CJEU, Minister voor Immigratie en Asiel v. X, Y & Z, (C-199/12 to C-201/12), 7 November 2013

Onderwerp

Prejudiciële beslissing, status als vluchteling; homoseksualiteit

Feiten

Drie personen, uit Senegal, Sierra Leone en Oeganda, hebben in Nederland asiel aangevraagd. Ze stellen gegronde angst te hebben dat ze bij terugkeer naar hun land vervolgd zullen worden, omdat ze homoseksueel zijn. In alle drie de landen is homoseksualiteit strafbaar gesteld. De Minister voor Immigratie en Asiel heeft hun aanvragen afgewezen. Deze stelt dat de drie niet voldoende hebben bewezen dat zij vervolging vrezen omdat ze lid zijn van een bepaalde groep (in casu: homoseksuelen).

Hiertegen zijn zij in beroep gegaan. De zaken zijn uiteindelijk bij de Raad van State beland, die prejudiciële vragen heeft gesteld aan de Court of Justice of the EU.

Relevante wetgeving

Council Directive 2004/83/EC over minimumstandaarden voor de status van vluchtelingen. In die Directive worden personen als vluchteling aangemerkt als zij vervolging vrezen wegens het behoren tot een bepaalde sociale groep.

Rechtsvragen

1. Behoren homoseksuelen tot een bepaalde sociale groep in de zin van de Directive?

2. Kan er van vluchtelingen verwacht worden dat zij hun homoseksualiteit verbergen of beperken als dit hen beschermt tegen vervolging?

3. Is het feit dat homoseksualiteit strafbaar gesteld wordt in de wet genoeg om een vrees tot vervolging te veroorzaken?

CJEU

1. Homoseksuelen kunnen gezien worden als dele uitmakend van een bepaalde sociale groep. Homoseksuelen hebben hun geaardheid met elkaar gemeen, dit vormt een kernbestanddeel van hun identiteit. Ook worden ze gezien als ‘anders’ door de samenleving waar ze in verkeren.

2. Er kan niet van vluchtelingen worden verwacht dat zij hun homoseksualiteit verbergen of beperken. Dit is namelijk zo’n fundamenteel deel van hun identiteit dat er niet van hen kan worden gevraagd dit te onderdrukken.

3. Het feit alleen dat homoseksualiteit strafbaar wordt gesteld in de wet brengt niet automatisch een gegronde angst tot vervolging met zich mee. Hiervoor moet de wet in de praktijk uitgevoerd worden.