''Huizen bouwen en diertjes kijken''

Ik was bij dag 12 gebleven. In de ochtend van dag twaalf hebben we geholpen aan het bouwen van een huis (Klinkt het niet heel vet? Dat was het ook!) De buitenkant was van riet of zoiets gemaakt, en met dat riet was de omtrek gemaakt, waarin klei kwam. Dit klinkt heel vaag, maar duidelijker is het écht niet uit te leggen. Dus deze ochtend bestond weer uit Extreme Kleien, oftewel, modder stampen en dat klei in de ''vakjes'' in het riet proppen. Dit huis werd trouwens gebouwd voor een oude man, die buiten het dorp woonde. Hij was door zijn familie verstoten. Al met al is dit huis gebouwd door alle Worldmappers! Vette prestatie toch? Die middag hebben de Worldmappers een voetbalwedstrijd gespeeld tegen het schooltje naast de kerk waarin we sliepen. Ik schat dat het gemiddelde jochie uit dat voetbalteam 11 was, terwijl wij met een groep zijn van 14-18 jaar en er ook buschauffeurs meespeelden. Maar nee hoor, het is niet gelukt om te winnen, met 5-2 verliezen is ook nog een hele prestatie opzich (heb mezelf trouwens alleen ingezet als cheerleader, aangezien mijn voetbalkunsten niet al te geweldig zijn)

Dag 13 was het tijd voor een Safari. Wie wil dat nou niet? De wekker ging vroeg, maar het was het allemaal waard. Al voor de ingang van het 'park', zagen we de eerste zebra's. Ook hebben we dingen gezien als pumba's, uilen, aapjes (erg schattig!) en hele mooie vogels. We lunchten ook bij Lake Mburo (naam van het meer, waar de dieren bij leven) en twee uur later dan gepland (heerlijk, dat typische Afrika!) gingen we een boottocht maken. Hierbij hebben we nijlpaarden en krokodillen gezien, echt heel gaaf! Helaas waren we door het uitgestelde boottochtje te laat terug bij Pelido, waardoor we het afscheidsfeest, wat het schooltje voor ons had georganiseerd, hadden gemist. Iedereen was al naar huis, erg jammer!

Dag 14 alweer. Dit was de dag dat we weer terug zijn gereisd naar Entebbe, hier zat het vliegveld. We zijn nog even gestopt op de evenaar om hier souvenirtjes te kopen, en het cadeautje voor de neppe ''Sinterklaasavond''. De vorige avond hadden we namelijk lootjes getrokken voor de laatste avond, we moesten er een gedicht of een verhaaltje bij schrijven, en die avond gingen we dus cadeautjes doen. Ik had zelf Jeroen zijn kaartje getrokken en had een djambe voor hem gekocht. Jette had mij getrokken en ik heb supersupermooie oorbelletjes gekregen! Onderweg naar Entebbe was het de bedoeling om ons busjes op een boot te rijden en zo naar de overkant te gaan, omdat dit heel wat tijd zou besparen. Toen ging het regenen en moesten we erg lang in het busje wachten omdat de boten niet vaarden als het regende. Het was de bedoeling dat we die middag gingen zwemmen, maar hier hadden we zelf niet erg veel zin meer in dus hebben we dat niet meer gedaan. Wel zijn we nog naar het strand gegaan. Aan dit strand zat een soort danscafe/restaurantje, waar je wat kon drinken. Er was leuke muziek bij (ongeveer de Nederlandse top40 van een paar jaar terug) & we stonden lekker met zijn allen te dansen aan het strand. Die avond hebben we dus lootjes gedaan en s'nachts (dag 15) zijn we teruggevlogen naar Nederland. Gelukkig ging alles op de terugweg(in tegenstelling tot de heenweg) wél goed.

Dit waren alle dagen in Uganda alweer! Maar mijn blogs? Die stoppen zeker niet!