We zijn twee keer bij gehandicapten kinderen geweest. We kwamen aan bij een klein huisje met heel veel speelgoed. De kinderen waren hartstikke lief en vonden het leuk dat we die dag met ze mee gespeeld hebben. Met een soort van duplo, poppen, ballen, ballonnen en bordspelletjes. Daarnaast nog getekend en liedjes gezongen. Vond het heel schattig. Een liedje heette: soda song. Die vond ik het leukste. Soms praatte ik Nederlands tegen een klasgenootje en dan praatte ze woorden na. Heel grappig om ze dat te horen zeggen.

De tweede keer was op een grasveldje. Daar heb ik bordspellen gedaan, stikkers uitgedeeld en ook bal spelletjes. Een jongen kwam z'n zusje brengen die niet kon lopen. Hij droeg haar op zijn rug en liep van huis naar deze plek. Vond dat zo lief om te zien dat hij dat deed.

Ondanks dat het gezellig was ben ik wel gaan nadenken over het feit hoe ze daar leven. Natuurlijk was het allemaal anders dan in Nederland maar als je zo ziet hoe gehandicapten daar soms behandeld werden. Dat ze niet wisten wat ze er mee moesten.. Het was een schok voor mij om dat te horen.

De kinderen waren allemaal heel lief en ze vonden bellenblaas en ballonnen super leuk. Ik hoop dat ze daar nog meer gehandicapten opvanghuis krijgen. Dan leren de gehandicapten nog veel :)