Dag 1: 20-04-2013 De reis Vandaag was het dan eindelijk zover. Om 12.00 vertrok het vliegtuig vanuit Schiphol richting Istanbul. Daarna hadden we ook nog een tussenstop in Rwanda en uiteindelijk kwamen we aan in Uganda. De reis verliep prima. Behalve dan dat er steeds iemand ziek werd die naast mij ging zitten... Dag 2: 21-04-2013 Masaka Eigenlijk kwamen we pas vandaag aan. Toen we op onze verblijfplaats arriveerden waren onze tentjes al opgezet. Na een korte nacht vertrokken we van Entebbe naar Masaka. De 'afrikaanse masage', zoals de driver de gaten in de weg noemden, vielen erg mee. De wegen waar we over reden had ik veel slechter verwacht. Ik vond de rit wel prima. Ik was nogal moe van de vlucht en de nacht. Dus ik vond het heerlijk om vanuit het autoraampje Uganda te bekijken. Ik keek mijn ogen uit. Eerst in de drukke stad. De mensen, de manier van rijden, het zonnetje, lekker een frisse wind en de lucht. Het was allemaal nieuw voor mij. Later kwamen we meer in de landschappen van Uganda terecht. Prachtig uitzicht! De driver vertelde ook af en toe wat iets was. Onderweg hebben we ook de evenaar gepasseerd. Hier was het eerste toillet dat je niet kon doordrukken en dat rook je eerlijk gezegd ook wel. Eindelijk in Masaka aangekomen reed de helft van de groep naar een andere locatie. De groep waar ik in zit gaat de aankomende twee dagen twee verschillende projecten doen en zij gaan twee dagen naar Kim. Over twee dagen ruilen we en daarna doen we alle projecten samen. Ik ben benieuwd naar morgen! Dag 3: 22-04-2013 CEPO Gister waren de wegen inderdaad goed. Af en toe een gat in de weg, maar er was wel asfalt. Vandaag waren de wegen rood en reden we op weggetjes waar je liever geen tegenliggers wil tegenkomen met heel veel gaten. Ik vond het een mooi beeld. Ik vond het prima te doen. De driver ontweek goed de gaten. We gingen naar CEPO (Community Empowerment Program). Het is in de buurt van Masaka. Dus we hoefden niet zo ver te rijden. CEPO is een communityproject waar veel wezen, weduwen en hulpbehoefende ouderen leven als gevolg van armoede, analfabetisme en hiv/aids. Toen we aankwamen vertelde één van de oprichters over CEPO. Ze besteden veel aandacht aan hygiëne. Zo hebben ze bijvoorbeelde bij mensen droogrekjes gemaakt. Mensen kunnen nu hun borden op deze rekjes in de lucht zetten i.p.v. op de grond. Nu kunnen dieren er niet meer bij en als ze het hergebruiken is het veel schoner. Mensen hebben sommige dingen nooit geleerd en het is leuk om te zien dat zulke simpele dingen al zo'n groot verschil kunnen maken. Ook doen ze bij CEPO heel veel verschillende dingen qua hulp. Daar vertelde de drie Nederlandse vrijwilligers ook enthousiast over. Dat het werk wat ze daar deden heel variërend is. Wat wij bij CEPO gingen doen was 'fuel saving stoves' maken. Nu kunnen de gezinnen daar veiliger koken met minder brandstof (hout). De groep die overgebleven is, bestaande uit acht, werd verdeeld over drie groepen. We hebben dus drie oventjes gemaakt. Om het te maken werd ter plekke zand uit de grond gehakt. Er werd wat water bij gegooid en toen moesten we gaan stampen met onze voeten. Dat was heel leuk om te doen. Vervolgens moesten we het gemaakte klei in een vorm van een half vierkant gooien. Toen we daarmee klaar waren werden de stokken verwijderd. Daardoor had de stoof gaten. We maakten het nog glad met water en onze handen. Het weer was niet al te warm tijdens het werken. Dat was fijn en daarna ging de zon schijnen. Dat was ook fijn. In de zon gingen we rollex eten. Dat is pannekoek en ei met tomaten en nog meer en dan samen opgerold. Echt lekker! Ook gingen we in de zon koffieplantjes planten. En toen zat het werk bij CEPO erop. Waar we nu trouwens verblijven, in Masaka, is het echt luxe en mooi. Super mooi uitzicht, we zitten een beetje hoog. Maar toen we terug kwamen van CEPO was ik dus redelijk blij met de douche die hier is. Ookal was die koud. De dag verliep goed. Ik vond het echt leuk alles wat we gedaan hebben. De mensen kijken ons wel allemaal aan en de kinderen spirngen, zwaaien en roepen 'bye-bye muzungu'. Muzungu betekent blanke. Dat is wel heel grappig, maar voor de rest waren de kinderen op dit project wel verlegen. Morgen gaan we naar een project die ze vorig jaar nog niet gedaan hebben met onze school. Maar de dingen die we gaan doen klinken leuk. Dag 4: 23-04-2013 Foundation of Hope Het project dat we vandaag bezochten was FOHO (Foundation of Hope). Bij aankomst kregen we net als bij CEPO een welkomstwoordje en werd het doel van de organisatie uitgelegd. Er zijn hier vooral veel straatkinderen. Ze willen deze jongeren een goede toekomst bieden d.m.v. naai-, breimachine-, computer- en laslessen te geven. Ook worden er kaarsen en een organisch alternatief voor houtskool gemaakt. Ze verzorgen kippen en varkens. Door deze later aan mensen te verkopen/geven kunnen zij hier geld mee verdienen. De groep werd in tweeën gesplitst. Mijn groep ging het alternatief voor houtskool maken en de anderen kaarsen. Degene die kaarsen gingen maken kregen niet veel te doen. Wij konden wel veel helpen. Het maken van de houtskool bestaat uit verschillende handelingen. Ik moest eerst zand fijn slaan. Daarna ging ik samen met Iris en een jongen die iets van Daniel heette iets van kolenstof fijn stampen. Dat gingen we dan zeven en wat niet door het gaas ging moest weer gestampt worden met een steen. Wij deden dit buiten en in de zon was het bestwel heet. Ik vond het leuk om te doen en het was ook leuk om met Daniel in contact te komen. We konden hem soms niet verstaan, maar toch verliep alles goed. Het gestampte zand en kolenstof werden vervolgens met een papje bij elkaar gegooid en geroerd. Binnen had je dan een machine die het mengsel omtoverde in staafjes. Die werden dan te droge gelegd in de zon en na 3-7 dagen zijn ze klaar (ligt aan het weer). In het busje aten we wat. Het waren soort van loempia’s met erwten en uien. Ik vind het eten tot nu toe echt lekker! We reden met een volle bus naar een koffieproject bij een school in de community. Gister hadden we koffieplantjes geplant. Vandaag gingen we in zakjes aarde doen waar de zaadjes dan eerst een beetje in kunnen groeien voordat ze worden geplant. De man zei dat we voor de 500 gingen en met hulp van de schoolkindjes hadden we er echt super veel gemaakt. Uganda is echt mooi. Ik geniet volop van al dat groen en de rode wegen. Na het koffieproject gingen we weer terug naar het kantoortje van FOHO. Daar gingen we volleyballen met de straatkinderen en vrijwilligers. Heel erg leuk. Helaas hebben we wel 3 keer verloren. Nu zijn we weer terug bij de tenten en wachten we op de rest van de groep die van Kim komt. Dan eten we vanavond weer allemaal amen. Bezoeken we morgen met zijn alle nog een project en gaan daarna zwemmen. De dag daarna gaat de groep weer uit elkaar. Dan gaan wij voor 2 dagen naar Kim. Dag 5: 24-04-2013 Zwemmen Toen de rest van de groep kwam was het opeens veel drukker. Onze groep was namelijk bestwel rustig. In de ochtend gingen we naar Weaver Bird Community for art. Dit is een project over kunst. Met kunst willen ze de community samenbrengen. We gingen schilderijtjes maken met stukjes stof en verf. We hadden ook schors van de bananenboom opgeplakt van donker naar licht. Je merkt dat ze kunst met de materialen maken die ze makkelijk/goedkoop kunnen krijgen. Bijvoorbeeld ook de armbandjes die ze uit papier maken. Die worden super mooi en je ziet er niet meer aan dat ze van papier gemaakt zijn. Bij Weaver Bird was er ook nog een muur. Daar mochten we allemaal teksten op gezet worden. Na een paar kunstzinnige uurtjes gingen we dan heerlijk zwemmen. Het was een privé zwembad. Wij vertrokken een uur eerder dan de andere groep. Nu gingen wij naar Kim. Daar werden we warm ontvangen. Hier is alleen geen stroom. We aten dus gezellig met allemaal kaarsjes en lampjes op batterijen. In de avond gingen we uno spelen samen met de twee jongen en meisje die hier ook zijn. Dat was heel gezellig. Dag 6: 25-04-2013 Bij Kim Kim vertelde ’s ochtends iets over haarzelf en de dingen die ze doet. Twee jongens die normaal bij haar wonen(ze zijn er nu niet) zijn zwaar verwaarloosd. De ene is verbrand door zijn eigen vader en de andere aan de muur gehangen met zijn handen en een steen aan zijn piemel omdat hij nog in bed plaste. Kim heeft deze twee jongens in huis genomen. Ook is ze bezig met het adopteren van twee meisjes Babirye en Rosah. Babirye is van een tweeling en haar zusje is overleden. Rosah is als baby’tje door haar moeder in de latrine gegooid. Zij gingen vandaag ook met ons op stap. Kim liet ons eerst een private hospital zien waar ze een afdeling voor ondervoede kinderen. In bepaalde periodes is het daar heel druk, maar nu lagen er (maar) twee kinderen. Aan de een zag je wel dat die ondervoed was, maar een ander meisje die daar lag zag er gezond uit. Toen ze van beide de leeftijd zij schrok ik wel. Ze waren namelijk nog super klein en leken daardoor veel jonger. Ook werden we na het ziekenhuis bezoek het stadje ingestuurd. Ik moest met een paar andere 3 rollers en 2 kwasten halen. Dat vonden we al aardig snel. Toen iedereen zijn boodschapje gehaald gingen we nog bij een baby’tje langs om haar te wegen. We moesten door een piepklein tweedehands winkeltje en dan had je daarachter een kamertje volgepropt met sofa’s en stoelen. Tussen de middag aten we bij de oma van Rosah. Die had uitgebreid voor ons gekookt en dat was heerlijk. Kim liet ons na het eten een stuk land zien dat ze had gekocht voor €5000,- van een grote donatie. Het land was te grootte van 3 voetbalvelden. De groep werd in tweeën verdeeld. Ik ging op het land van Kim onkruid wieden. Op het land wordt namelijk van alles verbouwd. Toen de andere helft terug kwam namen ze ons werk over en gingen we op een boda-boda (een soort motor die je hier heel veel ziet) langs huizen om kinderen te wegen. We reden over hele kleine weggetjes en kwamen op plekken waar je als normale toerist niet zou komen. Dat was echt heel leuk. Bij de huisbezoeken deelden we ook ballonnen uit waar de kinderen heel blij mee waren. Ik vond het echt een leuke dag. Dag 7: 26-04-2013 Laatste dag bij Kim Op het programma stond eerst een ochtend wandeling. Door de vele regen ging deze helaas niet door. Toen het regenen gestopt was gingen we weer het land van Kim. Dit stukje land, te grootte van 3 voetbalvelden, ligt niet bij haar huis. Ze heeft wel een schuurtje bijgebouwd, een zitkamertje en een latrine. Het zitkamertje was nog saai grijs. Dus dat gingen we geel verven. De kwasten die we gister in het stadje hadden gekocht gebruikten we. Om ook bij de hoge plekken te komen hadden ze grote stokken gezocht. Het handvat van de roller werd aan de stok vast gemaakt. Zo konden we bijna overal bijkomen. Ook gingen we onze eigen lunch koken. Zelfgemaakte rollex met noedels. Ook werden er broodjes met zelfgemaakte kruidenboter even in een pannetje een soort van geroosterd. Het is wel grappig hoe hier alles gemaakt wordt. Het deeg van de pannenkoeken voor de rollex rolden we bijv. met een leeg flesje. Het eten dat we trouwens maakten was echt veel en heel lekker. Na het eten werden er nog groepfoto's gemaakt en vertrokken we weer naar Masaka. in Masaka had het die ochtend blijkbaar ook hard geregend waardoor alle tentjes nat waren en sommige zelfs kapot. Shabira, onze Ugandeze reisleidster, had daarom geregeld dat we op een backpackerskamp konden slapen. Daar hadden we een korte nacht in heerlijke bedjes. Dag 8: 27-04-2013 Lake Bunyonyi Vanochtend stonden we al om 5 uur 's ochtends op. We moesten namelijk 6 uur rijden vanaf Masaka om in Lake Bunyonyi aan te komen. Buiten zag je de omgeving steeds meer bergachtig worden. Het laatste halfuurtje was nog een echte klim. In de middag waren we er dan eindelijk. De tentjes zetten we onder een afdakje op tegen de regen. Daarna aten we wat en konden we doen wat we wilden. Sommige gingen zwemmen. Hier is een super hoge duikplank. Eigenlijk is het een hoge boom die schuin over het meer hangt met een plankje op de top. Ik had geen zin om te zwemmen. Het was namelijk redelijk bewolkt. Morgen wordt het een lekker lui dagje aan het meer. Dag 9: 28-04-2013 Lake Bunyonyi dag 2 We hoefden vandaag gelukkig pas om half 10 te ontbijten. Ik heb dus lekker wat uurtjes slaap ingehaald. Na het ontbijt gingen we eerst naar boven. Daar had je uitzicht over het meer dat groter bleek te zijn dan ik dacht. Het meer is het super groot met allemaal eilandjes erin. We konden heel de dag zwemmen en kanoën, maar ik heb eerlijk gezegd niet zoveel gedaan. De zon liet zich af en toe zien en het was een heerlijk rustig dagje. Morgen moeten we om 6 uur ons bed uit. We rijden dan 5 uur lang. We zitten dan 5 dagen in Lwengo zonder elektriciteit en stroom. Hier in Lake Bunyonyi was de stroom uitgevallen dus het was maar de vraag of we alles voor Lwengo konden opladen. Maar dat is allemaal goed gekomen. Dag 10: 29-04-2013 Lwengo Vanochtend stonden we om 6 uur op. Om 7 uur stonden al onze spullen en tenten bij de bussen. Na een rustig ontbijtje vertrokken we naar Lwengo. Onderweg kwam Ali, de driver, erachter dat de olie van de auto lekte. We waren bij een stadje en de garage was gewoon schuine planken waar de auto op gereden moest worden en dan werd de auto met stenen achter de achterwielen vastgehouden. Er werd naar de auto gekeken en ondertussen had het zich om ons verzameld. Ze staarden ons allemaal aan en maakten foto's met hun mobieltjes. De auto kon niet gemaakt worden, maar met extra olie konden we wel naar Lwengo. Bij Lwengo aangekomen, zetten we onze tentjes in lege klaslokalen op. Daarna verwelkomden de kinderen van de school ons met liedjes en dansjes. Bij de laatste moesten wij ook meedoen. Na het dansen en zingen gingen we nog met de kinderen voetballen en touwtje springen. Dat was allemaal heel leuk. De kinderen vinden het heel leuk als je foto's van ze maakt en ze daarna laat zien. Morgen vieren we Koninginnedag in Uganda en gaan we natuurlijk gewoon aan de slag. Dag 11: 30-04-2013 Koninginnedag in Lwengo In de ochtend regende het super hard. Daardoor gingen we ook later ontbijten. Na het ontbijt kwam de directeur van de school waar we verblijven. Hij vertelde dat ze zich hier inzetten tegen de armoede in het gebied. Het was een super lang verhaal en toen hij klaar was deelde hij formulieren uit. Wij vroegen ons af waarvoor het was. Hij zei voor de huisbezoeken en legde gelijk elk punt van het formulier uitgebreid uit. Na de uitleg werd de groep weer in drieën verdeeld. Ik zit in groep b en vandaag gingen we aan een huis bouwen. De vorm van het huis stond al klaar met boomstammen. We gingen bamboestokken om de boomstammen vastmaken met touwtjes. De volgende groep kan er nu klei tussen stoppen. Iedereen had vandaag iets oranjes aan. In de middag gingen we tegen de school voetballen. Dat was heel leuk. De kinderen probeerden onze namen te leren en er werden foto's van ze gemaakt met zonnebrillen op. Toen we bij het voetbalveld weggingen en bij de school aankwamen deelden we ballonnen uit. De kinderen werden helemaal gek. Dag 12: 01-05-2013 Huisbezoeken in Lwengo De formulieren die we gister kregen had mijn groep vandaag nodig. Wij gingen namelijk vandaag huizen bezoeken. Je ging samen met één lokale vrijwilliger. Die van mij heette Rachel en was heel aardig. Samen gingen we langs twee huizen. Eerst keken we in en rond het huis en daarna vulden we de formulieren in met behulp van de bewoners. Je moest verschillende dingen beoordelen zoals: de keuken, de latrine, maar ook dingen aan hun vragen en dan in op het formulier invullen. Dat waren dan dingen als de hoeveelheid dieren, de afstand tot water/de hygiëne van water, of de kinderen naar school gingen, of er familieleden getest waren voor hiv en positief waren, enz. Je kon per onderdeel ook een comment achterlaten. Bij de twee huizen die ik bezocht viel het me op dat de kinderen ver voor school moesten lopen. Ook de afstand tot water was ver en de kwaliteit van het water slecht. Ik vond het leuk om te doen. Je zag nu echt hoe de mensen hier leven. Ik denk dat deze bezoeken handig zijn. Nu weet je wat voor hulp de mensen nodig hebben en wie het meest de hulp nodig heeft. Na de huisbezoeken was er nog een debat georganiseerd tegen de kinderen van de school. De stelling was: Plants are better than animals. Zij verdedigden deze stelling, wij waren tegen. Het duurde lang en het viel me op hoe hoog hun Engels niveau was. De kinderen waren namelijk een stuk jonger. Engels is trouwens wel een belangrijke taal in Uganda. Toen het debat afgelopen was gingen Fleur en ik tandenpoetsles geven. Haar moeder had namelijk 100 tandenborstels van haar werk gekregen. Het was heel leuk om de les te geven en daarna deelden we de tandenborstels uit. Later toen we springtouwen en voetballen van schors van de bananenboom aan het maken waren zag je iedereen met zijn tandenborstel lopen. In de avond toen we al klaar waren met eten en nog een beetje zaten te praten werd Iris verrast met cake, kaarsjes en gezang. Eigenlijk is ze morgen jarig, maar omdat we dan niet genoeg tijd hebben hadden we het vandaag gevierd. In de avond zaten we gezellig met zijn alle om het kampvuur en studeerden we een dansje in. Morgen moeten we namelijk optreden. Toen Iris ging slapen werd ze nog een keer verrast. Haar hele tent lag vol met ballonnen. Dag 13: 02-05-2013 Watertank bouwen + afscheid Vandaag deed iedereen zijn laatste project in Lwengo. Mijn groep kwam aan bij een huis met een watertank. De watertank was bijna af. Alleen de binnenkant moest nog gestuct worden. Dat gingen wij doen. Eerst werd er cement gemaakt en daarna gingen we aan de slag. Toen we klaar waren hadden de mensen allemaal fruit en een soort papje voor ons klaargezet. Ik had hier Jack fruit geproefd. Iets typisch Ugandees en heel lekker. Bij de school weer teruggekomen hadden de kinderen heel veel liedjes voor ons gezonden en nog gedanst. Dit was als afscheid en als dankbaarheid. Wij hadden ook een dansje gedanst en dat vonden ze heel leuk. De kinderen bleven daarna nog lang op het schoolplein om bellen te blazen, touwtje te springen, te voetballen, enz. In de avond gingen we vroeg slapen. Morgen moeten we namelijk om 5 uur op en gaan we op safari. Het is dan alweer vrijdag. Gaat echt snel! Dag 14: 03-05-2013 Op safari Vanochtend stonden we om 5 uur op en zaten we al om 6 uur in de busjes. We vertrokken zo vroeg naar het safaripark, omdat de dieren dan het actiefst zijn. De busjes waar we deze twee weken al in rijden gebruikten we ook voor de safari. Het dak ging omhoog en nu konden we ook staan en op het dak zitten. Het was heel mooi en ik heb veel foto's gemaakt. In de middag aten we op een veranda aan een groot meer, Lake Mburo. Daar vervolgden we onze safari. Via bootjes zagen we super veel nijlpaarden en ook wat baby krokodillen. De bestuurders van de boten vertelden ons van alles over de dieren die we zagen Dag 15: 04-05-2013 Evenaar + zwemmen Na onze allerlaatste overnachting in Uganda vertrokken we vanochtend vroeg uit Lwengo. We hadden weer een lange busrit te gaan met een tussenstop op de evenaar. Daar werd nog even flink geshopt om ons laatste Ugandese geld uit te geven. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Entebbe en gingen we naar een super luxe hotel met een groot zwembad. Er waren zelfs duikplanken van drie verschillende hoogtes. Na het zwemmen aten we op de plek waar onze expeditie twee weken geleden begon. Om 12 uur vertrokken we met volgeladen busjes richting het vliegveld. Hier namen we afscheid van onze twee fantastische drivers, Ali en Sunday, en expeditieleidster, Shabira. Dag 16: 05-05-2013 Aankomst in Holland Tijdens de vlucht van Entebbe naar Istanbul is vooral veel geslapen en sommige kijken nog een filmpje. Op het vliegveld van Istanbul hadden we nog veel vrije tijd en slenterden we langs winkeltjes. In de middag gingen we allemaal bij de Burger King eten, want daar hadden we zin in. Met volle buiken stapten we het vliegveld in, die was dit keer minder luxe. Na een paar uurtjes lezen en kletsen landden we dan eindelijk in Amsterdam na een lange vlucht. Op Schiphol werden we warm ontvangen door al onze vrienden en familie. Ik stond daar met een dubbel gevoel. Blij om weer thuis te in Nederland te zijn, maar ook jammer dat alles nu echt voorbij is. Ik heb twee super leuke weken gehad met een gezellige groep. Super mooie ervaringen en echt bedankt aan iedereen die me gesponsord en gesteund heeft voor deze fantastische reis!!!