Photo
Title: Kampot
Kampot

Kampot

Media of paulahendrikx
Contributions, Comments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Supporting content
Kampot

Kampot

Mijn verhaal van inmiddels eergisteren was nog niet af. Ik heb wel geschreven over MJC, maar nog niet over Kampot zelf. Kampot is een klein, charmant stadje ten zuiden van Phnom Penh, vlakbij de kust. Door Kampot stroomt een brede rivier, die voor enige afkoeling zorgt. Hier staat vaak een lekker windje en vooral ’s avonds is het fijn om in de buurt van de rivier te zijn (veel Cambodjanen hangen een beetje langs de promenade) of bij een van de restaurantjes aan het water wat te eten. Kampot trekt aardig wat toeristen, hoewel het stadje nu (vanwege de hitte) in het laagseizoen zit en de hostels en restaurantjes behoorlijk leeg zijn. Maar dat komt ook omdat er véél hostels en restaurants zijn. Aan genoeg variatie in mijn maaltijden kom ik dus wel toe: je hebt een aantal vegetarische Khmer gerechten (soep, curries, noedels / rijst met groenten, tofu, pompoensoep met kokosmelk), maar je kan ook Indiaas, Indonesisch of ‘westers’ eten – er is zelfs een echte Italiaan die zich hier heeft gevestigd.

Er is van alles in de buurt te zien en voor de toeristen worden er allerlei tripjes georganiseerd, zoals naar de peperplantages, tempels in de omgeving, het kustplaatsje Kep of de bergen in de buurt. Afgelopen maandag ben ik naar deze bergen, de Bokor Mountains, geweest – heerlijk koel! Vanaf 1080 meter hoogte had je een mooi uitzicht op de kust en de eilanden aan de kust (waaronder het Vietnamese eiland Phu Quoc), maar verder was er weinig te doen. De tour was dan ook hilarisch: we gingen naar een waterval zonder water (het regenseizoen is nog niet begonnen) en een extreem duur hotel en casino dat twee jaar geleden bovenop de berg is gebouwd (een vrij bizarre locatie). Ook gingen we naar een oud casino, dat in de jaren twintig door de Fransen was gebouwd en wel interessant was om te bekijken. In de jaren vijftig was het in het onafhankelijke Cambodja ook in gebruik genomen, maar ten tijde van de Rode Khmer had het gebouw dienstgedaan als gevangenis. Nu was het volledig leeg, maar niet vervallen (intact gehouden bij wijze van museum). De trip naar de bergen eindigde ’s middags met een boottocht over de Kampot river, een zeer langzaam boottochtje die helaas al om 18u, voor zonsondergang, eindigde. Ik denk dat ik binnenkort nog een boottochtje op zoek naar vuurvliegjes ga maken, aangezien deze vlak voor zonsondergang vertrekt en het me prachtig lijkt om de kleuren uit de lucht en de spiegeling op het water vanaf het water te aanschouwen.

Op zondag en maandag heb ik weekend, omdat zaterdag een ‘werkdag’ is waarop we een ‘special activity’ organiseren. Afgelopen zaterdag zijn we naar Kep geweest, een plaatsje op dertig of veertig minuten tuktuk rijden van Kampot. We gingen met z’n twaalven: negen studenten die zich hadden ingeschreven en op kwamen dagen (er waren een aantal ziekmeldingen op het laatste moment), Somphors, Y en ik. We gingen met een grote tuktuk, oftewel een scooter met daarachter een kar waarin maximaal twintig mensen konden zitten, op twee banken tegenover elkaar. De weg was hobbelig en stoffig en ik maakte dan ook dankbaar gebruik van de in Cambodja veelgebruikte papieren mondkapjes (denk aan de tandarts). Zodra we Kampot uitreden merkte je meteen dat het koeler was. Bovendien was het windje heerlijk!

Aangekomen in Kep speelden we spelletjes op het strand en kon je zwemmen in zee, maar dan wel met je kleren aan. In Cambodja zijn ze erg preuts: vooral vrouwen, maar ook mannen, dragen vaak kleding met lange mouwen, en een lange broek. In bikini zwemmen konden ze zich in ieder geval niet voorstellen: toen ik ze hiernaar vroeg antwoordden ze dat ze dat nooit in hun leven zouden doen. Ik wilde graag afkoelen in de zee, die niet koud was maar ook niet heel warm (fijn!), en ging dus met m’n kleren aan. Twee andere leerlingen volgde, de rest had kennelijk geen behoefte, of kon niet zwemmen. Al met al vond ik het uitje, inclusief heel veel foto’s van leerling en ‘teacher’ (ik ben met alle leerlingen los op de foto geweest), zeer geslaagd. Ik praatte natuurlijk wat Engels met de leerlingen, maar het uitje was vooral bedoeld als uitje: sommige leerlingen kwamen maar één keer per jaar in Kep, terwijl het zo dichtbij ligt! Het was dus vooral een sociale aangelegenheid.

Na dit leuke maar doodvermoeiende uitje rustte ik zondag uit bij Villa Vedici, een mooi hotel met grote tuin en zwembad aan de rivier, gerund door Nederlanders. Hier kon ik de nodige slaap inhalen in een hangmat aan het water (zie foto). Zo kwam ik langzaam bij van de eerste week Kampot. Ik vind mijn werk op het MJC erg leuk, maar het is ook erg wennen aan deze nieuwe omgeving, zonder vertrouwde vrienden en familie in de buurt, in zo’n heet klimaat. Ik maak dan ook graag gebruik van skype, social media en ook deze weblog om met jullie in contact te blijven!

Image
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]