Halverwege!

Dit wordt een opgave, m'n blog typen op m'n telefoon. Maar de wifi werkt goed nu, ik heb tijd, en ik heb alweer eventjes niks gepost.

Vorige week was mijn laatste week in het jongens weeshuis. Maandag hadden we twee grote witte vellen voor ze meegenomen, die ze hebben geverfd en gekrijt. Aangezien iedereen dit wilde doen waren ze al snel vol en hebben we verder gewoon met ze gespeeld.
Bijna iedereen in het huis hier draagt zelfgemaakte armbandjes van gekleurde touwtjes, en omdat Zuzanna die droeg bij de jongens vroegen zij of we dat misschien voor ze konden meenemen. De volgende ochtend ging ik dus samen met iemand anders de stad in om deze touwtjes te gaan zoeken. We wisten wel ongeveer waar we moesten zijn, maar toen we daar rondvroegen wist niemand het. We werden van de ene winkel naar de andere gebracht en ondertussen liet ook iedereen nog even weten waar ze de lekkerste 'spices' verkopen en dat we echt langs moesten komen. Uiteindelijk was er een man die heel overtuigend zei, kom mee kom mee, en die ons naar een lokale markt ergens verderop bracht. En jahoor, daar hadden ze ze. Nog even onderhandelen over de prijs, wat uiteindelijk veel goedkoper was dan ze oorspronkelijk zeiden, wat maar weer laat zien hoe goed je daar hier op moet letten.
We waren wat later bij de jongens die dag, maar desondanks hadden we weer een geweldige lunch, inclusief yoghurt, mango, papaya en nog een andere rare vrucht waarvan ik de naam ben vergeten ;) Ze waren erg enthousiast over de armbandjes, alleen velen wisten niet hoe je de touwtjes kon vlechten op bepaalde manieren en ze hadden ook het geduld niet om het te leren. Een paar konden het wel, en hadden er ook wat voor ons gemaakt.
Het is zo grappig dat de jongens het zo leuk vinden om ons haar te doen, wat je eigenlijk van de meiden zou verwachten, maar die dag kwam er weer een hele creatie uit.

Woensdagochtend gingen we in Matale op zoek naar een voetbal voor de jongens. Dat bleek heel lastig te zijn, maar uiteindelijk werden we naar een winkel gestuurd die het wel had. Ze waren er heel erg blij mee en we hebben er heel de middag mee gespeeld. Tot op een gegeven moment iemand de bal heel hard weg schopte en hij terecht kwam op een scherpe pin op de muur om het veld, waardoor er een gat in kwam.. Dezelfde dag dat ze hem kregen! Natuurlijk wilden ze een nieuwe, dus de dagen erna hebben we geprobeerd en plek te vinden die hem kon maken, maar dat is nog niet gelukt helaas.
Tijdens het voetballen renden de jongens opeens weg naar de zijkant van het huis en riepen 'Kom kom! Snake snake!' Dus wij kijken, en zelfs de 'father' was gekomen. Het was echt een hele enge grote slang, hij stond rechtop en het had de kop van een cobra. Geen idee of dat het ook was maar iedereen moest weggaan omdat het gevaarlijk was.
Toen we in Matale waren in de ochtend kwam er opeens een Sri Lankaanse vrouw op me af en begon te vertellen dat ze aankomende zondag ergens een of andere show had op een feest waarop mensen Tamil kleding showen (Sri Lankaanse kleding). Toen zei ze dat ze me een heel mooi meisje vond en dat ik daar perfect voor zou zijn, dat de mensen geen blanke persoon zouden verwachten en of ik alsje alsje alsjeblieft mee wilde doen. Wauw, ik voelde me vereerd haha. Helaas hadden we al plannen voor zondag, dus ze smeekte me haar te bellen als dat uiteindelijk niet door zou gaan. Die middag stuurde ze me alleen al een smsje, en belde ze me en de volgende dag weer heel vaak, dus ik vond dat ze me een beetje aan het pushen was. Daarom besloot ik maar om het te laten.

Donderdagochtend hebben we in Kandy gezocht voor iets wat ik de jongens kon geven voor de laatste dag, maar ik besloot om wat foto's uit te printen, deze op een groot wit vel te plakken en er tekst bij te schrijven. Zuzanna bleef nog een week langer, maar we hebben hem alvast samen gemaakt.
Overdag hebben we de vouwblaadjes uitgedeeld en met ze gevouwen. Dat vonden ze heel leuk en een jongen, die het beste engels spreekt van allemaal, vroeg me van elke kleur 1 blaadje zodat hij een bloem kon maken voor mijn laatste dag. Die gaf hij me vrijdag en het zag er echt heel leuk uit, super lief! Ook heb ik hem geholpen met zijn dagelijkse taak, dit keer was dat boomstammen verzamelen voor vuur. Iedereen zat zo raar te kijken toen ik dat deed, ook de vrouwen die het eten koken, ze vonden het heel grappig dat ik ze hielp.
Natuurlijk wilden ze ook weer met onze camera spelen en toen hebben we gelijk foto's kunnen maken van de plantjes die uit onze zaadjes waren gegroeid. Zo snel!
Vanuit het weeshuis zijn we gelijk doorgegaan naar Kandy waar we hebben gegeten in de Pizza Hut, en daarna hebben we de foto's voor onze poster uitgeprint in het internet cafe.

Deze avond hoorden we echt een belachelijk verhaal. Een man/jongen die bij ons de oriëntatieweek deed, was deze week naar het schildpaddenproject gegaan, en zonder dat het mocht heeft hij een schildpad vrijgelaten.. Hij had een andere vrijwilliger verteld van z'n plan, en de volgende dag was hij niet meer naar het project gekomen. Wat?! Zo raar. Dan ben je niet helemaal goed in je hoofd volgens mij.

Vrijdag was dus de laatste dag in het jongens weeshuis. We hebben niks speciaals gedaan, gewoon met ze gespeeld. Van sommige kreeg ik een armbandje en ik kreeg de gevouwen bloemen. Aan het eind gaven we ze de poster en ze vonden het super leuk dat we wat foto's hadden uitgeprint. Ze hingen hem gelijk op in het midden van de 'hoofdzaal'. Heel de dag door vroegen de jongens 'last day?' en 'tomorrow come?' dus het was duidelijk dat het m'n laatste dag was. Ik kreeg wat extra knuffels en high fives en ze zwaaiden me net wat langer uit. Ik ga ze zeker missen!

In het weekend moest ik kiezen tussen Nuwara Eliya met de Horton Planes, of raften, omdat ik een beetje op m'n geld aan het letten ben en dus niet twee dingen wil doen in het weekend. Dat werd raften op zaterdag, samen met vier andere meiden en dat was echt heel leuk. Het was ongeveer 2 uur met de taxi, en toen we daar kwamen kregen we een helm en life jacket. We reden vanaf daar met de boot op de auto naar het beginpunt en twee instructeurs legden kort uit hoe en wat. Er waren iets van 6 versnellingen en tussendoor wat rustiger water en de natuur erom heen was echt geweldig. Na een tijdje legden ze de boot aan de kant en konden we via de boot het water in springen. Nog een stukje verder was er tijd om te zwemmen.
We gingen ook onder een hangbrug door, en na het raften konden we daar ook overheen lopen.
Het weer was al een paar dagen heerlijk, dus dat was perfect! Onderweg hebben we ergens geluncht en in de middag zijn we naar het zwembad gegaan. Ook zondag heb ik heel de dag daar gelegen, heerlijk!

Dit weekend zijn drie meiden naar huis gegaan en dat was echt raar. Het gaf me aan de ene kant het gevoel dat ik ook zin heb om terug naar huis te gaan, maar aan de andere kant echt helemaal niet, omdat ik nog lang niet klaar ben hier voor m'n gevoel! Het is nog altijd super gezellig in het huis en ik heb het heel erg naar m'n zin met de meiden.
Er zijn nu volgens mij 8 mensen weggegaan, sommigen naar huis, anderen naar het schildpaddenproject dus het is weer rustiger. Wel zijn er 3 nieuwe mensen gekomen. Een Duits meisje, een Duitse maar half Puerto Ricaanse jongen en een meisje uit Zweden maar oorspronkelijk Bangladesh.

Deze week ben ik begonnen met het meiden weeshuis en het bevalt me heel goed! Maandag was nog wennen, net als de eerste dag bij de jongens maar ze waren heel lief. Het weeshuis zelf is kleiner dan die van de jongens, en het voelt ook wat knusser aan. We hebben vooral spelletjes met ze gedaan buiten, zoals voetballen, lummeltje en andere grappige spelletjes.
Gisteren hebben we papier machée met ze gedaan en het was zo leuk! Audrey had een recept voor lijm, blijkbaar kun je dat maken uit bloem en water. We hadden kranten en ballonnen meegenomen en de meiden waren heel enthousiast!

We vertrekken na lunch naar de meiden dus in de ochtend is het wel leuk om nog iets anders te doen daarvoor. Maandag en dinsdag heb ik dus geverfd in de ochtend. Ze noemen het tempelrenovatie, maar eigenlijk is het altijd verven. We moesten een muurtje om de 'Buddha Tree' verven, maar eerst helemaal schoonmaken en daarna het wit opnieuw verven.
Ik vond er vrij weinig aan, omdat het een beetje saai was en voor m'n gevoel was het niet echt nodig. Daar ben ik nu dus mee gestopt, en vanochtend heb ik iets anders gedaan.
Wat, vertel ik volgende keer, en de foto's volgen ook pas later. Hopelijk dit weekend!

Ik ben alweer halverwege, de tijd gaat zo snel! Voor mijn gevoel gaan de komende weken ook veel te snel voorbij. Ik hou jullie op de hoogte, dikke kus