Sinds een paar weken heb ik regelmatig contact met een Duits meisje, Luisa. Zij zit op dit moment voor een half jaar in Ghana, in Gomoa Buduatta Orphanage, waar wij ook zaten. Ze zit daar met twee andere Duitse meisjes en nog twee mensen uit Canada. Via Tina, de lokale begeleider van de organisatie in Ghana, heb ik haar nummer gekregen en hebben we nu dus contact. Ik sms regelmatig met haar en vorige week hebben we met haar kunnen bellen. We hebben even overlegd over wat wij vonden dat zij daar goed zou kunnen doen, bijvoorbeeld de drie kindjes op weg helpen met het lezen en schrijven. Via een Nederlands meisje wat laatst ook naar Ghana is vertrokken, heb ik een gekopieerd boekje mee kunnen geven, wat gelukkig op de goede plek terecht is gekomen. Zij gaat daarmee nu aan de slag!
Ook hebben we gevraagd of de elektriciteit het inmiddels al doet. Dit is helaas niet het geval. We hebben Luisa gevraagd of ze er achteraan kan gaan en dat gaat ze zeker doen, gelukkig!
Toevallig heb ik vandaag een berichtje van haar gekregen dat we morgen of volgende week haar kunnen bellen zodat we ook even met de kinderen uit het weeshuis kunnen praten en vragen hoe het met ze gaat.

Natuurlijk komt ook 23 november steeds dichterbij. De dag dat wij een presentatie gaan geven over wat we hebben gedaan in Ghana. We zijn al bezig met de voorbereidingen, en hopen dat we veel mensen kunnen inspireren.

Ook geef ik vaak met twee meiden uit mijn klas kleine presentaties. Eén van de twee is naar Namibië geweest en de ander is naar Oeganda geweest. We praten er vaak samen over en proberen zoveel mogelijk mensen te inspireren en aan te zetten ook zoiets te gaan doen. Veel mensen lopen nu al met plannen rond om ook zoiets te gaan doen, het gaat dus de goede kant op!