Om half 6 werden we vrijdag opgehaald voor wat alweer mijn laatste weekendtrip was. Onderweg hoorden we op de radio het trieste nieuws dat Nelson Mandela, hier beter bekent als Madiba, is overleden. De wildcoast waar we naar toe rijden is het geboortegebied van Mandela, heel toevallig. Onderweg zien we dan ook een hoop drukte, veel mensen op de been. Vooral de kerken lijken erg drukbezocht. Ons wordt echter aangeraden om de mensenmassa's zoveel mogelijk te mijden. Het centrum van Durban is dan ook de hele week no-go zone.

Lunchen doen we bij Jungle Monkeys, het hostel waar we die nacht zullen slapen. Daarna doen we een hele mooi hike, inclusief een stijl stuk waar we met behulp van een kabel klimmen. We zien blowholes waar het water hoog opgeblazen wordt en bezoeken 2nd beach in port st. Jones, het gevaarlijkste zwemstrand van de wereld.

Natuurlijk eten we 's avonds van de braai, en het is heerlijk. In de bar sluiten we af met heerlijke cocktails: monkey shit on the beach. Echt vakantiegevoel!

De volgende dag worden we heel plotseling wakker, er is namelijk een kip in de kamer. We vertrekken vroeg om een wandeling te maken en lunchen bij de gids thuis. Vanaf de veranda spotten we dolfijnen en een walvis. Als zij het niet hadden gezegd, had geen van ons het kunnen zien.

Daarna rijden we naar een nabijgelegen community, waar de mensen heel arm zijn. We blazen ballonnen voor de kinderen en delen snoepjes uit. Vervolgens worden we meegenomen naar de grotten en krijgen een natuurlijk moddermasker, compleet met stippen. Ook krijgen we nog de gelegenheid bij verschillende gezinnen in het gebied binnen te kijken. De verschillen en tegenstellingen hier zijn ongelofelijk groot.

Zondag worden we per ongeluk een uur te vroeg gewekt. Heel enthousiast besluiten we dat we dan net zo goed eerder kunnen vertrekken. En zo hebben we boven bij de vuurtoren toch lekker een uurtje extra, dat we vullen met dolfijnen zoeken en zonnen. Weer een weekend om alleen maar van de genieten!