Bulletpoints:

• Het doel van dit artikel is om identiteitsontwikkeling te bekijken vanuit een levensloopperspectief.
• Om deze taak te volbrengen, wordt identiteitsontwikkeling onderzocht in verschillende ontwikkelingsstadia, waaronder kindertijd, adolescentie en volwassenheid.
• Het artikel maakt gebruik van de psychosociale ontwikkelingstheorie van Erik Erikson om identiteitsontwikkeling gedurende het hele leven te onderzoeken.
• Onderzoeksbevindingen uit empirische studies zijn in deze discussie opgenomen.
• Het lijkt erop dat identiteitsontwikkeling voor veel mensen een levenslang proces is dat veel verder reikt dan de jaren van de adolescentie.

Wat is het doel van het huidige artikel?

De invloedrijke geschriften van Erik Erikson hebben meer dan 50 jaar sociaalwetenschappelijke literatuur gestimuleerd. Zijn theorieën over ontwikkeling hebben talloze onderzoeken geïnspireerd, waardoor hij een bijzonder relevante figuur in het veld is. Erikson schreef uitvoerig over identiteit, waarbij hij zich vooral richtte op de periode van de adolescentie. Hij bood echter wel inzichten over identiteit tijdens zowel de kindertijd als de volwassenheid. Sporen van zijn theorieën zijn terug te vinden in bijna alle vormen van identiteitsonderzoek. Daarom is het passend om dit onderwerp vanuit zijn perspectief te onderzoeken.

Het doel van dit artikel is om identiteitsontwikkeling te onderzoeken vanuit een levensloopperspectief. Bij het beoordelen van de literatuur over identiteit is er zeer weinig overeenstemming over hoe identiteit wordt gedefinieerd. Alleen Erikson gebruikte een verscheidenheid aan identiteitsgerelateerde termen zonder veel uitleg te geven. Als gevolg hiervan is hij zwaar bekritiseerd vanwege zijn dubbelzinnige schrijfstijl.

Wat houdt Erikson's psychosociale theorie in?

De psychosociale theorie van Erik Erikson bracht een revolutie teweeg in het ontwikkelingsdenken. Hij was een van de eersten die een levenslang model van menselijke ontwikkeling voorstelde dat acht opeenvolgende psychosociale stadia omvatte. Elke fase wordt geassocieerd met een inherent conflict of crisis die het individu moet tegenkomen en met succes moet oplossen om door te gaan met de ontwikkeling. Erikson krijgt nog steeds veel lof voor het erkennen van de invloed van cultuur op ontwikkeling. Hij was de eerste die illustreerde hoe de sociale wereld bestaat binnen de psychologische samenstelling van elk individu. Erikson beschouwde de adolescentie als een overgangsperiode van ontwikkeling na de kindertijd en leidend naar volwassenheid.

Helaas heeft Erikson nooit een reeks chronologische leeftijden gedefinieerd voor de adolescentie of andere perioden in het leven, zoals de kindertijd en volwassenheid. Eriksons versie van de adolescentie verwijst naar een leeftijdsperiode die ruwweg wordt geassocieerd met de middelbare school: de leeftijd van 12 tot en met 18 jaar. Arnett heeft sindsdien een ontwikkelingsperiode voorgesteld die opkomende volwassenheid wordt genoemd en die de jaren na de middelbare school omvat: de leeftijd van 18 tot en met 25 jaar. Identiteitsontwikkeling is een inherent onderdeel van de opkomende volwassenheid en er lijkt veel overlap te zijn met de sociale taken van de adolescentie die Erikson beschrijft. Omdat deze fase mogelijk relevanter is voor wat Erikson aanvankelijk adolescentie noemde, zal deze worden geïntegreerd met de veronderstelde leeftijdscategorieën. Adolescentie zal dus verwijzen naar de grote periode van 12 tot en met 24 jaar voor de huidige studie.

Wat houdt de periode van identificatie in volgens Erikson?

Het proces van identiteitsontwikkeling begint veel eerder dan de adolescentie, in de leeftijd van 6 tot 11 jaar. Erikson geloofde dat identiteitszaden op jonge leeftijd worden geplant wanneer het kind zichzelf herkent als een uniek wezen, los van zijn/haar ouders. Naarmate de rijping plaatsvindt, neemt het kind kenmerken en bewonderde kenmerken over van ouders of belangrijke anderen. Erikson noemde dit proces identificatie. Identificatie stelt het kind in staat om een reeks verwachtingen op te bouwen over wat hij of zij wil zijn en doen. Het kind verliest uiteindelijk echter zijn interesse in het louter overnemen van de rollen en persoonlijkheidskenmerken van ouders of belangrijke anderen; het is op dit punt dat het proces van identiteitsvorming in gang wordt gezet.

Wat houdt de periode van identiteitsvorming in volgens Erikson?

Erikson geloofde dat de primaire psychosociale taak van de adolescentie, in de leeftijd van 12 tot 24 jaar oud, de vorming van identiteit is. Daarom noemde hij het ontwikkelingsconflict 'identiteit versus rolverwarring'. Vanuit het perspectief van Erikson verwijst identiteit naar een gevoel van wie men is als persoon en als bijdrager aan de samenleving. Het is persoonlijke coherentie of zelf-gelijkheid door evoluerende tijd, sociale verandering en veranderde rolvereisten. De vorming van identiteit is een belangrijke gebeurtenis in de ontwikkeling van persoonlijkheid en gaat gepaard met positieve resultaten. Identiteit geeft een diep gevoel van ideologische betrokkenheid en stelt het individu in staat zijn of haar plaats in de wereld te kennen. Het geeft iemand een gevoel van welzijn, een gevoel van thuis zijn in zijn lichaam, een gevoel van richting in zijn leven en een gevoel van ertoe doen voor degenen die ertoe doen. Identiteit is wat iemand doet bewegen met richting; het is wat een reden geeft om te zijn. Erikson geloofde duidelijk dat het hebben van een solide identiteitsgevoel cruciaal is voor verdere ontwikkeling.

Onderzoek lijkt deze gedachte te ondersteunen door aan te geven dat de grootste vooruitgang in identiteitsontwikkeling plaatsvindt tijdens de universiteitsjaren. Tijdens de universiteit worden grote winsten verwacht, aangezien studenten belangrijke beslissingen nemen die betrekking hebben op verschillende levensdomeinen, waaronder beroep, vriendschap, romantische relaties en religieuze of politieke overtuigingen.

Wat houdt de periode van identiteitsvorming in de volwassenheid in?

Erikson was van mening dat identiteitsontwikkeling niet eindigt bij de vorming ervan. Hij beschouwde het als een doorlopend proces dat iemands investeringen gedurende de lange jaren van volwassenheid vastlegt. Identiteitsontwikkeling is dus zowel een normatieve periode van de adolescentie als een evoluerend aspect van de volwassenheid. Er lijkt veel ruimte te zijn voor identiteitsontwikkeling na de adolescentie.

• De identiteitsbepalende domeinen van zinvolle beroeps-, politieke, religieuze, interpersoonlijke en seksuele keuzes blijven belangrijke fundamentele kwesties tijdens de jonge volwassenheid, van 25 tot 39 jaar. De jonge volwassenheid is een tijd van het ontwikkelen en consolideren van doelen, met name op het gebied van carrière en familie. Naast het implementeren van een beroepstraject, roepen de eisen van partnering (en mogelijk ouderschap) voor veel jongvolwassenen nieuwe problemen op.
• Identiteitsgerelateerde problemen blijven opduiken tijdens de middelbare leeftijd, van 40 tot 65 jaar. Gedurende deze periode beginnen individuen eigenschappen van het andere geslacht terug te winnen en ervaren ze een verschuiving in perspectief op de tijd. Het is niet ongebruikelijk dat mensen tijdens de middelbare leeftijd hun beroeps- en sociale rollen opnieuw evalueren, verfijnen en bijstellen. Veranderingen in levensomstandigheden kunnen ook leiden tot een heronderzoek van identiteitskwesties.
• Onderzoek en evaluatie zijn twee woorden die synoniem zijn met voortdurende identiteitsontwikkeling in de late volwassenheid, vanaf 65 jaar en ouder. Pensioen stelt het individu in staat na te denken over de keuzes die in de loop van het leven zijn gemaakt. Door iemands leven op een positieve manier te beoordelen, kan het individu voldoening ervaren. Als alternatief kan een negatieve levensevaluatie het individu met spijtgevoelens achterlaten.

Wat zijn de belangrijkste conclusies van het huidige artikel?

Samenvattend bestaat de psychosociale theorie van Erikson uit acht ontwikkelingsstadia die zich over de hele levensloop uitstrekken. Elke fase presenteert het individu met een inherente taak of conflict dat ze met succes moeten oplossen om door te gaan met ontwikkeling. Erikson legde veel nadruk op sociaal-culturele factoren omdat hij geloofde dat deze de ontwikkeling sterk beïnvloeden. Dergelijke factoren zijn vooral relevant in het proces van identiteitsvorming. Erikson geloofde dat identificaties in de kindertijd de basis leggen voor identiteitsvorming in de adolescentie. Het proces van het vormen van een identiteit omvat het creëren van een coherent zelfgevoel en wie men is in relatie tot de wereld. Adolescentie vertegenwoordigt een optimale tijd voor identiteitsontwikkeling vanwege een verscheidenheid aan fysieke, cognitieve en sociale factoren. Hoewel Erikson geloofde dat identiteit tegen het einde van de adolescentie grotendeels 'vast' lag, suggereerde hij wel dat identiteit zich tijdens de volwassenheid blijft ontwikkelen. Helaas gaf hij niet veel details over hoe dit proces eruit ziet. Onderzoek toont aan dat identiteitsontwikkeling een continu proces blijft tijdens de volwassenheid. Net als in de adolescentie blijven roepingen, ideologieën en relaties belangrijke identiteitskwesties.