Ashingdane - Arrest

EHRM 28 mei 1985, NJ 1991, 623 (Ashingdane)

De Brit Mr. Leonard John Ashingdane was wegens gevaarlijk rijden en wapenbezit voor de Britse rechter gedaagd. Op grond van medisch bewijsmateriaal werd vastgesteld dat hij leed aan een geestelijke ziekte (paranoïde schizofrenie) en zijn geestelijke stoornis rechtvaardigde zijn detentie in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij werd uiteindelijk geplaatst in het “special hospital" Broadmoor voor degenen die behandeling moeten volgen onder speciale veiligheidsmaatregelen vanwege hun gevaarlijke, gewelddadige of criminele neigingen. In de hier op volgende jaren wordt meerdere keren de situatie van Ashingdane heronderzocht en wordt zijn verblijf in het psychiatrisch ziekenhuis verlengd. Acht jaar later, werd vastgesteld dat Ashingdane naar het normale psychiatrisch ziekenhuis Oakwood kon worden overgeplaatst. Dit stuitte op weerstand van o.a. het personeel en omdat geen andere geschikte accommodatie kon worden gevonden, moest Ashingdane in Broadmoor blijven.

De klacht van Ashingdane betreft dan ook het feit dat zijn langdurige gevangenschap is voortgezet in een 'speciaal' ziekenhuis tussen oktober 1978 en oktober 1980 nadat hij fit was verklaard voor overdracht naar een gewoon psychiatrisch ziekenhuis en de daarmee dus de weigering van de relevante autoriteiten om hem over te brengen. Ashingdane beweert dat

artikel 5 EVRM, recht op vrijheid en veiligheid, en artikel 6 EVRM, recht op een eerlijk proces, zijn geschonden.

Het Hof komt tot de conclusie dat er geen schending heeft plaatsgevonden van artikel 5 EVRM.

Ashingdane had namelijk niet de rechtsgrondslag voor zijn detentie (geestelijke problemen) aangevochten, maar hij beweerde recht te hebben op onderdak en behandeling in de meer "passend" omstandigheden van een andere categorie van psychiatrisch ziekenhuis. En dit wordt niet geregeld in artikel 5 EVRM.

Voorts stelt het Hof dat in artikel 6 EVRM niet een absoluut recht op toegang tot de rechter is neergelegd. De verdragsstaten hebben een zekere beoordelingsvrijheid waarmee zij regels kunnen stellen die zekere beperkingen behelzen, mits daardoor het recht op toegang tot de rechter niet in zijn kern wordt aangetast, de gestelde beperkingen een rechtmatig doel dienen en aan de evenredigheidseis is voldaan. Het recht op een eerlijk proces als bedoeld in artikel 6 van het EVRM omvat onder meer het recht op gelijke proceskansen (equality of arms) en het daarmee verbonden recht op openbaarmaking van bewijs (right to disclosure of evidence). Zie r.o. 57.

Het Hof komt tot de conclusie dat i.c. geen schending van artikel 6 EVRM heeft plaatsgevonden.