Beroep op zwijgrecht als bewijs?, HR 15 juni 2004, NJ 2004, 464

Onderwerp

consequenties verbonden aan beroep op zwijgrecht? In dit arrest geeft de Hoge Raad invulling aan het arrest EHRM Murray.

Casus

Verdachte wordt verdacht van o.a. het stelen van sieraden. Hij beroept zich op zijn zwijgrecht omtrent de vraag over de herkomst van de sieraden. Uit de bewijsmiddelen blijkt dat de sieraden behoren tot een groep gestolen sieraden.

Rechtsgang

Hoge Raad: Vooropgesteld wordt dat aan de weigering van een verdachte om een verklaring af te leggen niet tot bewijs kan bijdragen. De Hoge Raad erkent dit, maar stelt dat een rechter indien een verdachte voor een omstandigheid die op zichzelf of in samenhang met de verdere inhoud van de bewijsmiddelen beschouwd redengevend moet worden geacht voor het bewijs van het aan hem tenlastegelegde feit, geen redelijke, verklaring heeft gegeven zulks niet in zijn overwegingen omtrent het gebezigde bewijsmateriaal zou mogen betrekken. (r.o. 4.8)
Een rechter kan dus geen gevolgen trekken uit het feit dat een verdachte geen verklaring aflegt. In casu maakt het niet uit of de verdachte wel of geen verklaring aflegt aangezien het verdere bewijs sterk genoeg is om hem te veroordelen.

Conclusie

Het feit dat een verdachte geen verklaring geeft omtrent het bewijs kan niet mee worden gewogen in de overwegingen omtrent het bewijsmateriaal.