Klamboe met gaten, rood met witte stippen en de backyardigans

Ik zit in een internetcafe aan een drukke straat in Granada, Nicaragua. Een Nicaraguaans meisje van ongeveer 11 jaar kijkt nieuwsgierig om het hoekje om mij te bekijken. Ik moet eerlijk zijn dat ik niet zo heel veel zin heb om deze blog te schrijven en weet niet of ik dit regelmatig zal doen. Ik schrijf wel heel veel, in mijn dagboek en allerlei kaartjes aan leuke mensen (en natuurlijk het meeste voor mijn Lukas), maar weet niet wanneer die aan zullen komen, misschien pas over drie maanden...

Over de reis: dat was niet het beste dat ik ooit heb meegemaakt. De eerste vlucht naar Panama was bijzonder: ik heb nog nooit van zoveel luxe genoten en ik werd om het uur zo'n beetje gevoerd met goed eten. Ik heb de film Amour gekeken, waar ik erg emotioneel van werd, maar niet per se om de inhoud van de film ;). Ik was sowieso erg huilerig de eerste paar uur, dan wel bij de gedachte aan het missen van mensen, dan wel door een mooi liedje of een goede film, het was nogal genant... Er zat een Ecuadoriaans meisje naast me, 10 jaar oud. Ik had nog niet zoveel zin om mijn Spaans te testen, maar dat was noodzakelijk toen bleek dat de stewardessen geen woord Spaans spraken, nou ja, als je 'uno momento' weglaat. Toen ik in Panama aan was gekomen, moest ik overstappen op een vliegtuig van Copa Airlines. Vanaf dat moment was het erg vervelend. We hadden veel last van vertraging, turbulentie en mijn hoofd barstte bijna uit elkaar bij de daling. Maar goed. Toen ik aankwam in Managua was ik enigszins angstig, want ik wist niet zeker of ik wel opgehaald zou worden, ook al was dat afgesproken, en Managua schijnt 's avonds erg gev aarlijk te zijn. Maar, daar stonden een vader en een klein jongetje me op te wachten met een bordje 'Annemijn Geelen'. Zo ga ik overigens hier niet door het leven. Omdat mijn naam onuitspreekbaar blijkt te zijn, noemt men mij hier 'Ane Maria', echter wel door mijzelf voorgesteld. Ik ben al vaker zo genoemd, bijvoorbeeld door de Turkmenistaanse meisjes die ik een zomer Franse les heb gegeven, en de klank ervan bevalt me. Toen ik aankwam bij mijn gastgezin, ben ik gelijk doorgegaan naar mijn kamer. Ik heb een kamer voor mezelf, met douche (natuurlijk wel alleen koud) en toilet. Ik was heel erg moe en had geen puf in gedoe met klamboe. Mijn gastfamilie had er echter al eentje hangen, maar deze zat vol met gaten... Dus, flink veel deetspray gespoten en toen niet veel last gehad :) De familie is erg vriendelijk en ze spreken geen van al Engels, dus een goede kans om mijn Spaans te oefenen. Eigenlijk gaat dat al steeds beter! We hebben de erg vriendelijke Magaly, moeder, die een supermarktje aan huis heeft, Catherina, een 17jarige diva die zingend en heupwiegend door het huis danst en 's avonds niet eet omdat ze dan te dik wordt, Oma, Francisca, een 4jarige dame die met een schelle kinderstem me vrolijk vertelt over haar dag (denk ik, eigenlijk geen idee) en met wie ik samen in het Spaans leer tellen, uno dos tres, de hele dag door. Daarnaast delen we een lievelingsprogramma, de Backyardigans, dat ik iedere dag kijk om mijn spaans te oefenen. Maar, Harry Potter deel 5 gisteravond was ook leuk.

Ik begin de stad al redelijk te kennen, al veel bekeken en rondgelopen. Gisteren, zondag, heb ik een tour gemaakt naar las Isletas (google het), wat erg leuk was. Alleen, de tour bedrijven en taxis hebben een vaste prijs, gelijk voor alleengangers en groepen. Dus, voor mij alleen zou het heel erg duur geweest zijn om te gaan. Toen ben ik maar random toeristen op straat gaan aanspreken en ik had geluk :) Jonathan en Nathalie uit Canada gingen vandaag ook naar las Isletas. Eerst op de fiets, die natuurlijk veel te klein was, maar toch echt superfijn, en toen in een bootje het water op!

Vandaag is de talenschool begonnen. Heb een leuke docente en het is een mooie school, alleen wel een eindje lopen vanaf mijn gastgezin. Ik heb les van 8-12. Maar, vandaag was het een beetje anders. Eerst heb ik een toets gemaakt om te checken wat mijn niveau was, wat hoog bleek te zijn, afgezien van de verschillende tijden, en vervolgens moest ik naar de dokter. Sinds ik hier in Nicaragua ben, is er namelijk iets veranderd in me. Mijn keel is rood, gezwollen en heeft witte stippen. Maar, gelukkig was de dokter erg goed, ze vroeg me mijn mond te openen, keek een miniseconde en ze wist wat het was. Dat ook weer opgelost, tenminste, na mijn medicatie :)

Ik voel me nu niet zo top, erg moe, maar over het algemeen voel ik me geweldig. Ik heb nog geen cultuurschok gehad, het Spaans gaat me goed af, het weer kan ik aan, de mensen zijn aardig, mijn familie bevalt, het eten smaakt me. Daarnaast hebben alle winkels superharde reggaeton aan, dus ik kan dansend over straat, maar dat doe ik slechts in mijn dromen ;)

Ik vind het moeilijk om niets te doen, maar dat ga ik vandaag maar eens proberen. Misschien wat slapen. Ik wilde eigenlijk foto's uploaden, maar de computers kunnen het niet aan, helaas...

Follow the author: ann_003
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

More contributions of WorldSupporter author: ann_003
Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]