Een woning huren in Beijing is anders dan huren in Nederland, en de situatie is op dit moment niet al te best voor woningzoekenden.  De prijs van onroerend goed is in China de afgelopen paar jaar enorm gestegen, wat huiseigenaren inhalig lijkt te maken. In China geniet je als huurder  niet dezelfde bescherming als in Nederland. Contracten worden meestal voor een jaar getekend en daarna met steeds een jaar verlengd. Waar de borg in Nederland niet hoger mag zijn dan de maandelijkse huur, is hier in China geen officiële limiet voor en wordt als borg minstens om twee of drie maanden huur gevraagd. Ook is het niet gebruikelijk om de huur per maand te voldoen, maar gebeurt dit meestal per twee of drie maanden vooruitbetaling. Een collega van mij betaalt de huur zelfs per half jaar!

Daarnaast bouw je als huurder geen rechten op door ergens lang te wonen; als de huisbaas een contract niet wil verlengen is daar niets aan te doen. Ook is er geen wettelijk vastgesteld maximum percentage waarmee de huur jaarlijks mag worden verhoogd zoals in Nederland. Na afloop van ieder jaarcontract kan de huisbaas de huur dan ook naar eigen inzicht verhogen, iets wat ze vrijwel altijd doen.

Een vriendin hier betaalde vorig jaar 5.600 yuán (ca. 670 Euro) per maand voor een niet al te nieuw appartement met één slaapkamer. De huisbaas wilde die prijs bij verlenging van het contract met 1.400 yuán (bijna 170 Euro) verhogen, iets waar mijn vriendin natuurlijk tegen protesteerde. Ze heeft de prijs uiteindelijk tot 900 yuán verhoging weten te beperken, wat alsnog belachelijk is. Helaas is verhuizen lastig en brengt het extra kosten met zich mee, waarbij het nog maar de vraag is of je voor dezelfde prijs een gelijkwaardige woning kunt vinden. Vrienden die in een buitenwijk wonen, hebben vorig jaar een jaarcontract getekend voor een ruim appartement van 3.100 yuán per maand. Bij het tekenen gaf de huisbaas al aan dat deze prijs na een jaar zeker omhoog zou gaan. Nu bij de verlenging blijkt ze 3.900 per maand te vragen, en niet te zullen zakken met de prijs. Omdat de huur van andere appartementen in dezelfde buurt minstens 4.500 per maand is en ze vorig jaar nieuw meubilair hebben aangeschaft speciaal voor dit appartement, hebben ze niet echt een keus en zullen de nieuwe prijs accepteren.

Daarnaast zijn Chinese huisbazen vaak nogal wispelturig. Zo was een collega tot akkoord gekomen over een nieuwe huurprijs, maar besloot de huisbaas de dag voordat het nieuwe contract zou worden getekend dat ze toch liever zelf in het appartement ging wonen. Deze (hoogzwangere!) collega kreeg een week om een nieuwe woning te vinden, iets wat haar wonderlijk genoeg is gelukt. Andere vrienden kregen ruim een maand na in een nieuw appartement getrokken te zijn een telefoontje van de huisbaas. Zij moest een onverwachte verzekering afsluiten en wilde de huur verhogen om deze kosten te dekken. Dat konden de huurders volgens haar wel betalen, één van de twee was immers een buitenlander. Het spreekt voor zich dat ze dit hebben geweigerd en zich aan het contract hebben gehouden.

Zelf heb ik het geluk dat Zhang Yang goed is in onderhandelen, en pas als de prijs vastgesteld is, aangeeft dat zijn vriendin een een buitenlandse is. Tot nu toe keken onze huisbazen daarbij lelijk op hun neus; als ze van tevoren hadden geweten dat er een buitenlander zou komen wonen dan hadden ze zeker een hogere huur gevraagd. Wij huren via Wǒàiwǒjiā, het grootste makelaarskantoor in Beijing. Dit maakt de huur iets minder onderhevig aan de persoonlijke grillen van een huiseigenaar, maar neemt niet weg dat niet zeker is of een contract kan worden verlengd en onder welke voorwaarden.

Om een stijging van de huurprijs te voorkomen hebben wij een contract voor twee jaar getekend, waarbinnen de huur niet kan worden verhoogd. We hebben hiermee geluk want in de meeste gevallen wordt er maar voor één jaar getekend, wat erg vervelend is. Na een paar maanden komt de einddatum namelijk alweer min of meer in zicht, en maak je jezelf als huurder zorgen over met hoeveel de huur zal worden verhoogd en of je zult moeten verhuizen. In een stad waar ruim twintig miljoen mensen wonen sta je als een van de vele woningzoekenden helaas niet erg sterk.

Dit blog werd op 20 februari 2014 gepubliceerd op Judithinchina.com.