De laatste week... Het vertrek spookte al de hele week door mijn hoofd. Ik wou echt nog niet weg! Helaas zat het niet mee. Maandagochtend ging ik op een sunrise bushride. Ik ging dus te paard in de ochtend een rit maken om de zonsopgang te bekijken. Dat was bij een prachtig, groot meer. Ik reed op een jong renpaard dat een tijd ziek is geweest. Hij was dus erg enthousiast. Op een bepaald moment besloot hij heel hard te gaan rennen. Hij rende door struiken heen en dicht langs bomen. Daardoor stootten mijn benen hard tegen de bomen aan. De grond is heel erg ongelijk, dus hij maakte een paar gekke sprongen. Na een tijd ben ik er hard afgevallen. Die ochtend heb ik in het ziekenhuis doorgebracht. Ik kreeg pijnstillers mee tegen de hoofdpijn. Ik heb tot en met woensdag op bed gelegen. Donderdag wou ik per se weer mee naar de drop-in centre. Het was de laatste keer dat ik daarheen kon. Ik wou de kinderen per se gedag zeggen. Het was vreselijk om daar weg te gaan aan het eind van de dag, maar ik ben blij dat ik ze heb kunnen zien toen. In de week voor je vertrek, mag je een Cubsit doen. Dan mag je bij de babyleeuwen zitten. Dat gebeurde voor mij op vrijdag. Ze zijn superschattig! Ze vielen soms om, omdat het lopen nog niet heel soepel ging. De middag zijn we op dayencounter gegaan. Je volgt dan in een auto twee volwassen leeuwen. Je observeert dan hoe ze jagen. Het is heel leerzaam, maar ook onwijs gaaf om te zien! Helaas hebben ze niets gevangen, maar ik heb genoeg aanvallen gezien. Zaterdag ben ik voor de laatste keer naar het weeshuis geweest. Het afscheid van de jongens was zwaar, maar ik weet zeker dat het niet de laatste keer is geweest dat ik daar was! 's Middags heb ik voor de laatste keer polocrosse gespeeld. Zondag ben ik weer bij de babyleeuwtjes geweest en ik heb nog een paar uur paardgereden. Ik reed deze keer met de eigenaar van de stallen. Hij kan dus aardig goed paardrijden. We gingen onwijs hard en hebben weer allerlei wilde dieren gezien. Daarna was het tijd om mijn spullen te pakken, maandagochtend moest ik helaas weer naar huis... Wat heb ik toch een fantastische tijd gehad!