Jambo,

Na een onwijs vermoeiende vlucht zijn wij afgelopen vrijdag aangekomen in Kenia. Helaas konden we niet gauw in de auto springen en naar het huis van onze hostfamilie en lekker slapen. Nee... we moesten eerst nog ongeveer een uur in de rij voor de stempel op ons visum. Nog een uur later en een hoop zenuwen verder, kwam onze bagage dan einderlijk aan. Er lagen 5 vluchten op een band dus dan kan je bedenken dat dat niet erg snel gaat. Na al dit gedoe lagen we rond half 1 in onze bedjes.

De eerste dag zijn we naar het centrum gegaan wat echt onwijs inponerend was. Je bent de enige mzungu wat blanke betekent dus wij geven daar op straat licht. Iedereen kijkt je aan en voor je gevoel praat iedereen over je. Dit was best beanstigend de eerste keer! Gelukkig zijn we er inmiddels aan gewent en lopen wij op ons gemak de stad rond.

De tweede dag was voor mij een dip dagje, ik voelde me niet zo lekker en realiseerde mij dat het toch echt wel een lage tijd is. Toen kwamen ook bij mij de watervallen. Na een kopje soep van Stephanie ging het al een stuk beter. Vandaag zou de reperateur komen voor de heater van de douche, want ja wij zijn ongeveer de enige in het appartementencomplex die met warm water kan douchen. De heater was eindelijk gemaakt dus ik dacht woehoee ik kan onder de warme douche. Nou toen ik er onderstond was het ijs en ijskoud een beetje jammer. Inmiddels is de heater nog steeds stuk en sta ik niet langer dan 2 minuten onder de douche.

Op zondag zijn we naar een sloppenwijk geweest die bij ons aan de overkant zit echt raar. Samen met het buurmeisje zijn erdoor heen gelopen. Dat is echt een ervaring en zeer indrukwekkend, alle kindjes kijken je met grote ogen aan. Sommige hebben nog nooit een blanke gezien. Als je een kindje een high 5 geeft willen ze dat allemaal. Wederom hoor je overal om je heen mzungu nog veel meer dan in de stad. Ook veel mannen komen op je af en zeggen 'you are so pretty'. Ze grijpen elke kans aan in de hoop op een beter leven. We zijn deze dag ook met een taxtie door de stad gereden en zijn onder andere langs de mall gereden waar de schietaanval heeft plaats gevonden. Echt raar want je ziet de kogelgaten nog in de muur zitten.

Maandag hebben we van twee mannelijke keniaanse studenten een rondleiding door de stad gehad. Het was zo grappig om te zien hoe trots en enthousiast zij waren over hun stad. Samen met de jongens hebben we gelunched in een restaurant in down town, hier wonen de mensen met een gemiddeld inkomen (50.000 shilling wat ong 500 euro per maand is) en de armen mensen. De lunch (eten en drinken) voor 5 was intotaal 1090 shilling iets meer dan 8 euro is. Nu denk je dat is echt onwijs goedkoop, maar voor de keniaanse bevolking is dat niet het geval.

Vandaag zijn we naar het ziekenhuis geweest om ons voor te stellen. Het is echt een onwijs luxe ziekenhuis met liften en marmere vloeren. We gaan daar van maandag tot donderdag werken van 8 tot 17 uur. In dit ziekenhuis hebben ze geen verschillende afdelingen dus in elke kamer die je binnen loopt vind je een ander specialisme. Het bleek dat we toch onze eigen verpleegoutfit mee hadden moeten nemen, dus gingen we naar de stad om deze te kopen. Dit is een grote witte jurk geworden, waar ze hier allemaal mee in het ziekenhuis lopen :P

Zoals ik al in de titel zei alles is anders, nou hier een paar voorbeelden:
Het is hier onwijs vies, iedereen gooit zijn afval op straat, je ruikt soms zelf menselijke uitwerpselen. De vrachtauto's hebben geen filters hier dus die stootte mega veel zwarte lucht uit.
Er is hier een groot verschil tussen arm en rijk. Aan de ene kant van de weg zie je mooie grote gebouwen onringt met muren en prikkeldraad. En aan de andere kant zie je een krottenwijk.
In de stad bedelen veel mensen en zie je ze over straat kruipen, omdat ze niet kunnen lopen en geen rolstoel hebben. De eerste dag zag ik een jongetje van nog geen drie jaar op een kleed op de grond zitten zonder moeder. Er lag een bord voor hem met een tekst in swahili. Ik denk dat er iets opstond van geef mij geld ik ben heel arm.
Het verkeer is een grote chaos hier. Je kan hier niet vertrouwen op het stoplicht. Als het rood is rijden auto's als het groen is staan ze stil en andersom. Iedereen doet hier maar wat. Tussen al het verkeer lopen dan mensen door om over te steken of om spullen bij de auto's te verkopen, fietsen mensen, rijden mensen met een moter en lopen er jongens met grote karren met spullen erop. Op de weg is het altijd druk, zonder file is een ritje van huis naar het centrum ongeveer een kwartier, maar dit kan gerust ook anderhalf uur zijn.
Je hebt hier onwijs veel matutu's wat kleine bus betekent. Allemaal van verschillende companiën. Ze roepen en bedelen bijna van kom in mijn bus want hoe meer mensen hoe meer geld. Als hier een bus mist is er binnen een minuut en nieuwe bus. Voordat je in een matatu stapt vraag je hoe duur het is, dan ga je zitten en komen ze het geld collecteren. Je krijgt over het algemeen geen kaartje of bewijs. Dus dan vraag je je af hoe weten ze wie wel en niet heeft betaalt, nou geen idee. Maar dat is dan een voordeel van blank zijn want dat onthouden ze wel.
Sinds de schietaanval zijn de beveiligingsmaatregelen hier aangeschrept dus in elke winkel waar je naar binnen gaat wordt je gescant.

Dit was het dan wel voor nu. We gaan zaterdag met zijn 3en op safari voor 6 dagen en gaan onder andere naar een cultureel event, verschillende parken en naar de masai. Hier zal ik in mijn volgende blog uitgebreid over vertellen. We gaan dus een week later beginnen met stage lopen in het ziekenhuis.

Asanti!

Liefs Hannah