Hakim naar huis!

Donderdag 1 augustusi – 22.45 uur Nederlandse tijd

Donderdag ochtend, wat gaan de dagen toch snel hier! Stipt 8.45 weer bij de office van FoHo. De dag kwam wat langzaam opgang. Na een beetje hangen met de jongens was eindelijk Alon ook aanwezig (een van de vrijwilligers). 2 van ons zouden weer naar het kippenproject gaan, er moest immers weer water worden gehaald. De andere 2 zouden gaan helpen op het koffieproject. In verband met mijn rug, besloten mijn mede vrijwilligers dat ik maar naar het koffie project moest gaan… En dat, terwijl ik niet eens koffie drink! Afijn samen met Marlies en Josef op de boda boda, toeren door de hobbelwegen van Uganda. Wederom een heel heel mooi uitzicht! En natuurlijk niet te vergeten… Byee mzungu, byee mzungu! Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat blanken hier zo bijzonder zijn… Rijke, aardige, mzungu’s.

Aangekomen bij het koffieproject was het eerste wat in het oog sprong: het schooltje! Josef bracht ons naar binnen en stelde ons voor aan de leraar. De kinderen waren eerst wat afwachtend, maar nadat de eerste foto’s geschoten waren, werden we overspoeld met enthousiasme! Mzungu, mzungu! Erg mooi om te zien op welke manier de kinderen les krijgen en hoe netjes ze zijn qua gedrag. Iedereen stond op toen we binnen kwamen en zeiden in koor: Goodmorning.

Na de fotoshoot was het tijd om te werken! Josef bracht ons naar de koffieplantjes. Hij legde uit waarom ze de plantjes stekken en wat uiteindelijk het doel is. 2 Kleine overdekte hokjes, in de 1 al +/- 2000 gestekte koffieplantjes in kleine zakjes, in de ander zwartje zakjes met grond. De bedoeling was om samen met een aantal kinderen kleine zwarte zakjes met grond te vullen en een volgende keer hier koffieboontjes in te planten. Met alle koffieplantjes willen ze uiteindelijk werkgelegenheid creëren voor de vrouwen in en rondom Nyendo. De missie was duidelijk, de job ook, aan de slag dus! Alle kinderen giechelde om ons, steeds hoorde we weer mzungu vallen, gevolgd door gelach. We werden dus gewoon uitgelachen haha!

Na heel wat zakjes gevuld te hebben was het tijd voor een break, dus ik dacht… laten we een liedje zingen! Let it shine , let it shine, let it shine…. Gevolgd door een meisje wat erg goed kon zingen, weer gevolgd door een ander ugandees liedje waarbij iedereen mee deed! Zingen, klappen, dansen, lachen, echt heel erg leuk! Na alle 2000 zakjes gevuld te hebben was het tijd om terug te gaan naar de FoHo office voor de lunch. Zie de foto op fb voor onze overheerlijke maaltijd.

Na de lunch was het tijd voor iets bijzonders! Hakim, een van de straatkinderen had aangegeven graag naar huis te willen en naar school te willen. Hakim leeft sinds begin maart op straat. Hij woonde bij zijn Oma in een klein dorpje buiten Nyendo. Zijn vader is overleden en zijn moeder verdwenen. Hakim werd door zijn oma mishandeld en misbruikt. Erg aangrijpend verhaal om te horen. Toch wilde Hakim naar huis. 2 van ons mochten mee en die mocht Hakim zelf kiezen. Marlies en ik waren de gelukkige! Met z’n 4en op de boda boda richting de oma van Hakim. Onderweg weer een super mooi uitzicht, aapje links, aapje rechts, koeien met gigantische horens etc. Prachtig! Aangekomen bij de oma van Hakim was het nog even spannend of de oma van Hakim, hem wel weer in huis wilde nemen. Daarnaast is het voor ons een heel dubbel gevoel om Hakim achter te laten bij de vrouw die hem heeft mishandeld en misbruikt. Ik kon de vrouw dan ook amper aankijken zonder boos te worden. Na een lang gesprek over hoe verder en over de organisatie, mocht Hakim blijven! Hakim was erg opgelucht dat hij zijn broertje en nichtje weer zag en dat hij naar school kon.

Kortom dit was opnieuw weer een hele mooie en bijzondere dag! Hakim wordt in de gaten gehouden door FoHo en krijgt ook financiele en materiële support van FoHo!

Morgen weer een dag… Hopelijk op outreach naar de gehandicapte kinderen en hopelijk gaan we de tour door Nyendo afmaken!

Liefs Petra