De gedachte om een paar kilootjes kwijt te raken in Uganda, niet geheel onaantrekkelijk, door het harde werken en weinig eten bleek niet helemaal waargemaakt te kunnen worden. Mede door het heerlijke ontbijt dat we bij Kim voorgeschoteld kregen, bestaand uit diverse soorten fruit, brood, verse eitjes en donuts. Nadat iedereen zich rijkelijk had volgestouwd met het eten gingen we op pad.

We werden in twee groepen verdeeld, ik ging met de eerste groep als eerst op het land werken. We kwamen aan op een 7 hectare grote plantage waar koffie, groente, fruit en pinda’s werden verbouwd. De pinda’s werden gebruikt voor het pindakaas project, waar ouders van ondervoede kinderen les krijgen in het maken van voedingsrijk eten.

Op het land gingen we een stenen omheining maken om de moestuin heen zodat als het regent het zand niet wegspoelt. Nadat de grote hoeveelheid bakstenen en de piepende kruiwagen aan de kant waren gezet gingen we pinda’s plukken. Deze pinda’s groeien aan planten in de grond en wij moesten ze eruit halen en de pinda’s eraf plukken.

Nadat zoveel mogelijk modder van onze armen geschraapt was gingen we lunchen bij de oma van Rosa. Rosa is de geadopteerde dochter van Kim, ze werd gevonden in de latrine nadat iemand haar had horen huilen. Nadat de mensen die haar hadden gevonden, hadden weten te achterhalen wie de moeder van Rosa was, wisten ze dat de moeder was weggelopen maar dat de oma van Rosa nog wel in de buurt woonde. ‘Jjaja Rosa’ nam de zorg voor Rosa op zich, maar omdat ze niet veel geld had kon ze dit niet lang volhouden. En Kim adopteerde Rosa en zorgt ervoor dat ze nog in goed contact blijven.

De oma van Rosa was dus zo aardig om voor ons lunch te maken. Het was een soort lopend buffet met van alles en nog wat. Er stond matoke (een soort gekookte banaan), rijst, bonen, koolsalade, ananas en samosa (bladerdeeg met rijst). Aangezien we typisch Ugandees eten kregen dachten we, laten we ook op een Ugandese manier eten, zonder bestek. De Ugandezen zelf waren wel zo slim om een vork te pakken…

Na veel geklieder met rijst en saus en bonen gingen we door naar de volgende activiteit, huisbezoeken. Met de boda boda’s gingen we op pad, we gingen langs bij huizen van gezinnen met een ondervoed kind. Het was leuk om met de boda’s over de weg te scheuren en door kleine met planten en bananenbomen begroeide paadjes te rijden.

We kwamen aan bij het eerste huis. Hier woonde een epileptisch jongetje dat ondervoed werd door zijn medicijnen. Kim kon op dat moment geen oplossing bedenken voor het probleem. Dit verhaal was heftig om aan te horen. Wel waren er veel gezinnen waar het wel goed mee ging, dit samen met het uitdelen van armbandjes aan de kinderen was een van de leukere momenten van de dag.

Na de huisbezoeken eindigde het project bij Kim, we reisden terug naar Plot 99 om oud en nieuw te vieren.