Boktor - Arrest

Hof 's-Hertogenbosch 20 maart 2001, NJ 2002, 67 (Boktor)

Casus

I.c. had de verkoper op 31 juli 1996 aan de koper een woning verkocht. De notariële akte van levering had als datum 25 april 1997. De koper constateerde enkele maanden later, rond 18/22 juli 1997, boktor in de kapconstructie van de woning. Om dit te bestrijden schakelde hij Terminix Protekta in, die de woning heeft onderzocht en op 26 juli de boktor heeft bestreden.

Hierna is de koper begin augustus 1997 door zijn buurman op de hoogte gesteld van het feit dat in zijn tuin afval en puin was begraven. Rond diezelfde periode is ook vastgesteld dat er asbest was verwerkt in de dakbedekking van de woning. De koper heeft op 8 december 1997 de verkoper schriftelijk op de hoogte gesteld van deze feiten en de aanwezige gebreken.

De verkoper bestrijdt de gebreken niet, maar voerde aan dat de koper niet binnen bekwame tijd over de gebreken heeft geklaagd. Tijdens de procedure die volgt wijst de rechtbank het verweer van de verkoper van de hand, waarna hij in hoger beroep gaat.

Hof

Het gerechtshof komt in overwegingen 4.3 – 4.6 tot het volgende oordeel en vernietigt het vonnis van de rechtbank.

Het hof geeft aan dat artikel 7:23 BW in het algemeen stelt dat de koper er geen beroep meer op kan doen dat het geleverde niet aan de overeenkomst beantwoordt, als hij de verkoper daarvan niet binnen bekwame tijd nadat hij dit heeft ontdekt, heeft kennisgegeven. Dit artikel bepaalt dus niet dat deze termijn alleen geldt wanneer melding na deze termijn tot bewijsproblemen voor de verkoper leidt. Het enkele feit dat zulke bewijsproblemen er niet zijn, leidt er dan ook niet toe dat een beroep op termijnoverschrijding moet worden verworpen. Daarbij moet bedacht worden dat artikel 23 een nadere uitwerking is van het bepaalde in artikel 6:89 BW; dat een schuldenaar er op moet kunnen rekenen dat de schuldeiser met bekwame spoed onderzoekt of de prestatie aan de verbintenis beantwoordt en dat deze, als dit niet zo is, eveneens met spoed, aan de schuldenaar meedeelt.

Dit is niet van toepassing voor zover dit in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn.

I.c. hadden koper en verkoper een afspraak voor een gesprek op 6 september 1997 (toen het bedoelde termijn nog niet was verlopen) dit is echter door de koper afgezegd en geen nieuwe afspraak gemaakt, tot 19 oktober. Artikel 7:23 geeft niet nader aan wat onder "binnen bekwame tijd" verstaan moet worden, maar gelet op het feit dat naar oud recht bij verborgen gebreken de "korte tijd" waarbinnen het gebrek moest worden gemeld veelal op zes weken werd bepaald, terwijl door de wetgever wordt overwogen de termijn van 7:23 BW nader te bepalen op twee maanden, moet onder "binnen bekwame tijd" een termijn van ongeveer twee maanden (na de ontdekking van het gebrek) worden verstaan.

Het hof stelt dat het strikte termijn van artikel 7:23 BW mede de strekking heeft dat de verkoper na niet al te lange tijd ervan verzekerd mag zijn, dat de koop definitief is afgerond, zodat de koper zijnerzijds de verplichting heeft zijn bezwaren spoedig te uiten. Wat door koper is gesteld is niet voldoende om de regel van artikel 7:23 op grond van redelijkheid en billijkheid te doorbreken.