Vreemd dat er na de Typhoon vorig jaar niet zo'n lied is geschreven voor de Filipijnen? Nou nee. Het lijkt wel alsof kerst hier geboren is. Alsof de Filipino's het feest hebben aangekleed en de tradities rond om kerst hebben verzonnen. 

 

Vandaag, 1 december, begint het kerst seizoen aan zijn piek. De shoppingmalls zijn overvol en na 15:00 uur kun je, je beter niet meer in het verkeer begeven. Kerstinkopen worden gedaan en werkelijk elke winkel heeft pre-christmas sales. Ook heeft nu toch echt iedereen wel kerst verlichting hangen van één simpele van kleur veranderde ster tot volledig versierde huizen. Voor de Amerongen insiders; de Bernardlaan kan hier echt wat van leren!

 

Helaas zijn de lampjes en de vrolijkheid niet het enige dat teken van het kerst seizoen. De waarschuwingen voor diefstal worden serieuzer en het lijkt wel alsof er nog meer mensen op straat leven. Elke dag rijd ik door één van de sloppenwijken van Quezon City en waar ik normaal alleen daar zag hoe mensen onder de brug leven, zag ik nu opeens ook hoe er aan de doorgaande weg hutjes van afval materiaal ontstonden. Kerst zorgt ervoor dat de verschillen groter zijn dan ooit. Waar de rijken der rijken hun credit card goed laten wapperen, probeert de dakloze tienermoeder wat bij te verdienen door de Jeepney chauffeurs te helpen hun jeep vol te krijgen. 

 

Maar op hetzelfde moment verdwijnen deze verschillen volledig en besef je dat kerst niet een feest is van zij/wij maar een feest van "ons".  Want elke Filipino weet dat het kerst seizoen begonnen is en zal zijn best doen dit te vieren. Misschien niet met een energie slurpend bouwwerk aan kerstverlichting maar met een zelfgemaakte of gevonden ster, boompje of slinger. Samen met familie of vrienden, door bijwonen van een mis en natuurlijk de alombekende kerstmuziek. 

 

De laatste weken zag ik ook discussies rondom de nieuwe versie van "Do they know it's Christmas time" voorbij komen en ik heb ze met interesse gelezen. Het grootste kritiek punt; er wordt een eenzijdig beeld geschetst van in dit geval de Afrikaan. En wie zegt dat, zelfs of juist? een arme Afrikaan zo wil worden neer gezet? Ikzelf vind het in Azië al irritant dat ik vaak word gezien als rijk alleen maar omdat ik blank ben maar om omschreven te worden als iets waarmee je medelijden mee moet hebben. Of iets dat je zielig moet vinden ipv als een persoon, een moeder, vader, broer, werknemer, werkgever lijkt me nog veel erger. Een betere manier om iemand onderuit te halen en zijn zelfvertrouwen en eigenwaarde te beschadigen is er denk ik niet? Afhankelijkheid creeëren en de hele wereld laten zien hoe erg een persoon/groep je nodig heeft, jammer.

 

De Nederlandse versie van het lied vind ik niet veel beter maar hierin geven ze me gelukkig nog wel de kans om een wens te doen voor mijn medemens. En nja, vooruit daar werk ik dan maar aan mee... Dus lieve iedereen laten we het arm/rijk denken proberen te beperken en samen werken aan onze toekomst. Door elkaar te empoweren, van elkaar te leren en zelfstandigheid te bevorderen.  Met respect en waardering. 

 

Ik durf in ieder geval met zekerheid te zeggen dat ik in mijn maanden hier al heel veel heb geleerd van de mensen om mij heen. Van het veerkrachtige gezin dat aan de doorgaande weg een leven op bouwt. Van de expat die mij liet zien wat ik vooral niet wilde met mijn leven. Van de sterke tienermoeder die vecht voor haar kind, van de huishoudster die op kwam voor haar eigen rechten en de verlegen Smokey Tour- tour leader die haar kennis deelt met de mensen om haar heen. Dankjulliewel. 

 

 

Liefs,

 

Kirsten

 

 

p.s.

Als Nederlandse op de Filipijnen ben ik het Sinterklaas feest natuurlijk niet vergeten. Vorige week heb ik genoten als "Zwarte Piet" en daarna heel veel Filipino's vertelt dat Sinterklaas stiekem mijn lievelingsfeest is. De 650 gram pepernoten die ik mee naar huis kreeg, vielen ook bij hen erg in de smaak haha. Cultural exchange? Check, gelukt!

Genieten! (Foto's staan natuurlijk op Facebook)