Blankets and wine

Lieve allemaal,

Het is alweer enige tijd dat ik een blog gepost heb. Dit komt, omdat de buurman waar wij de wifi een soort van lenen het wachtwoord heeft veranderd. Helaas pindakaas, dan maar via mn telefoon. Ik zal nu twee verslagen kort achter mekaar posten want anders wordt het een mega verslag! Hierbij dus eerst mn verslag van twee weken geleden.

We zijn nu inmiddels over de helft van onze stage en alweer over de helft van ons verblijf in kenia. Echt raar de tijd vliegt voorbij, voor mijm gevoel voelt het nog als gister dat we in kenia aankwamen. Maar dat is een goed teken want ik geniet onwijs!
Inmiddels zijn we ook al weer een hele hoop huwelijksaanzoeken en gevechten met christabel de gemene kat verder. Echt waar die kat is een bitch. Komt ie bij je liggen ga je hem aaien en uit het niets valt ie je dan aan en kijkt ie je heel eng aan.

Maargoed jullie willen natuurlijk weten hoe het op mijn stage gaat, nou ik verbaas me nog iedereen dag echt op de 4e ward waar ik nu mijn tweede week stage heb gelopen is het een grote chaos en iedereen doet maar wat.

Maar voordat ik daar verder op in ga wil ik jullie eerst nog vertellen dat wij samen met charlene naar een public zwembad zijn geweesr. Nou dat was een hele belevenis, toen we daar al naar binnen liepen werden we meteen door iedereen aangestaart, maar dat zijn we wel gewend. Ons badpak aangetrokken, want ja ik ga hier niet in mn bikini rond lopen. We spongen het water is wat echt smerig was volgens mij is dat sinds het zwembad ia gebouwd in het jaar nul nooit meer schoon gemaakt. Nadat we eruit kwamen zal er helemaal een vieze plakkerige laag op onze huid. De kenianen kunnen dus echt niet zwemmen en spartelen maar wat in het rond. Ook zwemen ze allemaal 'perongelijk' tegen je aan terwijl ze weten dat wij daar staan.
We gingen charlene leren zwemen maar dat lukte niet echt zij zwemt de schoonslag met haar kont boven water en haar gezicht onder water heel bijzonder. Zij heeft dan ook bijna geen zwemles gehad.

Wat nog wel het ergste was dat we gewoon door een jongen die aan de kant zat de gehele tijd werden gefilmd. Even serieus ik film jou toch ook niet terwijl je spartelend in het water ligt.

Nu terug naar mijn tweede week op de general private ward ik ben zo blij dat ik hier maar twee weken stage loop. De maandag kreeg ik van een patient het compliment dat ik een onwijs goede verpleegkundige ben, dat is altijd heel fijn om te horen. Het is wel heel grappig want inmiddels versta ik al aardig wat woordjes swahili. Als ik dan een patient help die al ouder is en geen engels kan kan ik haar toch met handen en voeten helpen.

Een dokter zij tegen mij kom we gaan naar een patient toe, daar moest de wonden opnieuw verbonden worden. Deze man heeft onwijze decubitus wonden waar hij ook al aan is geopereerd door middel wat een stuk huid en spieren uit het been in de wond in de bil te plaatsen. Maar echt ik heb nog nooit zulke erge decubitus wonden gezien, deze man heeft er nog een op zn been helemaal genecrotiseerd en geïnfecteerd. Ondanks dat het er niet zo fris uitziet is het wel interessant, want zulke decubitus wonden zal je in nederland niet zo gauw zien. Hier beschikken ze niet over decubitusmatrassen en wisselliggen tja dat wordt alleen gedaan wanneer ze er zin in hebben. Dat betekend een keer op een dag of helemaal niet.

Wat ik nog wel het meest schokkende van deze dag vond, was dat de collega waarmew ik samen liep gwn aan het bellen was tijdens het wassen van een patient en het inbrengen van het infuus.

Tijdens de terugweg naar huis werden we al naar 100 meter in de matatu aangehouden door de politie. Wij moesten allemaal uitstappen en de chauffeur kreeg waarschijnlijk een boete. Echt die politie is zo corrupt hier die matatu deed helemaal niks fout, maar de politie wilde gewoon weer wat extra geld verdienen.

Dinsdag was een vrij rustige dag op de afdeling. Er was een jonge jongen die tijdens het werk van de 4e verdieping naar beneden was gevallen. Hij is er nog verbazingwekkend goed afgekomen, met een gebroken arm en een gebroken nekwervel, maar kan alles nog bewegen en is niet verlamd. Daarnaast werd er een vrouw overgeplaatst van de ICU naar onze afdeling die geopereers was aan een hersentumor en heeft nu een drain in haar hoofe. Deze vrouw werd gebracht in een rolstoel terwijl ze niet aanspreekbaar was, heel bijzonder. Dus ze moest met 4 man het bed ingetilt worden.

Het was wel grappig want mn collega's vroegen mij heb jij jezus wel eens gezien. Het komt hier weer altijd neer op het geloof. Waarop ik antwoorden, nee alleen op plaatjes. Hierop moesten ze allemaal lachen en zeiden ze ja wij ook alleen op plaatjes.

Woensdag was er een vrouw die er al een tijd ligt met cervixal cancer. Door deze kanker deden haar nieren het niet meer en ontwikkelde ze hevige oedeem. Ze is hieraan geopereed en heeft twee drain via haar rug in haar nieren gekregen. Vadaag moesten deze worden gecontroleerd met een contrast xray. Deze vrouw is echt onwijs ziek en zwak, maar moest toch in de rolstoel want met bed daar doen ze niet aan. Dus ik haar samen met mn collega in de rolstiel getild om haar vervolgens naar de xray te brengen. Daar aangekomen moest ze op het bed worden getild, nou echt ze deden net of die vrouw een soort object had. Vervolgens gingen ze heel ruw mwt die vrouw om, omdat ze niet meewerkten nou ik begreep die vrouw wel. Ze lag daar te schreeuwen van de pijn echt onmenselijk om te zien.
Toen het dan eindelijk klaar was kon ze weer in de rolstoel getilt worden en begon ze over te geven, het was gewoon fluoriserend geel. Lekker he al die details!

Donderdag liep ik samen met de geldwolf, ik zei tegen hem vandaag is mn laatste dagje hier he. Waarop hij zei waarom zeg je dat nu pas ik moet me hier wel psychologische op voorbereiden. Serieus... Hahah
Het was rustig vandaag, dus niet veel gedaan. Maar wat nog wel leuk is om te vertellen dat een vrouw tegen mij en mn collega zij lijk zij geeft iv medicatie zonder pijn, jij niet bij jou doet het altijd pijn. Dat is ook niet gek want zij spuiten in een keer die hele vloeistof naar binnen.

Echt die verpleegkundige hier kunnen gewoon niet zelf denken ze doen alleen wat de arts ze opdragen. Als een patient pijn heeft zorgen ze er niet voor dat er extra pijnmedicatie wordt geregeld en pijnschema's dat kennen ze al helemaal niet. Die patienten moeten gewoon niet klagen.

Ik had het er nog met een collega over hoe mensen hier omgaan met gehandicapte kinderen. De meeste mensen denken dat een gehandicapt kind behekst is en wordt dan achter gelaten door hun ouders echt triest. Deze collega heeft in een soort school gewerkt voor gehandicapte kinderen waar degene die kunnen leren naar school gaan en degene die medische hulp nodig hebben die ook krijgen. Met ouders hadden ze een afspraak gemaakt dat ze hun kind daar sochtends zouden brengen en savonds weer ophalen. Als je dit niet afspreekt met die ouders laten ze hun kind daar gewoon achter om er vervolgens niet meer naar om te kijken.
Hij vertelde ook dat abortus hier illigaal is, maar dat er wel veel zijn die het in het geheim doen. Dit gaat geregeld niet goed waardoor het babytje blijft leven, maar door de medicatie wel mentaal geretardeerd zijn.

Vrijdags werden we om 3 uur al wakker gemaakt door de bovenburen die aan het stampen en schreeuwen waren. Het leek gewoon net of er iemand vermoord werd, maar dat was niet het geval want ze waren aan het bidden.

Zaterdag hebben we niet veel gedaan en zondag moesten we weer naar het weeshuis toe. Het plan was om met ze te gaan knutselen, maar al onze spullen stonden achter slot en grendel en alleen de sister heeft daar de sleutel van. Zij was naar de kerk dus daar hadden we niks aan... Dan maar foto's maken en zijn we na twee uur nog niks gehoord te hebben weer weg gegaan.

Met de andere drie meiden zijn we naar blankets en wine geweest een festival wat elke eerste zondag van de maand plaats vind. Het is wel een festival voor de rijke keniaan want entree koste 2000 shilling. Wij hadden vrijkaartjes kunnen regelen is dat scheelt weer :). Ht was echt onwijs gezellig en natuurlijk heel veel blanken. Ook een biertje gedronken, voor het eerst dat ik hier in kenia ben :p. Wat echt het leukste was, dat er een kraampje van nederlanders stonden die stroopwafels en kaas verkochten. Ik heb nog nooit zulke lekkere kaas en stroopwafels gegeten, jammie! Ook was er een lays chips kraampje waarvan je een gratis zakje chips kreeg als je op de foto ging. Nou prima alles voor een zakje chips. Tegen het einde kwamen ze nog een keer naar ons toe, willen jullie nog meer chips ja tuurlijk! Hebben we twee tassen volgepropt :)

Daarna hebben we bij carnivore gegeten een vlees restaurant wat heel bekent schijnt te zijn. avoor 3000 shilling kan je onbeperkt vlees eten en oa ook krokodil. Ze komen dan langs met een mega spies met vlees eraan en dan snijden ze er een stukje vanaf. Gelukkig was er ook een vega menu, want ik en vlees is niet de beste combinatie. Wel heb ik een stukje krokodil van steef geproefd. Smaakt een beetje naar kip. Het overvolle buikjes gingen we weer opgepropt in de taxi terug naar huis.

Dat was het dan weer voor deze week!

Liefs,

Hannah