Al een heel tijdje hier!

Zelfs hier zijn we op de hoogte van de heftige storm in Nederland?! Nog niet weggewaaid?

Sinds vorige week ben ik definitief drie dagen madame/nurse Esther op de Kidz Activ school en 2 dagen aan het werk in het ziekenhuis. Echt een super leuke afwisseling! De wonden zie ik en de kinderen zelf beter worden en dat is echt zo goed om te zien, dat geeft echt voldoening! Eenmaal ben ik vorige week op de Govermentschool geweest voor wondverzorging. Van te voren kreeg ik te horen dat het een grote school was, nou en of! Maar liefst 804 kinderen krijgen daar les! Ook hier waren natuurlijk ontzettend veel wonden, maar ik kwam er al snel achter dat ik nooit in mijn eentje al die wonden regelmatig kan verzorgen dus werd het eenmalig bezoek.

Ook heb ik laatst een dag gewerkt bij de A.N.C. in het ziekenhuis. Er worden hier consultaties gedaan voor zwangere vrouwen. Dit was ontzettend leuk, de meiden die daar werken wilden me maar wat graag leren hoe ik de ligging en de groote van de baby in de buik kan voelen. haha ik werd er niet veel wijs van moet ik zeggen maar leuk was het wel!

Vorig weekend hadden we een birthday weekend! Wat een feest wat een feest, en dat was het ook echt! Angela (andere vrijwilliger waarmee ik in hetzelfde gastgezin zit) had zelf vlaggetjes meegenomen en deze vooraf aan mij geven. Natuurlijk zijn die vlaggetjes goed gebruikt. Renske en ik hebben vrijdagochtend eerst het kantoor versierd zodat de jarige Ben zich echt jarig zou voelen! 's avonds gingen we uiteten bij Swat (super lekker) en daarna een drankje drinken bij Sparkles. En dit was niet zomaar wat drinken. Er traden daar een traditionele dans- en djembee groep op. Echt ontzettend goed waren ze, de energie vloog er vanaf, super leuk om te zien! Daarna gingen we dansen onder de sterrenhemel van Tamale (Klinkt dat niet als in een film?!). Om 00.00 uur was Angela jarig, als Ghanesen er eenmaal achter komen dat je jarig bent krijg je een hele plens water/bier/frisdrank over je heen gegoten! Haha grappig toch! Zaterdagochtend verraste ik Angela met een verjaardagsontbijtje, jammie jammie. 's middags hebben we een meidenbeautymiddagje gedaan, de bruine zusjes werden met gezichtsmaskertjes omgetoverd in ware Salaminka's (blanken). Ook de moeder en tantes van het gezin wilde wel eens voelen hoe dat is. We hebben ontzettend gelachen en hun konden maar niet wennen aan het witte gezicht. De jongens uit de buurt en het gezin keken vol verbazing hun ' witte moeder en zusjes' aan. Wij wilden heel graag een keer pannenkoeken maken voor het gastgezin dus dat gingen we vandaag maar eens proberen. Want dit was echt letterlijk proberen, pannenkoekenmix hebben ze natuurlijk niet dus we gingen aan de slag met een bepaald soort meel en melkpoeder. Maar wij hebben ons echt als keukenprinsessen gedragen want het resultaat zag er heel goed uit! Toen alles klaar stond bleken we niet alleen gebakken te hebben voor het eigen gezin (dat waren 14 personen) maar ook voor de rest van de kinderen uit de buurt (nog ongeveer 25 kinderen). Ooo ooo wat een drukte in huis, als een lopend vuurtje was het door de straten gegaan dat wij pannenkoeken maakten dus iedereen kwam binnen vallen. Er was genoeg voor iedereen dus het pannenkoekenmaal was zeer geslaagd. Daarna draaide onze gastmoeder de radio aan en iedereen begon te dansen! Wat een feest, want dansen kunnen ze hier, ook de jongste kinderen!

Ook had ik vorige week een super leuke ontmoeting met een wat oudere vrouw. De mevrouw kwam op bezoek bij onze familie en zat lekker op de grond haar kommetjes rare Ghanese prut te eten. We probeerden met elkaar te praten maar dat ging echt totaal niet want zij kon geen Engels en ik net zo slecht Dagbanli. Op een gegeven moment viel de stroom uit dus ik scheen met mijn mobiel bij het eten van de mevrouw bij. En lachen dat die mevrouw deed, lachen lachen lachen ze kon haast niet meer eten. Toen het licht weer aan ging kreeg ik natuurlijk een hele dikke knuffel. Super leuk, dit soort kleine dingen!

Afgelopen week is ook zeker 4 keer de stroom uitgevallen de hele avond. En mijn lamp voor op mijn hoofd wordt echt heeeeeel erg goed gebruikt dan! De 3de avond wisten Angela en ik echt niet meer wat we moesten doen, want iedereen uit het gezin ligt dan echt al om 19.00 uur in bed. Wij besloten sterren te gaan kijken (en heel erg veel te kletsen), waauuww dat was heel mooi! En wisten jullie dat de maan hier andersom hangt?

Maandagochtend werden we door een mevrouw van de Kidz activ school uitgenodigd voor de afterparty van een trouwerij. We werden daar aan iedereen voorgesteld, kletsten wat in het Dagbanli's, dat is eigenlijk voornamelijk lachen, en kregen natuurlijk een hele bak met rijst, saus en kip mee om op te eten. Heerlijk om 9.00 uur rijst met je handen eten.

Verbazingwekkend blijft toch wel het harde werken van de meiden uit het gezin! Een goed voorbeeld: bijna de hele familie zat binnen en die attendeerde mij erop dat het begint te regen (mijn handgewassen was hing buiten). Kom ik buiten om de was af te halen zit Hafsah in haar eentje buiten in de bijna storm/regen/onweer te eten en moet zij buiten nog de hele afwas doen! Wij denken dan natuurlijk: even met z'n allen helpen dan zijn we zo klaar. Dus Angela en ik hebben eens even in een sneltrein vaart samen met haar de afwas er door heen gewerkt terwijl het al onweerde en bliksemde. Mooi niet dat de andere familie leden Hafsah even helpen.

Afgelopen weekend zijn we naar Salaga, Makango en Yeiji geweest. Dit zijn kleine niet toeristische plaatjes waar je met een boot over de Volta Lake (heel groot meer) van Makango naar Yeiji kunt oversteken. Vooraf waren we gewaarschuwd dat we de wegen daar niet goed waren, nou en of dat hebben we gemerkt! We zijn helemaal door elkaar geschud. Per tro-tro (grote bestelbus met heel veel stoelen) reden we van Salaga naar Makango wat een belevenis was dat, ik was blij dat we allemaal zonder gebreken aankwamen. De gaten zaten overal, waardoor je gewoon door de vloer heen naar de weg kon kijken. Het is de gewoonte dat er ook nog eens heel veel spullen en mensen op het dak zitten. Wij zagen dan binnen het dak van de bus ook gevaarlijk vaak een aantal centimeter naar beneden komen! In Yeiji aangekomen hadden wij heel veel zin in een verfrissende duik dus gingen Ben, Sem en ik zwemmen. Dit was een hele bijzondere ervaring. Ten eerste hadden veel kinderen daar nog nooit een blanke gezien dus werden we heel erg aangekeken en achterna gelopen. Ten tweede het volgende. Toen wij het water in liepen werd er ineens heel erg naar ons geroepen en wild gezwaaid dus wij dachten ' ooo nee er zitten hier toch geen krokodillen' . Wij wilden vragen of er krokodillen zaten toen hun allemaal duidelijk probeerde te maken dat wij niet zo diep moesten gaan want dat was gevaarlijk etc. etc. Maar wij zeiden ja maar wij kunnen zwemmen en dat geloofde ze dus echt niet! Ghanesen kunnen bijna allemaal niet zwemmen, dus zij wisten niet wat ze zagen toen wij een stuk zwommen!

Terug van yeiji naar Makango gingen we met de snelboot, het was nog even spannend of deze laatste uberhaupt wel zou gaan?! Want soms gaan ze gewoon niet of veel en veels te laat. In Yeiji scheen je niet te kunnen overnachten dus wij wilden toch echt wel weer naar de overkant!

Toen ik zaterdagvond in Salaga in het restaurant vroeg waar de toilet was antwoorde het meisje van de bediening met: ' bush bush' . Haha geweldig toch, zit je in een restaurant mag je lekker buiten gaan plassen, agh aan alles wen je! Zondag hebben we eigenlijk lekker geniksed en gewacht op de trotro terug naar Tamale.

Tot snel,

Esther