Does heightening risk appraisals change people’s intentions and behavior? - Sheeran, Harris & Epton - 2014 - Artikel

Does heightening risk appraisals change people’s intentions and behavior? A meta-analysis of experimental studies. - Sheeran, Harris & Epton - 2014. Psychological Bulletin, 140(2)

Inleiding

Risicobeoordelingen zijn gebaseerd op de assumptie dat als bij mensen het gevoel wordt opgewerkt dat iets risicovol is, dat hun gedrag verandert. Deze assumptie is vaak wetenschappelijk onderzocht, maar helaas zijn deze onderzoeken vaak correlationeel van aard. Daar kan dus niet uit worden geconcludeerd dat de risicobeoordelingen de oorzaak zijn van gedragsveranderingen. Het kan immers ook zo zijn dat de risicobeoordelingen het gevolg zijn van gedragingen. Daarom is in dit artikel een meta-analyse gemaakt van relevante experimentele data.

Wat zijn de elementen van risicobeoordelingen?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen vier typen risicovariabelen, te weten risicoperceptie, anticipatorische emoties, geanticipeerde emoties, en perceived severity. Deze constructen zijn van elkaar verschillend, maar tevens aan elkaar gerelateerd.

Wat zijn risicopercepties?

Risicopercepties verwijzen naar de overtuigingen van mensen over hun kwetsbaarheid voor gevaar. Er zijn veel modellen die risicopercepties een centrale rol geven in het verklaren van gedrag (bijvoorbeeld het parallel proces model, de bescherming motivatie theorie, prototype/willingness model). Onderzoek toont aan dat risicopercepties significante, maar kleine associaties vertonen aan intenties en gedrag. Een mogelijke verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat de kenmerkende maatstaven van risicopercepties wel de cognitieve evaluaties van het gevaar meten (de overtuigingen over de mogelijkheid van het gevaar), maar de affectieve reacties (de gevoelens over die mogelijkheid van het gevaar) onderschatten. In dit onderzoek verwijst de term risicoperceptie naar de cognitieve evaluatie van het gevaar, en de term anticipatorische emoties naar de negatieve, affectieve component.

Wat is het verschil tussen anticipatorische en geanticipeerde emoties?

Anticipatorische emoties, zoals angst en bezorgdheid, representeren een onmiddellijke viscerale reactie bij de mogelijkheid van gevaar. Geanticipeerde emoties daarentegen zijn emoties waarvan verwacht wordt dat zij zullen optreden wanneer een bepaalde uitkomst wordt ervaren. Denk bij zulke geanticipeerde emoties aan spijt, schaamte en schuldgevoelens.

Wat wordt bedoeld met perceived severity?

Ernstpercepties refereren naar de overtuigingen van mensen over hoe serieus of ernstig de negatieve gevolgen van een gevaar zijn. Onderzoek heeft aangetoond dat ernstpercepties zijn gerelateerd aan voorzichtig gedrag.

Welke rol spelen intenties in het mediëren van gedrag?

Intenties worden omschreven als zelfinstructies om bepaalde doelen te behalen of om bepaald gedrag uit te voeren. In het huidige onderzoek worden intenties en gedrag als de belangrijkste uitkomstvariabelen beschouwd. Er zijn theoretische en empirische redenen voor dit onderscheid. Ten eerste stellen sommige theorieën dat risicobeoordelingen gedrag alleen indirect beïnvloeden via hun impact op intenties. Ten tweede is er bewijs gevonden dat intenties een causale invloed hebben op gedrag.

Welke interacties bestaan er tussen de verschillende elementen van risicobeoordelingen?

Het lijkt logisch dat er interactie bestaat tussen waargenomen risico en ernstpercepties, omdat intenties en gedrag alleen zullen veranderen als mensen geloven dat een bepaald risico daadwerkelijk kan gebeuren en zij dat risico ook ernstig vinden. Deze interactie is echter niet altijd waargenomen. Dit zou kunnen komen doordat de interventies niet genoeg verschil hebben gecreëerd tussen deze twee variabelen. Dat wordt in dit onderzoek wel gedaan. Er kan hier worden bepaald of het verhogen van de ernstpercepties leidt tot een hogere impact van de interventies die risicopercepties verhogen op intenties en gedrag. Met betrekking tot een andere interactie, te weten waargenomen risico en anticipatorische emoties, lijken de resultaten ook gemengd. Daarom wordt ook tussen deze twee variabelen aan de hand van coding zodanig onderscheid gemaakt dat men kan toetsen of verhoogde anticipatorische emoties de impact van waargenomen risico op intenties en gedrag verhoogd.

Welke interacties bestaan er tussen risicobeoordelingen en andere variabelen?

Er wordt gekeken naar efficacy appraisals en coping appraisals. De impact van risicobeoordelingen op gedrag zou kunnen worden gemodereerd door efficacy appraisals. Deze efficacy beoordeling verwijst naar de beoordeling van mensen over hun vermogen om een bepaald risico te kunnen beheren. Deze wordt vaak geconceptualiseerd door te kijken naar de percepties die men heeft over hoe het gedrag het risico zou kunnen beïnvloeden en hoe waarschijnlijk zij denken dat het is dat het gedrag kan worden uitgevoerd. De impact van risicobeoordelingen zou ook kunnen worden gemodereerd door coping appraisals. De coping beoordeling onderscheidt zich van de efficacy beoordeling doordat deze ook rekening houdt met de waargenomen nadelen van het ondernemen van het gedrag.

Wat kan op basis van deze interacties worden voorspeld?

Deze theorie volgend is te verwachten dat, bij een lage coping en efficacy beoordeling, het verhogen van risicobeoordelingen leidt tot een toename van emotiegerichte coping (het verminderen van de emotionele reactie op het gevaar), in plaats van een toename van probleemgerichte coping (actie ondernemen om het gevaar te voorkomen). Bij een hoge coping of efficacy beoordeling realiseren mensen zich niet alleen dat zij gevaar lopen, maar zij zijn zich ook bewust van de stappen die zij kunnen ondernemen om dat gevaar te ontlopen. Het is dus het meest waarschijnlijk dat risicobeoordelingen intenties en gedrag veranderen als de coping of efficacy beoordelingen hoog zijn.

Wat zijn de belangrijkste conclusies?

Het huidige onderzoek bevestigt het idee dat risicobeoordelingen een causale rol spelen in het bepalen van gedrag. Interventies die succesvol risicobeoordelingen verhoogden leidden tot veranderingen in intenties en gedrag. Ook al was de grootte van de directe effecten van de verhoogde risicobeoordelingen klein, er werden synergetische relaties gevonden tussen de verschillende elementen van risicobeoordelingen en tussen risico- en coping beoordelingen. De elementen van risicobeoordelingen hadden grotere effecten op de uitkomsten wanneer, bijvoorbeeld, verhoogde risicoperceptie werd gesteund door toenames in ernstpercepties of anticipatorische emoties. De grootste effecten werden gevonden wanneer de interventies risicobeoordelingen, response efficacy en zelf-efficacy verhoogden. Ook het verhogen van elk element van risicobeoordelingen had effect op intenties en gedrag.

Hoe kan de bevinding dat risicobeoordelingen meer consistente effecten op intenties dan gedrag hadden worden verklaard?

Uit het onderzoek blijkt dat het verhogen van risicobeoordelingen sterkere effecten had op intenties dan gedrag. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat de intenties dichter bij het einde van de interventie werden gemeten. Als interventie effecten over tijd verminderen, dan worden de effecten op het gedrag evenredig minder. Een andere mogelijke verklaring is dat de processen die leiden tot intentieformatie en het uitvoeren van intenties van elkaar verschillen. Het zou dan zo kunnen zijn dat risicobeoordelingen belangrijker zijn wanneer mensen nadenken over wat zij moeten doen vergeleken met wanneer zij hun beslissing toepassen.

Wat kan worden geconcludeerd over de interactie effecten?

Uit het onderzoek kan worden geconcludeerd dat een hoge affectieve-cognitieve consistentie de kans op gedragsverandering vergroten. Zo bleek dat de impact van verhoogde risicobeoordelingen groter was als deze gepaard ging met een toename van ernstperceptie. Ook de impact van verhoogde ernstperceptie was groter als deze gepaard ging met een verhoogde risicoperceptie. Tot slot bleek ook dat het verhogen van anticipatorische emoties het effect van risicopercepties op de uitkomsten verhoogde. Dit wijst er op dat gedrag voornamelijk wordt uitgevoerd wanneer de gedachten (cognitie) en gevoelens (affect) van een persoon in dezelfde richting wijzen.

Wat kan worden geconcludeerd met betrekking tot risico- en coping beoordelingen?

Risicobeoordelingen en copingbeoordelingen beïnvloeden samen intenties en gedrag. De elementen van copingbeoordelingen versterkten de effecten van risicobeoordelingen. Verhoogde risicobeoordelingen hadden een groter effect op intenties en gedrag als tevens de response efficacy of zelf-efficacy waren verhoogd. Ook was het effect van verhoogde risicobeoordelingen op intenties groter wanneer deze gepaard ging met verminderde responsekosten. Er blijkt een drieweg interactie te bestaan tussen risicobeoordelingen, response efficacy en zelf-efficacy. Interventies waarbij al deze drie variabelen werden verhoogd zorgen voor de grootste veranderingen in intenties en gedrag.

Hoe kunnen risicobeoordelingen worden gebruikt om gedrag te veranderen?

Het verhogen van de elementen van risicobeoordelingen leidt tot veranderingen in gedrag. Er moet gefocust worden op de volgende drie factoren:

• Het verhogen van ieder element van risicobeoordelingen had een klein effect op gedragsverandering. Dit betekent dat als mensen worden geconfronteerd met berichten die hen doet overtuigen dat ze risico lopen (risicoperceptie), en waardoor ze zich zorgen maken over dat risico (anticipatorische emoties), en er voor zorgen dat ze zich schuldig voelen als ze geen actie ondernemen (geanticipeerde emoties), en waarvan ze gaan geloven dat de schade als gevolg van dat risico ernstig is (ernstperceptie), dit maar een klein effect heeft op gedragsverandering.

• Berichten die meer dan één van deze elementen tegelijkertijd kan verhogen, zullen meer effect hebben op gedragsverandering dan wanneer maar één element wordt verhoogd. Zo zal een bericht meer effect hebben wanneer iemand niet alleen gelooft dat hij/zij gevaar loopt, maar ook als de gevolgen daarvan ernstig zullen zijn en zij zich daar zeer veel zorgen over maken.

• De grootste effecten op gedragsveranderingen zullen worden waargenomen wanneer verhoogde risicobeoordelingen gepaard gaan met verhoogde copingbeoordelingen. Het effect van risicobeoordelingen op de uitkomsten werden beïnvloedt door de overtuigingen die mensen hadden over de efficacy van de aangeraden actie, hun vertrouwen in het uitvoeren van die actie, en hun overtuigingen over de kosten en nadelen van het uitvoeren van die actie.