‘Je evenwichtig voelen’. Het is een prachtige vage term, en is abstract genoeg om open te staan voor veel interpretaties. Voel ik mij evenwichtig? En is dit belangrijk voor mij?

Voor mij betekend evenwichtig zijn in het kader van stage dat ik een goede werk-thuisverhouding heb. Dit heb ik de afgelopen jaren tijdens studeren geheel in het water gegooid met late avonden en hele weekenden aan het werk. Hoewel ik de stof heel leuk vind, raak je toch wat overwerkt. Met het begin van mijn stage is hier verandering in gekomen. Ik heb ervoor gezorgd dat mijn scriptie al af was en ik helemaal niets heb naast de stage. Toen ik de eerste dag om vijf uur uitlogde gebeurde er ook iets wonderbaarlijks. Voor het eerst in drie jaar (op zomervakanties na) hoefde ik niets te doen. Er waren geen deadlines waar ik nog even aan moet werken en het enige wat ik kon denken was ‘Ik moet hobby’s zoeken’. De vrije tijd is een zeer welkome verassing en ik kan niet anders dan ervan genieten. Dit is precies wat ik zoek op dit vlak, een evenwicht. Ik werk hard op stage, maar hoef daarna ook helemaal niets. Juist door die balans kan ik mij ook beter inzetten op stage, want ik kom er uitgerust heen. Nu speel ik wel een beetje vals. Ik neem diagnostiek spullen mee naar huis om mee te oefenen, en verbreek daarmee de hele balans waar ik zo blij mee ben.

Dus ben ik ‘evenwichtig’? Ik vind van wel. Het enige waar ik nog aan moet werken is dat ik mezelf niet uit evenwicht gooi door een te grote hoeveelheid enthousiasme...