Een echte Khmer!

De afgelopen weken heb ik een druk programma gehad. Van geld ophalen voor de Puppit Parade tot bruidsmeisje zijn op Pisiths haar trouwerij en vergeet vooral het afscheid niet van de kinderen.

Ik zal beginnen met de Puppit Parade, wat een groot event. Een paar verschillende scholen doen hieraan mee en maken dan samen met de kinderen van de klas een grote pop van papier-maché. Denk hierbij aan een groot paard of een aap noem maar op. Hierin zitten dan lampjes verwerkt zodat het in het donker een mooi effect geeft. Om deze show elke keer weer te kunnen doen moet er geld opgehaald worden en dat mochten wij doen. Het is zo bijzonder hoe vrijgevig mensen zijn en dan heb ik het niet over de toeristen, wat zijn de Khmer mensen vrijgevig. Ze hebben voor hun doen zoveel geld gegeven, ik vond het echt héél bijzonder. Als je het daarna aan een toerist vroeg kreeg je vaak een boze blik omdat je in hun foto stond. Wel even een verschil met de Khmer, het is goed om daar een voorbeeld aan te nemen.

Verder heb ik echt één van de mooiste ervaringen ooit meegemaakt, meer cultuur en Khmer kan het volgens mij niet meer worden. Ik ben gevraagd om bruidsmeisje/ getuige te zijn bij Pisith haar wedding. Dit is echt heel bijzonder, zelfs voor Cambodjaanse mensen is het een eer om als bruidsmeisje gevraagd te worden en lang niet iedereen is er ooit één geweest. Dus ik voelde me zo vereerd en ik heb zoveel meegemaakt. Ik zal beginnen met de dag voor de wedding. De dag voor de bruiloft ga je namelijk foto's maken voor het fotoboek van het bruidspaar. Eerst word je haar en make-up gedaan. Dan krijg je je eerste traditionele kleding aan, dit is voor de pagode. Bij de pagode worden er allemaal foto's genomen en daar gaat het bruidspaar ook naar binnen om een zegening te krijgen. Ondertussen werden er massa's foto's gemaakt door alle toeristen en Koreanen die voorbij kwamen. Ze vonden het allemaal maar wat interessant een blanke die in traditionele kleding loopt en bruidsmeisje mag zijn. Sommige dachten zelfs dat het een fotoshoot voor een magazine was. Maar nee ik was gewoon echt deel van een trouwerij, het was niet voor een tijdschrift. Na de traditionele kleding moesten we ons omkleden en kregen we een witte jurk aan. Nu voelde ik me zelf echt een bruid alleen was ik dat niet. Na de omkleedpartij werden er nog wat foto's genomen en zijn we naar Angkor Wat gegaan om daar weer verder foto's te schieten. Ze kunnen achteraf niet zeggen dat ze geen foto's hebben, volgens mij zijn er wel duizenden genomen. Na de shoot zijn we bij Pisith thuis gaan eten wat voornamelijk gewoon droge rijst was. Maar goed ik had honger want ik had de hele dag nog niet gegeten, dus droge rijst smaakte zelfs goed op dat moment. Daarna mocht ik thuis even gaan douchen en zijn we nog allemaal eten op gaan halen. Want als Khmer mensen een trouwerij hebben regelen ze alles gewoon een dag van te voren. Dat zou in Nederland echt nooit kunnen we zouden gelijk diarree krijgen van alle stress. Maar hier is het gewoon heel normaal. Nadat we alles hadden opgehaald heb ik nog fruit klaar gemaakt voor de volgende dag. Daarna ben ik op de lattenbodem in slaap gevallen ze kennen namelijk geen matras hier. Maar als je moe bent dan slaap je werkelijk écht overal.
De volgende ochtend was het dan zover de wekker ging om 4 uur af en klaar om in de make-up te gaan en een nieuwe haarcoupe te krijgen. We hadden even een klein probleempje tussendoor want de stroom viel uit, niets is zo onhandig dan make-up opdoen in het pikkedonker dus dat werd wachten tot de stroom het weer deed. Gelukkig duurde het maar 10 minuten, maar goed ik liep nog steeds in pyjama en de eerste gasten waren er al. Maar dat schijnt hier geen enkel probleem te zijn mijn huis is jou huis we zijn allemaal familie, dus voel je vrij. En dan was het tijd voor de eerste jurk het was een oranje. Ze vouwen de rok op een bepaalde manier dat het een soort broek wordt, het zit heel apart maar het ziet er wel heel traditioneel uit. En toen kwam de eerste ceremonie, we liepen achter de bruid aan naar beneden en moesten helpen met een schaal vasthouden. Hier zaten allemaal verschillende dingen in, het is een beetje lastig uit te leggen wat er nou precies gebeurde maar die details volgen thuis nog wel;)
Na deze ceremonie kwamen de monniken binnenstromen voor een gebed. Daarbij moesten wij een witte jurk dragen alleen deze jurk was zo klein dat ik er niet in kon. Gelukkig hoefde de bruidsmeisjes bij de ceremonie niet op de foto dus hebben we deze jurk maar overgeslagen. Nadat de monniken de deur weer uit waren was het tijd voor het ontvangen van het geld van de close familie en vrienden en voor de zegening. Hierbij hadden we een gele jurk aan. Het was maar goed dat ik tot nu toe nog niks gegeten had anders had ik nooit in al die strakke jurkjes gepast. Maar goed weer een nieuwe ceremonie met lang zitten en bedanken, na een tijdje voelde ik mijn benen gewoon niet meer omdat je ze zo afknelt met het zitten op een bepaalde manier. Maar goed het was allemaal wel erg bijzonder zoveel zegeningen en op zo'n andere manier dan dat wij gewend zijn. Na dit alles was het tijd voor het feest dus er kwamen weer nieuwe gasten. Deze mensen moesten wij verwelkomen en dat nog steeds in onze gele jurk. Ondertussen had de bruid alweer 2 andere jurken aangehad ze houden hier erg van verkleden. Ik had trouwens wel een nieuwe haarstyle gekregen, geen nieuwe jurk maar gewoon even nieuw haar. Ook leuk! Nadat we iedereen begroet hadden werd het tijd voor jurk nummer 4, een zilveren. Dit was de bedank jurk én de uitzwaai jurk. Nadat iedereen weggaat geven ze namelijk een envelop met geld. Geen kado maar geld om de bruiloft af te betalen. Het kost namelijk nogal wat en veel mensen kunnen dit niet betalen. Hierna mochten we lekker onze eigen kleding aan en was het tijd om traditioneel te dansen. Jaja ik kan Khmer dansen en ik vind het helemaal leuk. Van de Afrikaanse dans naar de Cambodjaanse dans. Dit hebben we nog tot 's avonds laat gedaan. Daarna was het tijd om naar huis te gaan en lekker te gaan slapen. Ik was namelijk helemaal gesloopt!

De laatste tijd heb ik wel veel drukke en bijzondere dingen meegemaakt en emotioneel ook niet te vergeten, ook het afscheid van mijn kinderen zat er aan te komen. Wat verschrikkelijk is dat! Ik weet dat ik ze gewoon niet meer zie en dat vind ik echt heel moeilijk. Ik had allemaal kadootjes voor ze gekocht dat vonden ze helemaal leuk en we hebben de poppenkast gebruikt. Ook dat viel gelukkig in de smaak. Dus het was een mooi afscheid met veel geknuffel en veel kusjes. Ook ben ik aardig verwend door de kinderen en hebben ze mooie tekeningen gemaakt en sommige hadden zelfs een kadootje voor me. Hoe lief is dat! Na 300 brokken in me keel kon ik thuis gelukkig even een traantje laten, wat ga ik ze missen!

Ook het afscheid van de leraressen was moeilijk maar wel erg leuk. We hadden namelijk allemaal wat gekookt hun Khmer en wij Hollands, zo konden we van elkaar proeven. Ze vonden niet alles lekker maar dat had ik wel verwacht andersom valt ook niet altijd alles in de smaak. We hebben ook nog met z'n allen gedanst, gelachen en daarna geknuffeld én gelukkig zie ik ze weer met Khmer new year:)

Verder heb ik tussendoor nog zoveel andere dingen gedaan maar dat houden jullie te goed voor thuis dan heb ik nog wat nieuws te vertellen haha.

Straks komt ook het afscheid van Thida's house dat zal ook wel wat tranen kosten, maar dat is alleen maar een goed teken. Ik heb het geweldig gehad!

En nu zit ik weer thuis mijn blog na te lezen wat heb ik toch een mazzel gehad dat ik dit allemaal heb mogen meemaken.