College 5 (Emotional, Moral)

Hoofdstuk 10: pp. 418-445

Emotion: niet alleen je gevoelens, maar veel complexer. Emoties hebben verschillende componenten:

• Neurologische responses (hersenactiviteit)
• Fysiologische reacties (VB hartslag)
•  Subjectieve gevoelens
• Emotionele uitdrukkingen (VB gezichtsuitdrukkingen, stem)
• Het verlangen om actie te ondernemen/motivatie

Discrete emotions theory: stelt dat emoties zijn aangeboren en vanaf de geboorte van elkaar te onderscheiden zijn, volgens de theorie gaat iedere emotie gepaard met een specifieke set van lichamelijke reacties en gezichtsuitdrukkingen.

Functionalist perspective (theorie): de basisfunctie van emoties is om actie te ondernemen om een bepaald doel te bereiken (doelgericht). In deze theorie zijn emoties afhankelijk van de context door interpretatie).

Social smiles: vanaf 6-7 weken oud lachen kinderen naar anderen.

Separation anxiety: gevoelens van angst die kinderen ervaren als ze worden gescheiden (of denken dat ze worden gescheiden) van individuen waar ze emotioneel aan gehecht zijn.

Self-conscious emotions: emoties zoals schuld, schaamte en trots die gerelateerd zijn aan ons bewustzijn van andermans reacties op ons.

Social referencing: het gebruiken de gezichtsuitdrukkingen en stem van een ouder of andere volwassenen om te bepalen hoe je om moet gaan met mogelijk bedreigde situaties.

Emotional intelligence: het cognitief kunnen verwerken van emotionele informatie (van jezelf en van anderen) en het kunnen gebruiken van die informatie om eigen gedachten en gedrag te kunnen sturen.  

Display rules: normen uit een sociale of culturele groep over wanneer, waar en hoeveel iemand zijn emoties moet laten zien. Maar ook wanneerwanneer en waar het laten zien van emotie onderdrukt en maskeert moet worden.

Emotion regulation: een set bewuste en onbewuste processen die gebruikt worden om zowel emotionele ervaringen en expressies te monitoren en te moduleren.

Co-regulation: de verzorger geeft het kind de benodigde comfort of afleiding zodat het verdriet verminderd wordt.

Self-comforting behaviors: herhaaldelijke acties die arousal reguleren door een positieve fysieke sensatie te bieden.

Self-distraction: wegkijken van een verontrustende stimulus om zo het arousallevel te reguleren.

Social competence: de vaardigheid om persoonlijke doelen te behalen in sociale interacties terwijl tegelijk een positieve relatie wordt behouden met de ander.

Temperament: individuele verschillen in emotie, gedragingen en mate van aandacht die een kind laat zien in een bepaalde situatie. Aanwezig vanaf de babytijd waardoor gedacht wordt dat het genetisch bepaald is (+deels omgevingsfactoren).

Hoofdstuk 14: pp. 590-618

Prosocial behavior: vrijwillig gedrag bedoelt om anderen te helpen. Bijvoorbeeld het helpen, het delen of het troosten van een ander.

Conscience (geweten): een intern regulatiemechanisme dat de vaardigheid van een individu vergroot om te conformeren aan gedragsnormen die in zijn of haar cultuur worden geaccepteerd. Het zorgt ervoor dat wij ons naar de sociale normen gedragen.

Verschillende type beslissingen:

• Moral judgments: beslissingen die betrekking hebben op kwesties over goed en fout en eerlijkheid en gerechtigheid.
• Social conventional judgments: beslissingen die betrekking hebben op regels die ervoor zorgen dat er sociale coördinatie en sociale organisatie is à is het gedrag in lijn met de regels
• Personal judgments: beslissingen op basis van eigen voorkeur.

Aggression: gedrag dat erop gericht is om anderen pijn te doen.

Instrumental aggression: agressie die gericht is op het verlangen om een bepaald doel te behalen.

Oppositional defiant disorder (ODD): een stoornis die zich kenmerkt door aanhoudende uitingen van boze, uitdagende en irriterende gedragingen die niet passend zijn voor de leeftijd.

Conduct disorder (CD): een stoornis die zich kenmerkt door ernstig antisociaal en agressief gedrag dat andere mensen pijn kan doen of betrekking heeft op vernietiging van andermans eigendommen of rechten.

Reactive aggression: emotioneel gedreven, antagonistische agressie uitgelokt doordat de perceptie van andermans motieven als vijandig worden gezien.

Proactive aggression: niet-emotionele vorm van agressie gericht op het vervullen van een behoefte of verlangen.