Aanmerkelijke kans (HR 29-05-2018, ECLI:NL:HR:2018:718) 

Casus

Een man wordt verdacht voor het onvoldoende zorg dragen voor het onschadelijk houden van zijn drie gevaarlijke dieren, zijn 3 American Staffordshire honden. Hij heeft ze onaangelijnd los laten lopen in een hondenuitlaatgebied zodat hij te weinig controle over de honden had. De drie honden sprongen daarna over de omheining van het uitlaatgebied en hebben andermans Hazewindhond (Hunter) vervolgens meerdere keren over het hele lichaam is gebeten. De Hazewindhond moest ten gevolge van zijn verwondingen worden geëuthanaseerd. Volgens de verdediging blijkt uit de bewijsmiddelen niet dat er sprake is van een gevaarlijk dieren de zin van artikel 425 aanhef en onder 2 WvSr. Met gevaarlijk dier heeft de wetgever volgens de verdediging bedoeld dat het gaat om gevaarlijke dieren die een gevaar voor mensen kunnen opleveren. De verdachte moet worden vrijgesproken. Volgens het Hof moeten dieren die gevaarlijk zijn voor andere dieren ook worden gekwalificeerd als gevaarlijk dier in de zin van het voornoemd artikel. 

Rechtsvraag

Kan er enkel sprake zijn van een ‘Gevaarlijk dier’ in de zin van art. 425 lid 2 Sr indien het dier gevaar oplevert voor mensen? Kan voorwaardelijk opzet worden aangenomen op de schade aan de hond. 

Hoge Raad

In de eerste plaats is het onjuist om aan te nemen dat er enkel sprake kan zijn van een gevaarlijk dier indien het dier gevaar oplevert voor mensen. ‘Gevaarlijk is elk dier, waarvan schade voor lijf of goed te duchten is’. Zo blijkt uit de wetsgeschiedenis. De Hoge Raad gaat vervolgens in op de vraag of er voorwaardelijk opzet kan worden aangenomen op het toebrengen van schade aan Hunter. Het Hof heeft vastgesteld dat de verdachte wist dat de honden een jaar voor het incident betrokken waren geweest bij een bijtincident. De kans op bijtincidenten was dan ook reëel. Hij wist, aldus verdachte, dat hij de honden niet samen moest uitlaten en al helemaal niet onaangelijnd moest laten loslopen als er andere honden in de buurt waren. Het Hof heeft daar uit geconcludeerd dat er een reële niet onwaarschijnlijke mogelijkheid bestond dat de honden de andere hond zouden bijten en zouden beschadiging. Dat is ook gebeurd. Dat het Hof daarom aanneemt dat verdachte deze aanmerkelijke kans bewust heeft aanvaard door zijn honden toch onaangelijnd uit te laten in een uitlaatgebied, is niet onjuist.