Onvrijwillige taxirit (HR 29-09-2006, LJN AX9405)

Casus

Het gaat in deze zaak om het bewijs van medeplegen van wederrechtelijke vrijheidsberoving.

Het hof heeft niet geoordeeld dat louter sprake is geweest van passieve aanwezigheid van verdachte bij de vrijheidsberoving, maar tot uitdrukking gebracht dat verdachte door zijn gedragingen eraan heeft bijgedragen dat zijn mededader de bewezenverklaarde handelingen kon verrichten en dat het slachtoffer niet vrij was te gaan en te staan waar hij wilde. Zo al aangenomen moet worden dat de verdachte in den beginne toevallig betrokken is geraakt, heeft het hof uit de bewijsmiddelen afgeleid dat de verdachte niet alleen geen gebruik heeft gemaakt van diverse gelegenheden om zich aan het gebeuren te onttrekken, maar ook dat hij door een gezamenlijk (blijven) optreden aan de vrijheidsberoving door betrokkene heeft bijgedragen en dat hij gezegd kan worden zich daarbij gaandeweg te hebben aangesloten. Hij loopt mee als betrokkene slachtoffer naar de auto sleurt. Het slachtoffer kan de auto in ieder geval niet door een van de twee deuren van de auto verlaten doordat de verdachte op de bijrijdersplaats gaat zitten en blijft zitten. En hij blijft erbij als het slachtoffer in de kofferbak wordt opgesloten.

Hoge Raad

Het oordeel van het hof is in het licht van de gebezigde bewijsmiddelen niet onbegrijpelijk. Gelet daarop geeft het oordeel van het hof dat tussen verdachte en zijn mededader van een zodanige bewuste en nauwe samenwerking sprake was dat zij de vrijheidsberoving en het voortduren daarvan tezamen en in vereniging hebben gepleegd, geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting.