I don't know where I'm going but I promise it won't be boring

Daar sta ik dan, 18 jaar, net klaar met de middelbare school, klaar om op kamers te gaan en midden in het leven. Ik hoop nog zoveel te gaan beleven, nog zoveel te kunnen doen. Niet alleen voor mezelf. 'I want to say I lived each day until I died and that I know I had something in somebody's life. The hearts I have touched will be proof that I lived. That I made a difference and this world will see I was here.' Dat is wat ik wil. Ik wil iemand zijn op wie ik trots kan zijn. Ik wil terug naar Uganda, en ik wil verder. Uganda heeft me veranderd, in positieve zin. I don't know where I'm going but I promise it won't be boring!