Dag 19-22: Chitwan National Park

Donderdag 16 oktober

Vandaag was het weer vroeg opstaan, maar zeker niet voor niets! Gwen, Kelly en ik moesten de bus naar Chitwan zien te vinden in Kathmandu. Met een taxichauffeur die vanuit Pepsi Cola als Schumacher reed, was op tijd zijn gelukkig niet zo'n groot probleem.

We hadden geen normale busstoel, maar konden voorop het bankje naast de buschauffeur wel van het beste uitzicht genieten. We reden eindeloos bochtjes door prachtig beboste bergen, die verbonden werden door smalle hangbruggetjes. Toen we in Sauhara aankwamen kregen we een flinke regenbui over ons heen na de hele tijd met volle zon in de bus gezeten te hebben. Lekker afkoelen dus!

De mensen van ons hotel stonden al klaar om ons op te pikken en voor we het wisten zaten we in onze Deluxe lodge. We konden zelf ons programma voor de komende dagen vaststellen en besloten na een lekkere pizza naar een Tahru dans te kijken. Dit is een dans die door de plaatselijke bevolking gedanst wordt en wordt gedaan om meer kans te hebben op een goede oogst.

Vrijdag 17 oktober

Vandaag is het tijd voor een jeep safari! Met genoeg waterflessen op zak gingen we vol goede moed achter de gids aan. Met een lange houten kano staken we de rivier over. Wat was dat een prachtig uitzicht! De wolken hingen laag om de bergen heen en het omliggende riet werd door de ochtenzon goudgeel verlicht.

Aan de overkant stond de driver ons met z'n jeep op te wachten. We reden door het dicht beboste woud en de vlaktes vol riet. Onderweg spotten we herten, krokodillen, apen, veel verschillende soorten vogels, vlinders en last but not least 2 neushoorns die zich in het water aan het baden waren. Ze waren zo groot dat je op afstand het water om de neushoorns heen kon horen verplaatsen.

Op ons verlanglijstje stond natuurlijk ook het zien van tijgers. Helaas was het riet zo hoog, dat we de tijger wel van redelijk dichtbij konden horen, maar niet hebben mogen zien. Toch was het een geweldige ervaring en maakte het er de dag niet minder om.

Na een douche zijn we Sauhara weer ingegaan en hebben we in een Sisha bar (waar de Sisha op was :')) wat drankjes gedaan. De eigenaar kon heel goed gitaar spelen en we hebben gezellig met andere toeristen en locals in kleermakerszit aan een Nepalees tapijtje gekletst. Ons hotel zou om 9 uur sluiten, maar Gwen en Kelly wisten een vriendje van de eigenaar te laten bellen om de deur voor ons open te laten! Zo konden we nog even nagenieten van deze leuke dag!

Zaterdag 18 oktober

Vandaag stond er weer veel op het programma, want we beseften ons alle drie maar al te goed dat we morgen weer een busrit voor de boeg hadden.

Ik besloot zelf op tijd op te staan om opnieuw langs het water te wandelen. Het was helaas niet zo mooi als de ochtend ervoor. Toch besloot ik het wandelpad te volgen en een stuk door het bos te lopen. Ik kwam uiteindelijk uit op een groot grasveld en ik geloofde mijn eigen ogen niet. Aan de overkant van het water stond namelijk een neushoorn! Mijn dag kon niet meer stuk!

Daarna kreeg ik heerlijke wentelteefjes als ontbijt en maakten we ons klaar voor een 'elephantbath'. Gwen, Kelly en ik werden verwacht alvast te zwemmen in de rivier, waar we niet echt op gekleed waren en dit dus niet besloten te doen. De olifant kwam daarna aan en liet ons op haar rug klimmen en wist ons alsnog binnen de kortste nat te krijgen door met haar slurf water over haar rug heen te spuiten. Daarna liet ze haar billen weer in het water zakken, waardoor we weer van haar rug afgleden. Als groot dierenliefhebben heb ik me voor deze activiteit wel even moeten laten overhalen. Gelukkig had deze organisatie het keurmerk van het WWF. Ze vragen meer geld aan de toeristen, zodat de olifanten voldoende rust krijgen en ruim de tijd hebben om te eten. Ik hoop dat ik op deze manier toch enigszins diervriendelijk ben geweest, al blijf ik toch altijd twijfelen of je er wel goed aan doet om hier aan mee te doen.

Na de lunch maaktne we ons klaar voor een prachtige kanotocht door het gebied. Eenmaal uit de kano maakten we een stevige wandeling door het bos waar we afdrukken van tijgerpoten zagen en weer veel verschillende vogels. Toch betrapte ik mezelf erop dat ik vaak bezig was met waar ik mijn voeten moest neerzetten in plaats van vooral om me heen te kijken.

's Avonds aten we bij K.C., een heel mooi restaurant met een prachtige tuin. Ik kon er vis eten en kreeg het in een stomende pan geserveerd. Na een paar cocktails besloten we toch maar verstandig terug te gaan.

Zondag 19 oktober

De tassen zijn weer ingepakt en na een lekker ontbijt werden we teruggebracht naar de bushalte. Dit was even een gek moment, want Gwen ging alleen verder naar Lombini. Gelukkig is Nederland niet zo groot en hopen we als we allemaal terug zijn elkaar nog eens op te zoeken.

De busreis leek dit keer een langere zit, dus Kelly en ik besloten in Thamel bij te komen. Daarna was het toch weer echt tijd ons gastgezin op te zoeken. Op naar een nieuwe week vrijwilligerswerk!