Afgelopen vrijdag 18 april was Peter R. de Vries op televisie met zijn nieuwe programma 'Peter R. over de grens.' In zes afleveringen laat hij verschrikkelijke gebeurtenissen zien wat betrekking heeft op kinderen in zes verschillende landen. In de afleveringen zie je kinderoffers tot kinderhandel, alle soorten kindermishandeling wordt laten zien. Op deze manier worden de ogen geopend die al jaren lang dichtzaten.
Het programma leek mij erg interessant en goed om de ogen te openen. Ik wou het al helemaal zien toen ik hoorde waar de eerste aflevering zich afspeelde. Uganda. Ik keek het samen met mijn ouders en ik had niet verwacht dat het zo veel met mij zou doen. Bij het zien van het land alleen al kreeg ik tranen in mijn ogen.
Peter R. de Vries ging op bezoek bij de kindergevangenis, wat de medewerkers daar geen gevangenis noemen. Maar de kinderen worden opgesloten in kleine hokjes als ze even niet luisteren en de omstandigheden zijn erg slecht. Gelukkig is er Foodstep, dat is een organisatie die onderhandelt met de baas van de kindergevangenis en probeert om de kinderen uit de gevangenis te krijgen. De kinderen worden naar Foodstep gebracht, waar ze wonen, leren, spelen, over God leren en vooral heel veel liefde krijgen. In mijn reis naar Uganda ben ik ook naar Foodstep gegaan wat erg veel met mij heeft gedaan. Peter R. de Vries ging naar Foodstep, en daar had ik mij niet op voorbereid. Bij het zien van het eerste kind van Foodstep barstte ik in tranen uit; het meisje kende ik. Ik had gespeeld met haar. In mijn armen gehad. Heel veel liefde gegeven. Dit was de eerste keer sinds ik terug ben in Nederland dat ik heb gehuild om mijn expeditie. Ook de andere kinderen die in beeld kwamen kende ik. Nathalie Werner (heeft Foodstep opgericht) vertelde bij al die kinderen wat er met hen is gebeurd, op welke manieren zij geofferd zijn. Dat was voor mij geen schok, want ik kende de verhalen al. Maar de rest van Nederland nog niet. Ik vind het geweldig dat het nu eindelijk onder de aandacht wordt gebracht; dat kinderen worden geofferd, lichaamsdelen worden afgehakt, worden verbrand of gewoon (bijna) vermoord. Dát zijn dingen die andere landen moeten weten, niet hoe mooi de natuur van Uganda is. Hier móet iets aan gedaan worden, er mogen niet nóg meer kinderen slachtoffer worden van rare bijgeloven en vervolgens op straat worden gedumpt door de ouders omdat ze (volgens de ouders) niets meer voorstellen. Áls ze het leven op de straat al weten te overleven komen ze uiteindelijk in de gevangenis terecht. Sommigen worden gered door Foodstep, maar Foodstep leeft alleen van giften. Er moet dus genoeg geld zijn om kinderen uit de gevangenis te halen.
Ik ga zo snel mogelijk weer terug naar Uganda en ik wil erg graag werken bij Foodstep omdat het zo'n geweldige organisatie is. Zij geven een huis, geloof, onderwijs en liefde. En dat is wat wij als mens nodig hebben.
Kijk de aflevering hier:
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1411737
Add new contribution