De Waal/Van Rijn - Arrest

De Waal/Van Rijn (HR 30 juni 1995, NJ 1996, 52)

Casus

De Waal is sinds 1972 in dienst bij Van Rijn. Op 1 april 1990 wordt hij arbeidsongeschikt wegens ziekte. Na twee jaar – het opzegverbod tijdens ziekte ex artikel 7:670 lid 1 BW geldt dan niet langer – verzoekt Van Rijn een ontslagvergunning en verkrijgt deze. De arbeidsovereenkomst wordt opgezegd per 30 juni 1992, terwijl had moet worden opgezegd per 1 oktober 1992. De Waal aanvaardt de beëindiging van het dienstverband per 30 juni 1992 en vordert een gefixeerde schadevergoeding ex artikel 7:680 BW. Op dat moment maakt De Waal geen aanspraak meer op loonsuppletie door Van Rijn noch op een andere financiële bijdrage van Van Rijn; schade ten gevolge van de opzegging was er van de kant van De Waal (dus) niet. Van Rijn stelt voor de beëindiging van het dienstverband te verschuiven naar 30 september 1992, maar daarmee gaat De Waal niet akkoord. Is voor toewijzing van de gevorderde schadeloosstelling van belang of De Waal daadwerkelijk schade heeft geleden? En is conversie van een onregelmatige opzegging in een regelmatige tegen latere datum toegestaan?

Hoge Raad

Voor de toewijzing van schadevergoeding ex artikel 7:680 BW is onverschillig of de wederpartij van de schadeplichtige al of niet daadwerkelijk schade heeft geleden. Voor de berekening van het bedrag van die schadeloosstelling is enkel van belang het loon, vastgesteld bij of krachtens de arbeidsovereenkomst, zoals deze ten tijde van haar beëindiging tussen partijen gold, onverschillig of toen daadwerkelijk aanspraak op loon bestond.

Een onregelmatige opzegging van de arbeidsovereenkomst kan niet worden geconverteerd in een regelmatige tegen een latere datum, in die zin dat degene tot wie de opzegging is gericht, daardoor zijn recht op een (gefixeerde) schadevergoeding zou verliezen.