Beste allemaal,

Wij zijn ondertussen anderhalve week op onze boerderij in de Peruaanse jungle en lezen met jaloezie over de Hollandse ijspret. Wij hebben hier elke dag tussen de 25 en 30 graden en elke dag wel regen (daarover later meer).

Onze locatie:
Wij zitten op ongeveer 2 uur rijden van Quillabamba en ongeveer 6 uur vanaf Cusco. Het dichstbijzijnde dorpje is 20 minuten lopen en heeft maar 80 inwoners (Chahuarez), de burgermeester van de regio heeft een jaar geleden besloten dat dit dorp geen internet meer nodig had en om deze blog te plaatsen moeten we ongeveer 20 minuten met een gedeelde taxi naar Quelleuno. Onze boerderij ligt 10 minuten lopen vanaf de weg in een vallei zonder andere huizen. Het geheel bestaat uit verschillende gebouwtjes van hout en of gedroogde klei. We hebben een keuken met eettafel (we koken op hout), een soort woonkamer zonder muren maar met dak en een slaaphut die we denle met de andere twee vrijwilligers. In onze hut is geen stroom, maar in de andere plaatsen wel. Water komt uit een rivier en via een kanaal naar een bezinkselbak waarvandaan het via buizen naar de afwasplek stroomt. Om het water te drinken moet het eerst gekookt worden, maar voor de afwas en het wassen van kleding wordt het direct gebruikt.

De gewassen:
Er wordt hier met name koffie en cacao gekweekt en het meeste werk wordt hier ook aan besteedt. Zowel de koffie als de cacao is nu deels rijp zodat we het proces van boon tot koffie en chocolademelk volledig hebben gezien. Andere kleine dingen die worden gekweekt zijn avocado´s, bananen, en citroenen (nu rijp), mango´s, ananas, en verschillende knollen (nu niet beschikbaar).

Het werk:
De eerste week bestond ons Wwoof werk met name uit onkruid wieden. Door de regentijd en de hoge temperaturen groeit alles hier erg snel. Met name het grote aantal lianen dat de koffie overgroeit is een probleem. We kappen met machettes en een soort kleinere sikkel (kituchi) en met name op de steile hellingen is dit erg zwaar werk. De laatste dagen hebben we meer variatie gekregen. We hebben bananenplanten verplant, yuka en cacao geplant, koffie en cacao geoogstm een extra wc geplaatst en de wateraanvoer geregeld. Heiltje is gisteren voor het eerst meegeweest met Sabine (de vrouw des huizes) om computerles te geven in het dorp. Dit doen zij binnen hun eigen stichting die ook milieu-educatie verzorgt en een eigen bibliotheek beheert. Helaas viel de stroom uit en raakte de laptopbatterijen al snel leeg waardoor er twister moest worden gespeeld (ook heel leuk, maar jammer van de les). Door de hevige regenval, die heel Peru schijnt te treffen, is er veel werk aan ons drinkwater kanaal. De waterinlaat (die bestaat uit een rijtje stenen in de rivier, wordt regelmatig weggespoeld of overspoeld waardoor er of geen water of te veel water in het kanaal komt. Gisteren was de voorlopige climax met een lawine van rotsen van 5 meter breed die een deel van het kanaal had weggeslagen. Na een lange middag werken met 5 personen hebben we nu weer water, maar met de volgende bui zal waarschijnlijk nog veel meer rots en zand naar beneden komen op deze plaats. Ook de nieuwe wand van het kanaal dat we hebben gemaakt is nog niet helemaal goed. Voor echte Hollanders is watermanagement natuurlijk wel echt heel leuk! Buiten het werk op het land moeten we met de andere vrijwilligers in wisseldiensten ook zorgen voor alle maaltijden en de afwas. Het werk op het land is van 8.30 tot 12 en van 15.30 tot 17.30.
Onze ervaringen:
Voorlopig vinden we het werk hier behoorlijk zwaar lichamelijk en mentaal. Heiltje vind het werk met planten in het geheel te saai en vindt het vooral fijn dat er ook drie kinderen rondlopen van anderhalf, 3 en 8 jaar oud en ze kan goed opschieten met Sabine. Ik ben opgegroeid met bollen rapen en pellen en heb dan ook geen moeite met een hele dag eentonig onkruid wieden. Voor ons beide is de grote hoeveelheid mugachtigen ook wel een probleem. Je kunt nooit rustig buiten zitten of staan zonder een zwerm van die rotbeesten. Gelukkig zitten die er vooral overdag en is onze deetloze anti-muggenzalf uitstekend. Voor Heiltje komt er ook nog bij dat ze de hele eerste week diaree had en daardoor weinig energie. Op een gegeven moment had iedereen diaree behalve ik, maar nu is iedereen weer gezond. Het eten vormt ook soms een probleem. Naast dat het veel werk is om alles met de vrijwilligers te moeten maken is het ook vrij eentonig. In de ochtend eten we havermout met suiker en ´s avonds eten we of een simpele soep of (meestal) rijstepap met suiker. De lunch is wel uitgebreider en met meer groenten en kruiden maar we missen nog altijd wel wat groente. Op onze vrije dag slaan we dus groot in: koek en snoep, brood, eieren, fruit, yoghurt en frisdrank. De eerste zondag kochten we heerlijk ruikende chocolade die bij thuiskomst 100% cacao bleek te zijn. Gelukkig wist Sabine hoe je hier iets eetbaars van kon maken waardoor we heerlijke chocoladepasta hadden voor op brood. Mijn verjaardag hebben we gevierd met een biertje en zijn we tot laat (22.30) opgebleven om te kaarten.

Wwoof Ervaring februari 2012