Hoofdstuk 8

Hoofdstuk 8: Wat verstaan we onder plannen omtrent verkoop en uitvoering?

In dit hoofdstuk ligt de focus op aggregate operation plan, wat bedrijfsplannen voor een jaar en kwartjaar vertaald naar brede arbeid en output plannen voor de tussentijdse termijn (3 tot 18 maanden).

• Aggregate operations plan: Dit is een plan voor arbeid en productie voor de tussentijdse termijn. Het doel is hierbij om kosten van de bronnen, die nodig zijn om aan de vraag te voldoen, te minimaliseren.

Wat houden verkoop en uitvoerende plannen in?

Het doel van planningen is om een balans te creëren tussen aanbod en vraag door middel van coördinatie. De verkoop en uitvoerende planningen zijn een proces dat een bedrijf helpt om betere klanten diensten te leveren, lagere voorraden te hanteren, de wachttijden van klanten te verkorten, productie percentages te stabiliseren en het top management handvatten aan te rijken om hun bedrijfsuitvoering te hanteren. Het proces is ontwikkeld om de sleutel activiteiten van een bedrijf te coördineren en het is gerelateerd aan marketing-, verkoop- en supply chain activiteiten die vereist zijn om op tijd aan de vraag te kunnen voldoen. Het eindresultaat van de planningen is om tot een overeenkomst te komen tussen de verschillende departementen over de actie die zorgt voor een optimale balans tussen vraag en aanbod.

Overzicht van de planning activiteiten op het gebied van verkoop en uitvoering

Bedrijven gebruiken sales and operations planning (S&OP) om vraag en aanbod in balans te houden. Dit wordt vaak een geaggregeerde planning genoemd. Bij de sales and operations planning is het, het doel om een balans te vinden tussen vraag en aanbod door middel van coördinatie.

• Sales and operations planning (S&OP): Het doel van planningen is om een balans te creëren tussen vraag en aanbod d.m.v. coördinatie. Deze coördinatie coördineert de uitvoerende activiteiten, distributie, marketing en de financiële plannen.

Door de focus te leggen op geaggregeerde product en verkoop volumes kunnen marketing en de uitvoerende functies plannen ontwikkelen op zo’n manier dat aan de vraag kan worden voldaan.

Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen verschillende tijdsduren aan planningen. Long-range planning wordt voornamelijk jaarlijks gedaan en focust zich op een horizon, groter dan één jaar. Intermediate -range planning gaat vaak over een periode van 3 tot 18 maanden, met tijd tijdsstappen die wekelijks, maandelijks of kwart jaarlijks zijn. Short-range planning heeft betrekking op een duur van één dag tot 6 maanden, met dagelijkse of wekelijkse tijdsstappen.

• Long-range planning: één jaar of langer
• Intermediate-range planning: 3 tot 18 maanden
• Short-range planning: één dag tot 6 maanden

Lange termijn plan activiteiten worden gedaan in twee grote gebieden. Ten eerste gaat het over het ontwerp van de processen die het product van een bedrijf maken. Ten tweede gaat het over het ontwerp van de logistieke activiteiten die de producten aan de klant leveren. Strategische planningen bepalen de lange termijn capaciteit van het productie systeem. Netwerk planningen bepalen de logistieke kant; het aanbod systeem dat bepaald hoe het product bij de klant komt.

Geaggregeerde activiteiten plan

Het doel van een geaggregeerd plan is om de optimale production rate, , workforce level  en inventory on-hand te bepalen.

• Production rate: Aantal eenheden dat per tijdseenheid wordt gemaakt.
• Workforce level: Aantal werknemers die nodig zijn per periode.
• Inventory on-hand: Voorraad dat meegenomen wordt vanuit een voorgaande periode.

De input van het proces is het verkoopplan dat opgesteld is door het marketing team. de vorm van een geaggregeerd plan verschild van bedrijf tot bedrijf.

Productie planning omgeving

In het algemeen is de externe omgeving buiten de directe controle van de productie planners, maar bij sommige bedrijven kan de vraag voor een product gemanaged worden. Dit kan door in te spelen op de vraag, bijvoorbeeld: als de vraag stijgt, dan kunnen promotie acties dalen en de prijzen stijgen om zo maximale opbrengsten te krijgen. Op deze manier kan ervoor gezorgd worden dat precies aan de vraag wordt voldaan. De interne factoren verschillen echter in de mate waarop ze gecontroleerd kunnen worden. Huidige fysieke capaciteiten (fabriek en machines) zijn vaak vaststaand in een korte periode. De fysieke capaciteit kan vaak niet worden verhoogd. Desalniettemin is er een bepaalde flexibiliteit in het managen van deze factoren waardoor productie planners één of meerdere production plannings trategies kunnen implementeren.

• Production planning strategies: Plannen om aan de vraag te voldoen. Het heeft te maken met compromissen in het aantal werknemers, werkuren, voorraad en tekorten.

Strategieën voor productie planningen

Er zijn in essentie 3 productie plan strategieën. Deze strategieën bevatten compromissen in werkomvang, werk uren en voorraad.

1. Chase strategie: Je huurt dan een hoeveelheid werknemers aan dat aansluit bij de vraag. Dit zorgt voor angst onder de werknemers, want ze weten dat ze wellicht ontslagen worden als de vraag laag is.
2. Stabiele werkdruk – variabele werk uren: De werkuren worden dan aangepast op de vraag. Dit voorkomt dat mensen telkens ontslagen en weer aangenomen worden.
3. Level strategie: Dit is als er sprake is van steeds dezelfde hoeveelheid aan output en werknemers. Dit kan wel zorgen voor overschotten of tekorten.

Als slechts één van deze variabelen wordt gebruikt om, om te gaan met vraag fluctuaties, dan wordt er gesproken van een pure strategy. Als er twee of meer gebruikt worden, in combinatie, dan spreek je van een mixed strategy. Deze worden vaker toepast in een industrie.

• Pure strategy: een simpele strategie dat slechts één optie gebruikt. Hierbij kan gedacht worden aan het enkel aannemen en ontslaan van werknemers om op die manier aan de vraag te voldoen.
• Mixed strategy: een complexere strategie dat meerdere opties combineert om zo aan de vraag te voldoen.

Een manager kan er daarbij ook nog voor kiezen om sub contracten aan te gaan; contracten omtrent een deel van de productie. Deze strategie is gelijk aan de chase strategie, maar hier gaat het dan om het opstellen van een contract of juist niet in plaats van het aannemen van een werknemer of niet.

Relevante kosten

Bij het geaggregeerde productieplan zijn er 4 kosten relevant:

1. Basis productie kosten
2. Kosten die geassocieerd worden met veranderingen in het productie aantal
3. De kosten van het aanhouden van de voorraad
4. Backordering kosten (zoals een verlies aan goodwill en winsten door backordering)

Managers zijn vaak verplicht zich te houden aan bepaalde budgetten. Het geaggregeerde plan meestal de sleutel tot succes bij het budgetteren van het proces. Het doel van het geaggregeerde plan is immers om de totale productie gerelateerde kosten te minimaliseren door de optimale combinatie te bepalen van het werk level en de voorraad.

Hoe kan je plannen opstellen om aan de vraag te voldoen?

Veel bedrijven gebruiken de cut-and-try methode om geaggregeerde plannen op te stellen. Dit houdt in dat verschillende productie planning alternatieven worden opgesteld en de beste wordt geselecteerd. Op een grafische manier worden dus alle alternatieven op een rijtje gezet en de beste optie wordt gekozen. Het kan hierdoor gezien worden als een ‘trial-and-error’ techniek voor het analyseren van problemen omtrent geaggregeerde planningen.

Strategieën hangen hierbij vaak af van de situatie waarin een bedrijf zich bevindt. Plannen worden vaak gebaseerd op kosten, desalniettemin is het van belang dat wordt overwogen of het plan wel daadwerkelijk uitvoerbaar is in de tijd die ervoor staat etc.

Waarom is yield management belangrijk?

Soms betaal je minder geld voor bijvoorbeeld een vliegticket of hotelkamer dan dat je had moeten betalen als je op een ander tijdstip had geboekt. Hoe kan dit? Het antwoord bevindt zich in de uitvoering van yield management. Dit kan gedefinieerd worden als het proces van het aanwenden van de juiste type capaciteit voor het juiste type klant voor de juiste prijs. Dit om de winsten te maximaliseren.

• Yield management: Gegeven de gelimiteerde capaciteit, is dit het proces van het aanbieden van een product of dienst aan de klanten voor de juiste prijs op dat moment om zo de winsten te maximaliseren.

Yield management kan een krachtige aanpak zijn om de vraag voorspelbaarder te maken. Dit is heel belangrijk voor de geaggregeerde planning. Vanuit een operationeel perspectief is yield management effectief als de volgende zaken zich voordoen:

• De vraag kan gesegmenteerd worden per klant
• De vaste kosten zijn hoog en de variabele kosten laag
• De voorraad heeft een houdbaarheidsdatum (geldt eveneens voor vluchten; die gaan ook op een bepaalde datum)
• Het product kan met een voorschot betaald worden
• De vraag is sterk variabel

Hotels, vliegmaatschappijen en auto verhuur zijn hier goede voorbeelden van. Voor hen kan yield management een uitkomst zijn om winsten te verhogen. Verschillende prijsschema’s kunnen zaken als overboekingen, afzeggingen etc. tegengaan.

Er zijn ook een viertal moeilijkheden verbonden aan yield management:

1. De verschillende prijzen moeten ook verantwoord worden
2. Er moeten goede voorspellingen gedaan worden omtrent variabele klanten (overboekingen, afzeggingen etc. )
3. Diensten processen moeten gemanaged worden, voornamelijk gedurende piek periodes
4. Klanten die overboekt zin of teveel hebben betaald moeten gecompenseerd en tevredengesteld worden.

Samenvatting in bulletpoints:

• Bedrijven gebruiken sales and operations planning (S&OP) om vraag en aanbod in balans te houden. Dit wordt vaak een geaggregeerde planning genoemd. Bij de sales and operations planning is het, het doel om een balans te vinden tussen vraag en aanbod door middel van coördinatie.
• Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen verschillende tijdsduren aan planningen. Long-range planning wordt voornamelijk jaarlijks gedaan en focust zich op een horizon, groter dan één jaar. Intermediate -range planning gaat vaak over een periode van 3 tot 18 maanden, met tijd tijdsstappen die wekelijks, maandelijks of kwart jaarlijks zijn. Short-range planning heeft betrekking op een duur van één dag tot 6 maanden, met dagelijkse of wekelijkse tijdsstappen.
• Het doel van een geaggregeerd plan is om de optimale production rate, , workforce level  en inventory on-hand te bepalen.
  
  • Production rate: Aantal eenheden dat per tijdseenheid wordt gemaakt.
  • Workforce level: Aantal werknemers die nodig zijn per periode.
  • Inventory on-hand: Voorraad dat meegenomen wordt vanuit een voorgaande periode.

• Er zijn in essentie 3 productie plan strategieën. Deze strategieën bevatten compromissen in werkomvang, werk uren en voorraad.

1. Chase strategie: Je huurt dan een hoeveelheid werknemers aan dat aansluit bij de vraag. Dit zorgt voor angst onder de werknemers, want ze weten dat ze wellicht ontslagen worden als de vraag laag is.
2. Stabiele werkdruk – variabele werk uren: De werkuren worden dan aangepast op de vraag. Dit voorkomt dat mensen telkens ontslagen en weer aangenomen worden.
3. Level strategie: Dit is als er sprake is van steeds dezelfde hoeveelheid aan output en werknemers. Dit kan wel zorgen voor overschotten of tekorten.

• Veel bedrijven gebruiken de cut-and-try methode om geaggregeerde plannen op te stellen. Dit houdt in dat verschillende productie planning alternatieven worden opgesteld en de beste wordt geselecteerd. Op een grafische manier worden dus alle alternatieven op een rijtje gezet en de beste optie wordt gekozen. Het kan hierdoor gezien worden als een ‘trial-and-error’ techniek voor het analyseren van problemen omtrent geaggregeerde planningen.
• Soms betaal je minder geld voor bijvoorbeeld een vliegticket of hotelkamer dan dat je had moeten betalen als je op een ander tijdstip had geboekt. Hoe kan dit? Het antwoord bevindt zich in de uitvoering van yield management. Dit kan gedefinieerd worden als het proces van het aanwenden van de juiste type capaciteit voor het juiste type klant voor de juiste prijs. Dit om de winsten te maximaliseren.