Week 4

Het is al weer een maand sinds ik in Afrika aankwam. het gaat al weer sneller dan gedacht. De kinderen op Greenville Primary school zien we nu in ieder geval in meer regelmaat dan de afgelopen week. Het is erg opvallend dat de opkomst, om het maar even zo te zeggen, ook afhangt van het weer. Op een zonnige dag zijn er standaard meer kinderen op school dan wanneer het regent. Waarom dit zo is weet ik eigenlijk niet ook wanneer we met de kinderen praten, komen we er niet echt achter. Het lijkt een beetje alsof het slechte weer de kinderen zelfs binnenhoudt. Wanneer het hier regent, gaat het over het algemeen ook echt los. De regenbuien zijn heftig en duren echt wel even. Als het dan zo los gaat moet ik vaak denken aan de mensen in de gammele shacks. Hoe moet het zijn als je je inboedel niet droog kan houden…..

Een ander ding waar ik nu meer en meer tegen aanloop is het feit dat er niet of nauwelijks aan een ‘agenda’ gedaan wordt. Dit in vergelijking met de plan-cultuur die we in Nederland hebben is dat nogal schakelen. Het is echt aftasten wanneer je te veel vraagt van mensen, of dat je er te veel bovenop zit. Echter, het is meer een noodzaak dat je het wel doet anders geldt de regel ‘alles wat vandaag kan, kan ook morgen’. Iedereen in het huis heeft wel een verhaal dat hierbij aansluit. Is het niet over de manier waarop mensen met elkaar omgaan als wel hoe de planning verloopt. Omdat er zoveel dingen tussendoor gebeuren kan het zijn dat de agenda op het laatste moment totaal veranderd wordt. Deze flexibiliteit heeft zijn goede en slechte kanten. De goede is dat er ook dingen meteen geregeld kunnen worden en dat er ruimte is om dingen nu te doen. De andere kant is dus dat er andere zaken zakken op het prioriteiten lijstje waardoor niet alleen zaken maar ook mensen vaak moeten wachten.

De rest van de week verliep eigenlijk heel normaal en gezellig. Ik slaap met Ronja en Laurie op een kamer en we kunnen het eigenlijk heel goed vinden. We zijn qua persoonlijkheid eigenlijk heel verschillend maar ergens vinden we elkaar. We trekken ongemerkt steeds meer naar elkaar toe, we delen veel en vinden dezelfde dingen leuk om te doen.

De zondag wilden ronja, Laurie en ik naar de zondag markt op summerstrand. Helaas was er veel maar echt veel regen die het allemaal letterlijk in het water liet vallen, een markt was er dus ook niet. De rest van de groep had besloten dat er de hele dag films gekeken ging worden in het huis vanwege het weer. Ik besloot toch om maar te gaan hardlopen, een gewoonte van 3x in de week die ik me in PE had eigen gemaakt. Ik kon er niet tegen de hele dag vooral stil te zitten. We hebben hier geen fiets dus alles wat je doet moet ofwel te voet of met de auto. In Nederland doe ik wel iets meer aan lichaamsbeweging en dat mis ik hier erg.