Hello Everybody,

Hier weer een stukje over mijn reis in Zuid – Afrika. Wat gaat de tijd toch snel. Week 3 is nu alweer voorbij en week 4 is alweer begonnen. Het gaat nu wel heel hard. Maar op dit moment schrijf ik deze blog met een onbeschrijfelijk gevoel. Dat komt vooral door het weekend in Mozambique, maar later daar meer over. Het wordt iets langer dan normaal, want vorig weekend zit er ook bij dus laten we daar maar is mee beginnen.

Zaterdag: Wat een regenachtige dag helaas. We konden weinig doen en hebben dus ook echt weinig gedaan. Wat we vooral hebben gedaan is een beetje rondgeslenterd door St. Lucia en beetje winkels gekeken. Tja, wat moet je anders met regen, maar goed we hebben wel heerlijk gerelaxt en lekker rustig aan gedaan. Celina en ik zijn ook nog even naar de bekende brug van St. Lucia gelopen om even wat mooie foto’s te maken van het uitzicht. Ook hadden we een gesprekje met de volunteer coördinator over hoe we het vinden hier of alles goed gaat en hoe we de projecten vinden. Nou jullie kunnen al raden wat ik daar heb op geantwoord. Alles wat ik hier doe vind ik leuk, leerzaam en vooral erg mooi om dit te kunnen doen. Brutaal als ik ben vroeg ik ook hoe ze over ons dachten en alles was alleen maar positief. We zijn sociaal, hard werkend, maar vooral erg leuke gezellige dames. Nou wat wil je nog meer!!!! Die kunnen we in onze zak steken. In de avond even heerlijk met thuis geskyped, even hun gezichten zien en stem horen doet mij ook weer goed en kan ik er weer tegen aan.

Zondag: hadden we op de planning staan een Game drive in het Imfozoli park. De wekker ging al om 04.00 uur want om 05.00 werden we opgehaald om een uurtje naar het park te rijden zodat we precies wanneer de hekken open gaan (06.00 uur) het park in konden rijden. Wat een drive was dat zeg. Geweldig!! Het park is immens groot erg bebost en het leukste was nog dat Celina zo zat te genieten van de hele game drive. Ik had de taak om goeie foto’s te maken en ook natuurlijk te genieten, maar vooral dat ook Celina goed naar de beesten kon kijken. We hebben 4 van de Big 5 gezien. De olifant (onwijs veel), de neushoorns (met kleintjes), de buffel en de leeuw(in). Vooral de leeuw(in) was erg bijzonder om in dit park te zien, omdat er maar weinig in het park zelf zijn. We hadden een goeie plek en vooral veel geluk dat de leeuwen net voor onze auto overstaken. Wat zijn ze toch mooi. Ook hebben we de giraffe, krokodil, impala’s, zebra en groene slang gezien. Als lunch hadden we een heerlijke Afrikaanse Braai op een mooie plek wat uitkeek over de bekende rivier van het park (de naam ben ik helaas vergeten). Rond 3 uur waren we terug bij het huis en waren we vooral erg moe, maar wel weer met een ervaring erbij!! Dus om 20.00 uur gingen de oogjes dicht om vervolgens weer fit aan de slag te kunnen voor de projecten die deze week op de planning staan.

Maandag: Vanochtend ging ik samen met Celina naar de Clinic toe in Khula. Toen we binnen kwamen was het zo druk dat we dachten OMG hoe gaan we dit doen. Maar zoals Celina en ik zijn, hebben we aangepakt en was de drukte rond half 11 weg. We zijn een goed team samen. We hebben weer veel verschillende mensen met verschillende bloeddrukken en gewichten voorbij zien komen en ook weer veel kinderen. Het blijft me toch maar elke keer verbazen hoeveel kinderen van 0 tot 5 langskomen in de Clinic en dan ben ik erg benieuwd waarvoor ze komen. Maar dat hebben we nog niet gedaan. Een keer bij zitten bij een gesprek met een zuster en de patiënt en hoe dat in ze werk gaat. In de middag stond planning op het programma. We hebben voor volgende week alvast gepland, omdat we er volgende week maandag er niet zijn. Ook hebben we is de mappen geordend, want wat een zooitje was dat. Shwele zei het zelf ook al en toen ze het resultaat zag was ze erg blij en trots op ons. In de avond ben ik samen met een andere vrijwilliger naar quiz night gegaan voor het goede doel. Al het geld van de mensen die meededen moesten betalen en dat geld gaat naar het project 10 families. Nou mijn team was het slechtste team, maar hadden wel de grootste lol en dat vond ik het belangrijkste. Een prima en gezellige avond heb ik gehad.

Dinsdag: in de ochtend wat last om op te staan ( ik lag er ook wat later in dan normaal 22.15 wat je laat noemt maar goed meestal lig ik er al om 21.00 uur in). Dus beetje moeite, maar met een ontbijtje en glaasje Orange juice wordt je wel weer goed wakker. Het project van de ochtend was weer de Clinic en weer was het super druk met baby’s, kinderen, volwassen en ouderen dus hup aan het werk, maar ook niet te snel want dat past niet bij de African time. Dat is toch nog wel een dingentje waaraan ik moet wennen. Dat alles gewoon lekker ze gangentje gaat. En wat niet af komt, komt morgen wel. Zo gaat dat dus ook in de clinic. Alleen proberen ze daar wel een stapje harder te werken en ja je leest het goed proberen. In de middag hadden we Home Based Care in Eszwenelisha. Dit keer bezochten we 1 oudere man en 2 kinderen. Waarvan 1 kind HIV positief was en dus weinig buiten komt en ook niet naar school durft, vanwege dat ze HIV heeft. Als je dat dan ziet schrik je daar toch ook wel weer van. Zo’n kindje moet lekker buiten kunnen spelen met andere kinderen zonder dat mensen een oordeel over haar hebben. Maar dat is hier in Zuid – Afrika toch nog lastig om over te brengen. Daarna gingen we naar een ander kindje veel littekens op haar lichaam. Waar ze daar aan komt weet ik niet, maar het kindje zag er erg gelukkig uit toen we langs kwamen. Daarna zijn we naar een man gegaan die eerst zoek was en die we niet konden vinden. Uiteindelijk wel gevonden en hebben we HBC gegeven aan de man. De vraag bij deze man is of die ze medicatie wel goed inneemt, omdat deze man erg ziek (TBC) en dus wel goed zijn medicatie moet innemen. Hij zegt zelf van wel, maar of dat echt zo is, is voor ons een groot vraagteken. In de avond gingen we Hippo Hunting doen, helaas weer geen hippo’s gezien, maar wel weer een krokodil. Dus de rit was niet voor niks.

Woensdag: Gingen we in de ochtend naar Khula toe om daar HBC te geven. Eerst gingen we medicijnen ophalen voor een oudere vrouw bij de clinic, het duurde even maar het is wel gelukt. Dat is ook zo grappig. Hier kan iedereen voor iedereen zomaar medicatie halen en in NL is dat ook weer heel anders. Maar goed zo gaat dat hier. Daarna gingen we naar een vrouw toe die vorige week een hersenbloeding had gehad en nu alweer thuis zit, omdat de vrouw geen geld heeft voor goede behandeling. En als je geen geld hebt wordt je gewoon naar huis gestuurd. Dus dat was best heftig om te zien. Je zag aan die vrouw dat ze helemaal niet goed in haar vel zat en eigenlijk nog te ziek was om weer thuis te zijn. We hebben even overlegd en kwamen op het idee om oefeningen voor de vrouw op te zoeken zodat ze met haar halfzijdige verlamming misschien meer kan gaan doen dan wat ze nu kan. Alleen is het de vraag of het op tijd is, omdat we niet elke dag of om de 2 dagen bij de vrouw langs kunnen komen. We gaan ons best doen. Daarna zijn we naar 3 oudere vrouwen gegaan en wat waren ze toch gelukkig en blij om ons te zien. Elke keer als ik die ouderen dames zie word ik al blij. In de middag ging ik samen met nog 2 naar project 10 families en naar de familie gogo and 4 kids. Helaas waren er maar 2 van de 4 dus wat we hadden gepland moest even omgegooid worden. We hebben tikkertje gespeeld, bal spellen gedaan waarbij ze moesten tellen. Linkerhand en rechterhand tekenen. ABC leren en noem maar op. Al met al een vermoeiende dag. Die kinderen vragen energie en hebben zelf onwijs veel energie. Dus als je terugkomt ben je altijd wel moe, maar wel erg voldaan.

Donderdag: Het was vandaag een super mooie dag, Alleen maar zon vandaag dus de dag begon al goed nadat ik uit het raam had gekeken de zon zag. Mag ook wel na ong. een week regen. Dus hup lekker hemdje en driekwart broek aan en op naar Eszwenelisha om HBC te geven. En ja met dit mooie weer ga je dus HBC geven buiten. Dat was wel echt bijzonder om te doen. Lekker in de rust bij de mensen in hun tuin zitten. Dus de dag begon al goed. Vandaag was ik samen met Celina en Shwele en hebben we weer 3 mensen bezocht om daar HBC te geven. We gingen bij 2 mannen en 1 vrouw langs. Bij 1 man waar we in de tuin zaten had je een prachtig uitzicht over de village heen dus dat was echt super om te doen. Bij alle 3 ging het goed en hadden weinig tot niks te klagen. In de middag ging ik eerst naar de kerk met nog 3 andere vrijwilligers en Celina om de kerk een nieuwe kleur te geven. Dus dan moest eerst het oude behang eraf voordat er iets nieuws aan de muur kan komen. Dus dat hebben we eerst gedaan. Daarna gingen we Nutrition doen en zijn we naar de vrouw en het jongentje gegaan. De vrouw was gelukkig beter en was ondanks dat ze ziek was niks afgevallen, maar wel aangekomen. Dus de nutrition doet ze werk. En bij het jongentje dat zo blij was om mij te zien ( omdat hij die andere nog niet had gezien was die voor hen nog beetje verlegen) hebben we de E-pap gegeven en nog even een spelletje gedaan met hem. Ook bij hem werkt de Nutrition goed. In de avond was er volunteers night waarbij 2 vrijwilligers pokeren hadden georganiseerd. Dus gingen we gezellig met ze alle potje pokeren. Ik begreep er geen drol van maar goed, het was een super leuke avond. Gelukkig was ik niet de verliezer.

Vrijdag: Dit is alweer de laatste dag voor het weekend. En wat voor een weekend hebben we voor de boeg. Dus even de ochtend en middag knallen met projecten om daarna ons klaar te maken voor zaterdagochtend om op weg te gaan naar Mozambique. In de ochtend hebben we Home Assistance gedaan bij een oma. Daarbij hebben we de tuin schoongemaakt, afwas gedaan en het huis schoongemaakt. De oma was zo blij dat ze ons vanuit haar eigen tuin wat spinazie meegaf om dat op te eten. Zo liefwas dat. Na de Home Assistance gingen we nog langs 1 vrouw waarvoor de medicatie hadden gehaald, gingen we naar een vrouw die haar medicatieboekje moest meegeven en daarna gingen we nog langs een vrouw waarvoor we ook medicatie hadden opgehaald. Dus al met al een drukke ochtend. In de middag ging alleen met Shwele nutrition doen. Bij 1 jongen doet de nutrition echt ze werk. Die is in 1 week meer dan 1 kilo aangekomen. Hij zei zelf ook dat die zich steeds beter voelt en zich erg gelukkig voelt. Ook liet die met trots ze biceps zien toen ik die moest meten. Dus als je zo’n jongen zien (22 jaar) kan je geluk niet op en Shwele was ook erg trots op de jongen. Na de nutrition gingen we langs 2 huizen waarvan 1 compleet is afgebrand echt niks meer van over is en naar 1 huis die is afgebroken waarbij 4 kinderen en de moeder die zwanger is leven. Pff dat was een heftige middag. Als je dat zo ziet en je staat er even bij en je ziet die kinderen spelen in het omgevallen huis wil je ze daar zo snel mogelijk weg halen en  een nieuw huis aan bieden alleen kan dat helaas niet. We gingen daar langs om te kijken of we wat voor die mensen kunnen betekenen. Foto’s zijn gemaakt en nu afwachten of we deze mensen kunnen helpen. Ik hoop met heel mijn hart dat, dat gaat lukken. Na de projecten hebben we de tas ingepakt, afzakkertje gedaan bij Reef en Dune en vroeg slapen om morgen fit te zijn voor Mozambique!!!! Can’t wait for it.

Zaterdag: yeahh vandaag is het zover. Wekker is gegaan om 05.00 uur om vervolgens samen met onze Guide Ian om 06.00 uur te vertrekken naar Mozambique. Onze eerst stop van deze weekendtrip is het Elephant Park Tembe. Dat was van St. Lucia ongeveer 2 uur rijden. Daar aangekomen zijn we op zoek gegaan naar olifanten. Daar is het park bekend voor. De naam heeft die niet voor niks. Dus met al onze bagage boven op de auto het park in. In eerste instantie konden we ze niet goed vinden, maar al met al was de reis niet saai want we zagen genoeg andere beesten. Impala’s, giraffen en nog een paar waarvan ik de namen ben vergeten. Nadat we een stukje hadden gereden zijn we gestopt bij een plek waarbij je een stukje moet lopen (beschermd en wel) om naar boven te klimmen voor een prachtig uitzicht op een plas. En ja hoor daar stonden 4 mooie grote mannetjes olifanten te drinken. Geweldig gezicht om te zien. En wat een rust is het daar zeg. Ik kon er wel uren naar kijken en luisteren. Toen gingen we verder met de auto om naar de plek te gaan voor de lunch. Maar niet zonder een grote trap op de rem, want ja hoor daar staat voor onze neus nog geen 2 meter van ons vandaan een hele grote olifant. WAUW!! Die beesten zijn echt immens en dan van zo dichtbij. Onbeschrijfelijk! Bij de lunch gingen we naar een toren toe die een mooi uitzicht had over heel het park heen. We hadden lekkere broodjes en salades en na de lunch gingen we terug naar de ingang/uitgang van het park om onze weg te vervolgen. Maar niet zonder (weer een trap op de rem) een leeuwin te zien. Daar stond ze mooi op de weg voor onze neus. Ik weet niet wat het is, maar ik heb wel echt elke keer hartstikke veel geluk met game drives. Alleen maar beter. Want wat kan je genieten als je dat zo ziet staan. Na het park gingen we doorrijden naar de border van Mozambique toe. Dus dan denk je stempel in je paspoort, visum aanvragen en meenemen en wegrijden. Nee hoor wij natuurlijk weer niet. De politie wilde ons niet door laten. Zo corrupt als de pest daar wilden ze geld roggelen om zelf in hun eigen zak te stoppen. Maar onze guide Ian wist wel waar ze op uit waren en bleef heel rustig, ging even praatje met ze maken en na ongeveer 15 min. Konden we gelukkig doorrijden zonder problemen. Op dat moment gaat wel even je hart sneller kloppen als er 2 politiemensen met 1 groot pistool om hun schouder en je aandringend aankijken. Maar goed rustig blijven niks doen en lief blijven lachen. Eenmaal door de border met stempel en visum gingen we richting onze eindbestemming. Een uurtje rijden over een zandweg wat sommige meiden niet echt prettig vinden en ik de grootste lol in had kwamen we uiteindelijk aan bij Ponta do Ouro. Eenmaal aangekomen bij ons paleisje van dit weekend konden we onze tas uitpakken en installeren voor dit onwijs leuke weekend. Wat een leuk paleisje hadden we. Echt een beach interieur had het en je hoorde de zee gewoon in je kamers. In de avond gingen we lekker uit eten met ze 5 bij Neptunes en gingen we vroeg slapen, want de wekker gaat om half 6.

Zondag: Half 6 de wekker en half 7 klaar staan bij The Dolphin Centre om ons klaar te maken voor het zwemmen met dolfijnen. En wat heb ik er zin in. Ik kon bijna niet wachten. Na een korte uitleg en onze snorkels en slippers aangemeten gingen we op weg naar het strand met een auto die ons daar naar toe bracht. Eenmaal op het strand aangekomen moesten we de boot keren en richting het water duwen. Pff wel echt zwaar, maar goed no problemo, doordouwen en hij ligt klaar. Hup, de boot in klimmen en gas geven. Wat een gaaf gevoel is dat. Lekker hard en over die golven heen geweldig! Ik heb het nu al naar me zin. De heenweg zijn we geen dolfijnen tegengekomen helaas en toen ze vertelden dat we terug gingen en een plek gingen zoeken om even te snorkelen zakte de moed echt in me slippers. Ik baalde echt, maar goed niks aan te doen. Dat is het risico dat je kunt lopen. Op de terugweg dus naar de plek gevaren om te snorkelen en wat was het mooi. Heel helder, helemaal niet koud en je voelt je echt vrij. Nog even een onder water foto gemaakt en toen moesten we weer terug op de boot om terug te varen. Nog geen 5 minuten later zien we ze. DOLFIJNEN. Ik kon wel gaan springen zo blij dat ik was. En wat een hooop ook. Ik gok dat het ongeveer een stuk of 10 wel waren. Dus de persoon die ons begeleidt op de boot springt het water in maakt contact en geeft dan het teken om het water in te gaan en met ze te gaan zwemmen. Ik had denk ik alles binnen 1 sec. aan en sprong het water in. De eerste keer kon ik ze niet goed zien en waren ze snel weg, maar toen stukje verder gevaren zagen we ze weer en konden we er weer in. En ja hoor ik was nog niet het water in en keek naar benden en opzij zwommen 3 prachtige dolfijnen zo’n 1 meter van mij vandaan langs me. Wat een onbeschrijfelijk gevoel was dat. En wat zijn het mooie dieren om te zien. En ze bleven ook rond ons heen zwemmen. Toen de 3 weg waren keek ik naar beneden en zag ik een dolfijn onder mij. Ik kon nog net niet ze vin voelen aan mijn buik. Zo dichtbij. Een overweldigende ervaring was dat. Op de terugweg kon ik alleen maar lachen en had ik echt een geluk gevoel. Een droom die is uitgekomen. Om half 10 waren we terug in ons paleisje en gingen we even een uurtje tukken van deze geweldige ervaring. Want moe waren we allemaal. Helaas was het echt bagger weer (ja weer regen) dus hadden we een echte zondag. Even over de lokale markt gelopen maar daarna weer terug om verder te chillen. In de avond weer gegeten bij neptunes en weer vroeg slapen voor de volgende trip voor morgen. Ik kan je vertellen dat ik nog nooit zo heerlijk heb geslapen.

Maandag: rond 09.00 uur gingen we weer met de boot op zoek naar dolfijnen en walvissen. Dit keer geen dolfijnen gezien en dus ook helaas niet gezwommen, maar wel walvissen gezien zo’n 20 meter bij ons vandaag. En wat zijn ze groot!!. Er waren er 3 een mannetje, vrouwtje en een kleintje. Dus echt een gezinnetje. We hebben ze een tijdje gevolgd en je zag ze ook vaak omhoog komen en we hebben 1 keer een staart gezien. Na de walvissen was het weer tijd om te snorkelen op weer een mooie plek. En wat maakt de zee je een vrij mens. Het water was weer heerlijk. De zon scheen dus een kleurtje heb ik nu wel echt gekregen (beetje verbrand). Nadat we terugkwamen op land konden we gelukkig nog even douchen om helaas om 12.00 uur weer weg te gaan en terug te gaan naar St. Lucia. Dus koffers weer op het dak, zandweg weer over en ja daar is de border weer. Stempels halen en nu duimen voor geen gezeik. Gelukkig konden we nu gelijk door en hadden we geen problemen. Eenmaal aan het rijden komt de moeheid weer terug en val ik lekker even uurtje in slaap en word ik weer wakker met een heerlijk gevoel. Rond half 5 weer terug bij thuis en konden we even lekker afschakelen van dit weekend.

Nou, ik denk dat dit nu wel weer even genoeg is voor jullie om te lezen. Hopelijk hebben jullie er weer van genoten en sluit ik week 3 af met een perfect weekend en kan ik uitgerust en wel week 4 beginnen met een onwijs overweldigend gevoel beginnen. IT WAS AMAZING. A DREAM CAME TRUE.