Sinds 8 mei ben ik weer in Nederland. Ik moet zeggen, het bevalt me wel. Ik heb nog niet echt door dat ik in Nederland ben. Het gaat door me heen alsof het normaal is, ik merk er niet echt veel van. Naast dat het prachtig is dat ik alle vrienden en familie weer zie, heb ik nog niet echt het gevoel dat ik Malawi mis. Ik had dit ook niet verwacht van mezelf. Maar ik ken mezelf wel beter, binnen een maand wens ik vurig dat ik daar weer was. In een lekker zonnetje op een knollig veldje, voetballend met leergierige kinderen. Wat was het mooi. Ik ben zo blij dat ik ervoor heb gekozen om vijf maanden naar Malawi in Afrika te gaan, en daar vrijwilligerswerk te doen. Het maakt je sterk. Het geeft je veel ervaring maar bovenal, het voelt fantastisch om te weten dat je wat leuks heb gedaan voor verschrikkelijk veel kinderen. Die kinderen, naast dat ze al wat vrijwilligers hebben zien komen en gaan, waren oprecht blij dat wij zoveel weggaven, en de organisatie serieus genoeg namen om het te laten registreren zodat we geld van goede doelen konden aanvragen, om er vervolgens met een grote groep voor te zorgen dat dit geld goed besteed zou worden. Ik ben blij dat ik in Nederland nog steeds actief kan blijven met Bangwe Community Sports Development Limited met Wiezzer, ik verheug me erop. Ondertussen zal ik keihard gaan beesten voor de blog, ik zit nog in februari, dus ik moet zo snel mogelijk 3 maandjes achterstand wegwerken. Behoorlijk wat tijd erin steken dus. Vind ik niet erg, wel leuk om al je ervaringen terug te lezen.