische stoornissen zou verminderen door te verhelderen dat het een ziekte is, dat hier duidelijk niet het geval is.