Vrijwilligerswerk in Suriname

De kennismaking
Het kinderhuis Lobi Pikien. Ik heb woensdag kennisgemaakt en het was zo gezellig met de kinderen, dat ik meteen de rest van de dag gebleven ben. En eigenlijk zou ik pas maandag beginnen, maar de kinderen hadden vorige week vakantie en zouden donderdag gaan schilderen. Dus ik ben donderdag al begonnen. Iedereen kreeg een blanco schilderij en mocht een schilderij maken met het thema 'hou Suriname schoon'. Ik mocht gezellig met de kids mee schilderen, maar aangezien mijn schilderkunsten nou niet zo heel geweldig zijn, heb ik de kinderen laten meehelpen. Ik zal straks een foto plaatsen van het kunstwerk.

Het kinderhuis
Ik zal wat meer vertellen over het kinderhuis, zodat je een beeld hebt van waar ik werk. Vanwege de privacy van de kinderen van het huis worden geen namen en geen foto's van de kinderen geplaatst. Het kinderhuis vangt kinderen op die mishandeld, verstoten en/of seksueel misbruikt zijn. Het doel van het kinderhuis is om het welzijn van het kind te bevorderen en de kinderen te begeleiden bij het opbouwen van een menswaardig bestaan. Momenteel verblijven er negen kinderen. Eén jongen van 1,5 jaar, drie jongens tussen de 10 en 12 jaar en vijf meiden tussen de 10 en 14 jaar. Er is één mevrouw aanwezig die de kinderen verzorgt en zij wordt zowel tante als mama genoemd. Het zijn ontzettend lieve kinderen en tante is heel begaan met de kinderen.

Een voorbeeld van een werkdag
Een werkdag ziet er voor mij als volgt uit. De kinderen komen tussen 1 en half 2 thuis van school en dan gaan ze met tante eten. Ik begin om half 3 samen met een andere vrijwilliger (tevens huisgenootje). Van half 3 tot ongeveer 4 uur geven wij aan de kinderen huiswerkbegeleiding. Voornamelijk de meisjes hebben moeite met rekenen en de jongens met taal. Als het huiswerk af is gaan we met de kinderen een leuke activiteit ondernemen tot 5 uur en dan zit onze dienst er al weer op. Zelf vind ik het jammer dat onze diensten zo kort zijn, maar anders wordt het te veel voor de kinderen. De kinderen staan hier al rond 5 a 6 uur in de ochtend op, omdat de school vroeg begint. Als ze thuiskomen gaan ze middag eten en dan zijn wij er al. Verder gaan ze al om 8 uur naar bed en moeten ze dus tussen 5 en 8 hun taken doen, eten en baden.

Een dag in het kinderhuis
Gister moesten de kinderen weer voor het eerst na drie weken weer naar school. Ik heb toen samen met Alyssa huiswerkbegeleiding gegeven en daarna kwam de bibliotheekbus. Dit is een bus die één keer in de twee weken komt en de kinderen mogen dan twee boekjes lenen. De kinderen vinden dit geweldig! Ze waren super enthousiast en zodra ze hun nieuwe boekjes hadden, gingen ze allemaal lezen. Ik vond dat de huiswerkbegeleiding redelijk ging. De kinderen krijgen van school huiswerkboekjes mee, waarin het huiswerk beschreven staat. Hierin staat niet altijd aangegeven wat ze moeten doen of de kinderen hebben de benodigde spullen op school liggen. Dit maakt het wel lastiger om de kinderen in hun huiswerk te begeleiden. Verder merk ik wel dat er een beetje structuur mist, maar dat kan komen doordat de kinderen drie weken vakantie hebben gehad. Ik heb tante gesproken en gevraagd of ze open stond voor ideeën. Samen met Alyssa ga ik brainstormen hoe we onze diensten het beste kunnen aanpakken.

Leuke activiteiten met de kinderen
Afgelopen week hebben we leuke activiteiten met de kinderen ondernomen. Zo hebben we stoelendans gedaan en daarna hebben we gewoon gedanst. Ze vonden het echt super leuk. Verder hebben we ook spelletjes als Schipper mag ik overvaren en verstoppertje gespeeld. Op donderdag is de spellenbus langs geweest. Het is een bus vol met speelgoed waar de kinderen mee mogen spelen. Helaas was het de laatste dag dat ze kwamen, maar als afscheid hebben ze blokken, boekjes, badmintonrackets en ander speelgoed gehad. De kinderen waren super blij. Dinsdag heeft mijn huisgenoot(Alyssa) afscheid genomen op het kinderhuis. Voor dat afscheid hebben we een taart gemaakt en de kinderen hebben heerlijk gesmuld! Als verrassing hadden de kinderen een mooi boekje met tekeningen en foto´s gemaakt. Aankomende week gaan we creatief met de kinderen aan de slag. We gaan namelijk dieren knutselen met behulp van toiletrollen. Ik ben benieuwd hoe ze dat gaan vinden.

Op verjaardag met de kinderen
Zondag moet ik werken bij het kinderhuis. De kinderen waren namelijk uitgenodigd voor een verjaardag van een jongen die twee werd. De familie van het jongetje is ontzettend rijk en had verschillende kinderhuizen uitgenodigd. Ik ben samen met de kinderen naar dit feest geweest. Toen wij op het feest aankwamen waren ze net bezig met een gebed. Na het gebed hebben we met zijn allen roti gegeten. Verder had de familie de hele straat afgezet. Er stonden twee springkussens, een dj, een vrouw die de kinderen deed schminken, een popcornmachine, er werden suikerspinnen en schaafijsjes gemaakt en er reed een treintje. De kinderen hebben genoten. Toen we weggingen kregen de kinderen ook nog eens een snoepzak en avondeten voor het hele huis.

Een creatieve week + hard werken aan school
Maandag begon weer de week bij het kinderhuis. Deze week zijn we echt super creatief geweest. Maandag en Dinsdag hebben we van toiletrollen race-auto's, kikkers en vlinders geknutseld. De kinderen hadden hier veel plezier in en zijn echt creatief geweest. Woensdag zouden we begonnen aan het Moederdag cadeau, alleen hadden alle kinderen straf gekregen. Ik had met Ingrid die dinsdag gesproken over het huiswerk van de kinderen. Dat ze vaak het huiswerk niet opschrijven of hun taken niet af hebben. Die avond is Ingrid nog alles gaan nakijken en de kinderen hadden er echt een potje van gemaakt. Hun schriften klopten niet, er miste schriften, of ze hadden in één schrift vier verschillende vakken beschreven, terwijl ze voor elk vak één schrift hebben. Daarnaast hadden veel kinderen hun taken niet afgemaakt. Samen met Ingrid hebben we woensdag alle schriften doorgenomen en alle kinderen hebben nieuwe schriften gekregen en moesten al hun werk van elk vak vanaf het derde kwartaal overschrijven in hun nieuwe schrift. Het klinkt misschien streng, maar het is echt belangrijk dat ze nu goed aan hun school werken. Het derde kwartaal is namelijk het moeilijkst van allemaal, daarnaast mag geen enkel kind blijven zitten. Er is namelijk een regeling in Suriname, dat als je twee keer blijft zitten dat je van school moet. Ik hou ook de rapportcijfers en de cijfers van repetities van de kinderen bij, zodat ik weet aan welk vak elk kind moet werken. Woensdagmiddag en avond zijn de kinderen hier mee bezig geweest, waardoor we niet konden beginnen aan het Moederdag cadeau. Uiteindelijk zijn we donderdag begonnen. Er zijn maar weinig kinderen in het huis die hun eigen moeder daadwerkelijk zien. Sommige van de kinderen noemen ook tante Ingrid mama. Verder hebben ze in het weekend ook nog een hulp genaamd Glenda. Ik heb met de kinderen afgesproken dat ze iets maken voor hun eigen moeder (als ze die hebben/zien), voor tante Ingrid en voor Glenda. De kinderen hebben van zoutdeeg hangers voor aan een ketting geknutseld. Ik heb ze die middag mee naar huis genomen en in de oven gebakken. Eigenlijk ben ik vrijdag vrij, maar ik wilde natuurlijk het moederdagcadeau wel met ze afmaken. Dus ben ik vrijdag naar het kinderhuis gegaan om de knutselwerkjes te schilderen en er kettingen van te maken. De kleinste van 1,5 jaar kon natuurlijk niet mee knutselen. Ik heb van zoutdeeg een plat rondje gemaakt en daarin zijn handafdruk ingemaakt. Eén van de kinderen heeft deze geschilderd. Zo hadden alle kinderen een cadeau.

Een schokkende kijkdag op de school van één van de kinderen
Van de week heb ik op de school van één van de kinderen van het kinderhuis meegekeken. De reden hiervan is, dat het niet zo goed gaat met het gedrag van het desbetreffende kind. Ze liegt veel, is agressief en werkt niet aan haar school, waardoor ze veel onvoldoendes haalt. Het doel van mijn bezoek aan de school was, dat ik het gedrag van het meisje in de klas zou observeren. Daarnaast zou ik het rapport en het gedrag van het meisje met de juf bespreken en ik zou bespreken hoe de juf met de diabetes van het meisje kan omgaan. De schooltijden hier in Suriname zijn van acht tot één uur. Ik was er die ochtend om kwart over zeven, zodat ik eerst nog een gesprek kon hebben met het directeur van de school. Toen ik daar aankwam vroeg de directeur wat ik eigenlijk precies kwam doen. Nadat ik hem dit had uitgelegd mocht ik buiten staan wachten op de juf, die uiteindelijk om vijf voor acht aankwam. Waarom ik er al om kwart over zeven moest zijn is voor mij een raadsel. Ik heb de juf kort gesproken over het doel van mijn bezoek en daarna ben ik in de klas gaan zitten om mee te kunnen kijken.

Ik ben heel erg geschrokken van de manier waarop de juffrouwen hun klas leiden en omgaan met de kinderen. De klas bestaat uit 19 leerlingen, die acht à negen jaar zijn. Ik heb de kinderen heel weinig zien werken en heel veel zien ruzie maken. Ze bemoeien ontzettend veel met elkaar en ze slaan en schoppen elkaar regelmatig. De juf is vanaf ‘s ochtends tot in de middag aan het gillen/schreeuwen naar de kinderen. Op deze manier probeert de juffrouw orde te houden in de klas, wat eigenlijk niet lukt. De kinderen hadden die dag gym en het gymveldje bestond die dag 135 jaar. We gingen met 3 klasjes naar het gymveldje, waar de kinderen werden getrakteerd op taart. Om bij het gymveldje te kunnen komen, moeten ze vanaf de school ongeveer 10 minuten lopen. Onderweg moeten ze tweemaal een drukke weg oversteken. De juffrouw liep gewoon achteraan in de rij en liet de kinderen hun gang gaan. Langs die drukke wegen liepen kinderen van acht jaar gewoon vrij rond. Ik kon het niet aanzien en ben heel snel naar voren gelopen om de kinderen bij de weg te houden. Eenmaal bij het gymveldje aangekomen was een kind in een verkeerspaal geklommen. De juf riep hem bij zich en sloeg de jongen tweemaal met vuist op de rug. Dit gebeurde voor mijn ogen en ik vond het verschrikkelijk om dit te zien. Ik wilde er zo graag iets van zeggen, maar dat kon niet. Later op de dag heeft de juf vaker een kind geslagen of geknepen en één keer heeft ze tegen een kind gezegd: ‘Als je nu niet luistert, dan steek ik je (ze had een taartschep in haar handen op het moment toen ze dit zei)’. Ik heb met ongeloof gekeken en geluisterd naar de juf en naar de kinderen.

Het meisje van het kinderhuis was in de klas een heel ander kind, dan in het kinderhuis. Ze was stil en teruggetrokken. Ze werkte amper, omdat ze de hele tijd werd afgeleid door de kinderen en de juf in de klas. Je zag aan haar dat ze verstijfde door het geschreeuw en het slaan van zowel de kinderen als de juf. Het meisje heeft een verschrikkelijk thuissituatie gehad (ze is pas twee maanden geleden bij het kinderhuis geplaatst) en ik denk dat de situatie van de klas haar aan dat verleden herinnerd. In de middag heb ik mijn bevindingen aan Ingrid (tante/mama van het kinderhuis) verteld en ze schrok ervan. Ze gaf aan dat deze school een noodoplossing was, omdat het meisje midden in het jaar op een school geplaatst moest worden en er verder nergens plek was. Ingrid heeft aangegeven dat ze het meisje na de zomervakantie op een andere school zal gaan plaatsen. Voor de komende tijd hebben we afspraken gemaakt met de juf omtrent de omgang met het meisje.

Ik ben geschrokken van de manier waarop de juffrouwen hun klas leiden en omgaan met de leerlingen. De klas waar ik een dagje heb meegelopen bestond uit 19 leerlingen. De schooltijden zijn van acht uur tot één uur. In deze tijd heb ik de kinderen heel weinig aan het werk gezien. De kinderen luisteren amper naar de juf en maken veel ruzie met elkaar. De ruzies lopen regelmatig uit tot slaan of schoppen.

Die avond en de avonden erna heb ik nog veel nagedacht over de omgangswijze van de juffrouwen op de school die ik bezocht heb. (tijdens mijn bezoek aan de school, heb ik meerdere juffrouwen in de pauze gezien. Vandaar dat ik kan aangeven dat het om meerdere juffrouwen gaat, die dezelfde omgangswijze vertonen) Het heeft me echt geraakt dat ze op zo’n wijze omgaan met kinderen. Daarnaast vond ik het heel frustrerend, dat ik er niks van kon zeggen.

Voorbereiden op de grote toets
Afgelopen weekend ben ik veel bezig geweest met het maken van oefeningen voor een meisje in het kinderhuis. Het meisje had namelijk een soort van cito-toets voor Nederlands en Rekenen, maar vanuit school krijgen de kinderen geen oefenmateriaal. Ik heb dat weekend de boekjes van rekenen en Nederlands doorgespit en allerlei oefeningen gemaakt, zodat ik samen met het meisje kon oefenen en haar voorbereiden op de grote toets. Met Pinksteren was ik eigenlijk vrij, maar die dagen ben ik naar het kinderhuis gegaan om het meisje voor te bereiden.

Kinderverjaardag
Woensdag ben ik naar het kinderhuis geweest en hebben we de verjaardag gevierd van één van de meisjes van het kinderhuis. Ze werd elf jaar. Degene die jarig is mag kiezen wat ze willen eten en ze krijgen een taart. Ik had een cadeau voor haar gekocht, namelijk een pakketje waarmee ze armbandjes en oorbellen kan maken en een armband met gekleurde kraaltjes en een klokje. Ze vond het cadeau ontzettend leuk. Verder had ik mijn laptop meegenomen, zodat we muziek hadden om het feest te vieren. We hebben gezongen voor het meisje, gezamenlijk gegeten en daarna heeft ze de taart aangesneden. Ze had een mooie roze barbietaart en hier is de traditie dat het eerste stuk in het gezicht van de jarige wordt geduwd! Daarna hebben ze met zijn allen taart gegeten.

Klussen op het kinderhuis & cadeautjes
Pap en ik (vooral pap) hebben samen de klusjesman uitgehangen in het kinderhuis waar ik vrijwilligerswerk doe. We hebben de muren gerepareerd, geschilderd, spullen gerepareerd en kastjes opgehangen. Daarnaast heeft pap twee laptops geïnstalleerd. Pap was ontzettend enthousiast over het kinderhuis en daarom hebben we voor alle kinderen een persoonlijk cadeau gekocht, een groepscadeau en wat educatieve spullen die ik tijdens mijn werk kon gebruiken. Op de tweede dag bij het kinderhuis, hebben we eerst in de ochtend voor de kinderen de film ‘Madagascar’ opgezet. Terwijl pap de laatste dingen aan het maken was, zat ik samen met de kinderen naar de film te kijken. Na de film was het tijd voor de verassing, namelijk de cadeautjes!! De kinderen vonden het helemaal super en ik heb veel big smiles gezien! Het nieuwe speelgoed hebben we natuurlijk meteen uitgepakt en uitgeprobeerd. Wat een super leuke dag. De kinderen waren zo blij.

Een dagje oppassen op het kinderhuis
Donderdag moest ik oppassen van zes uur in de ochtend tot half acht ’s avonds. In de ochtend een ontbijtje voor de kinderen gemaakt en ze naar school gestuurd. Ik had aan de kinderen beloofd, dat ik voor ze zou gaan koken. Ze eten in de middag warm, dus als ze terugkwamen van school zou ik het eten klaar voor ze hebben. Ze waren heel enthousiast dat ik ging koken, dus ik moest er natuurlijk wel voor zorgen dat het eten heel erg lekker zou zijn. De avond ervoor was ik al aan de slag gegaan bij mij thuis en heb ik alles meegenomen naar het kinderhuis. De kinderen gaan van half acht tot één naar school, behalve de kleine jongen van anderhalf jaar. Dus ik was samen met hem en nog twee stagiaires die het huis schoonmaken. Ik heb met de kleine gespeeld en daarna kennis laten maken met Dora! Hij was niet meer weg te krijgen van de laptop. Op elk muziekje ging hij mee dansen en klappen, zo ontzettend leuk om te zien. Toen de kleine op bed lag, ben ik aan het eten begonnen en rond half twee kwamen de kinderen terug van school. Wat heb ik voor de kinderen gekookt? Sperziebonen, champignons en ui in de wok + aardappels gekookt en daarna in de oven + eigengemaakte gehaktballen en zeker niet te vergeten APPELMOES. De kinderen hadden nog nooit appelmoes gegeten en wisten niet wat ze er mee moesten. Ik heb elk kind een schaaltje gegeven en uitgelegd dat ze het bij hun vlees of aardappels konden eten. Je had de gezichtjes moeten zien, toen ze appelmoes proefde. Ze vonden het allemaal super lekker!! En blijkbaar vonden ze de rest ook lekker, ik heb zelfs punten gehad! Ze hadden bordjes gemaakt met cijfers en ik heb van iedereen een tien gekregen!! Zo ontzettend lief van ze. Na het eten zijn we met zijn allen huiswerk gaan maken en toen hebben we gezellig de film ‘Garfield’ gekeken. Ondertussen hebben we kappertje gespeeld en hebben de kinderen mijn haren gevlochten. Daarna is iedereen gaan douchen en hebben ze als avondeten een broodje met warme chocomel op (De kinderen eten altijd ’s middags warm en ’s avonds een broodje met warme chocomel). Het was echt een super leuke dag!

Een vriendinnetje mee naar het kinderhuis
Maandag moest ik in de ochtend werken en kon Manon even bijslapen van haar reis! In de middag zijn we naar het kinderhuis gegaan waar ik werk. Manon had cadeautjes voor de kinderen meegenomen, wat ze echt super leuk vonden! Ze heeft eerst meegeholpen met de huiswerkbegeleiding en daarna zijn we met de kids gaan bowlen! Ook hebben de kinderen ons geleerd hoe we Shamballa’s moesten maken, waardoor we de dagen erna zelf verslaafd waren aan het maken van Shamballa’s! (Shamballa's zijn armbanden gemaakt van kraaltjes en gevlochten touw).

Afscheid nemen van de kinderen
De kinderen hebben allemaal een Shamballa-armband, die ik zelf heb gemaakt, in hun lievelingskleur cadeau gekregen. Daarnaast heb ik een poster gemaakt met allemaal foto’s van de kinderen. Tijdens deze dag heb ik ze geleerd hoe je die armbandjes zelf kon maken van wol. Ze hebben dan ook heel veel verschillende kleuren wol gekregen, zodat ze zelf die armbandjes kunnen gaan maken. Verder heb ik van het donatiegeld knutselspullen gekocht en aan ze gegeven. Die middag hebben ze armbandjes gemaakt voor alle donateurs als bedankje.
Mevrouw Ingrid V heeft mij bedankt voor mijn inzet. Ze gaf aan dat ik een bijdrage heb geleverd aan de verbeterde schoolprestaties van de kinderen. Toen ik namelijk net begon zou ongeveer de helft van de groep blijven zitten met de punten die ze toen hadden. Nu konden de kinderen mij vertellen dat ze allemaal over waren naar het volgende jaar! Ik vond het geweldig om de kinderen om dat te horen. We hebben een super leuke dag gehad. Aan het einde van de dag hebben de kinderen de poster gekregen en ik van hun super mooie tekeningen. Als afsluiting een groepsfoto en ik heb alle kinderen een hele dikke Brasa (knuffel) gegeven. Het was een mooie dag en een mooi afscheid. Ik zal ze enorm gaan missen.

Hoe heb ik het ervaren?
Ik heb echt een geweldige tijd gehad in Suriname en vond het ontzettend leuk om met deze kinderen te werken. Ik heb genoten van alle leuke activiteiten die ik samen met de kinderen heb gedaan. Verder ben ik heel blij, dat ik een bijdrage heb ik kunnen leveren aan de ontwikkeling en gedragingen van deze kinderen. Op schoolgebied zijn zij goed vooruit gegaan en qua gedrag zie ik echt verschillen. Naast de leuke ervaringen en de vooruitgang die we geboekt hebben bij deze kinderen, ben ik ook geschrokken. Ik ben geschrokken van hoeveel kinderen er ernstig seksueel misbruikt en/of mishandeld worden. Dit is in Suriname heel erg hoog en daar moet zeker een verandering in komen. Tevens ben ik geschrokken van de minimale jeugdhulpverlening die in Suriname aanwezig is. Het is in ontwikkeling, maar de jeugdhulpverlening is onvoldoende in Suriname om de kinderen, die slachtoffer zijn van seksueel misbruik en/of mishandeling of kinderen die een beperking hebben of gedragsproblematiek hebben, op goede wijze te begeleiden en te behandelen. Ik zou mij graag in de toekomst willen blijven inzetten voor de ontwikkeling van jeugdhulpverlening in Suriname.