Feiten

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat hij het slachtoffer van het leven heeft beroofd door met een vuurwapen één of meer kogel(s) op hem af te schieten. Het slachtoffer is aan de gevolgen van een schotwond in het hoofd overleden.

Bij het hof heeft de Advocaat-Generaal op de voet van art. 313 Sv gevorderd dat de tenlastelegging wordt gewijzigd; de aan de verdachte primair verweten gedraging is in de tenlastelegging omschreven als doodslag (art. 287 Sr), en in de vordering tot wijziging van de tenlastelegging als diefstal met geweld, de dood ten gevolge hebbend (art. 312 lid 3 Sr).

Het hof heeft de vordering tot wijziging van de tenlastelegging afgewezen door te overwegen: "Na beraad wordt het onderzoek hervat en deelt de voorzitter als beslissing van het hof mede dat het gerechtshof de vordering wijziging tenlastelegging afwijst, nu toewijzing van de vordering een ander feit zou opleveren in de zin van artikel 68 van het wetboek van Strafrecht, nu het in de vordering omschreven feit onder een delictsomschrijving valt ter bescherming van het vermogen en het onderhavige ten laste gelegde feit onder een delictsomschrijving valt ter bescherming van het leven. Voorts merkt het hof op dat in de vordering wijziging tenlastelegging ook een ander slachtoffer genoemd wordt." Het OM gaat dan in cassatie en klaagt over de afwijzing door het hof tot wijziging van de tenlastelegging.

Hoge Raad

Bij de vraag of sprake is van 'hetzelfde feit', moet de rechter in de situatie waarop art. 68 Sr ziet de in beide tenlasteleggingen omschreven verwijten, en in de situatie waarop art. 313 Sv ziet de in de tenlastelegging en de in de vordering tot wijziging van de tenlastelegging omschreven verwijten vergelijken. Hierbij moet worden gekeken naar (1) de juridische aard van de feiten (bijv. mate van verschil tussen de strafbare feiten en de strafmaxima) en (2) de gedraging van de verdachte. Vuistregel is dat een aanzienlijk verschil in de juridische aard van de feiten en/of in de gedragingen tot de conclusie kan leiden dat geen sprake is van 'hetzelfde feit' in de zin van art. 68 Sr.

I.c. werd aan de verdachte primair doodslag (art. 287 Sr) verweten, en in de vordering tot wijziging van de tenlastelegging als diefstal met geweld, de dood ten gevolge hebbend (art. 312 lid 3 Sr). Zowel het verschil in de juridische aard van de aan de verdachte verweten feiten als het verschil tussen de omschreven gedragingen loopt niet zo uiteen dat geen sprake kan zijn van "hetzelfde feit" in de zin van art. 68 Sr. Bij diefstal met geweld gaat het met name om bescherming van het vermogen van de rechthebbende, echter er geldt een strafverzwarende omstandigheid 'de dood ten gevolge hebbend', die net als bij de strafbaarstelling van doodslag ook ter bescherming van het leven geldt. De strafmaxima voor doodslag en voor diefstal met geweld de dood ten gevolge hebbend, lopen niet uiteen. De gedragingen van de verdachte verschillen niet wat betreft de tijd waarop, de plaats waar en de omstandigheden waaronder zij zouden zijn verricht, terwijl de aard en strekking van het tijdens een worsteling opzettelijk afschieten van kogels met een vuurwapen op een lichaam (art. 287 Sr toegesneden tenlastelegging) in de kern genomen alleen in geringe mate afwijkt van het schieten met een vuurwapen terwijl dit de dood van een ander tot gevolg heeft (art. 312 lid 3Sr toegesneden vordering tot wijziging van de tenlastelegging).

Het oordeel van het hof dat toewijzing van de vordering tot wijziging van de tenlastelegging een ander feit oplevert, geeft daarom blijk van een onjuiste rechtsopvatting.

Kern

i.c. werd gekeken naar de vraag of er sprake was van ‘hetzelfde feit’ in de zin van art. 68 Sr en art. 313 Sv. Het hof heeft onjuist geoordeeld dat wijziging van de tenlastelegging van doodslag (art. 287 Sr) in diefstal met geweld, de dood ten gevolge hebbend (art. 312 lid 3 Sr) een ander feit oplevert.