Criminologie is de wetenschap die de betekenis, oorzaken en gevolgen van criminaliteit onderzoekt. Dit gebeurt vanuit allerlei invalshoeken. Er wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van kennis uit de psychologie, rechtswetenschappen en antropologie.Het onderwerp van onderzoek, criminaliteit, is niet in één definitie te vangen. Volgens de auteur van dit boek, Emile Kolthoff, is het te kort door de bocht om criminaliteit alleen te omschrijven als wettelijk strafbaar gedrag. Er komt meer bij kijken. Ten eerste is de betekenis van criminaliteit aan verandering onderhevig. Zo was overspel vroeger een strafbaar feit, maar nu uit het Wetboek van Strafrecht (Sr) geschrapt. Als iets niet langer als crimineel wordt beschouwd, wordt dit decriminaliseren genoemd. Wat criminaliteit is, hangt dus af van de afspraken die daarover worden gemaakt binnen een samenleving in een bepaalde tijd.Ten tweede blijft het, ondanks deze afspraken die zijn vastgelegd in het Wetboek van Strafrecht, in de praktijk lastig om te bepalen wat crimineel is en wat niet. Als een kind bijvoorbeeld een draai om zijn oren krijgt van zijn vader, is dat dan al mishandeling? Mensen kunnen dat verschillend beoordelen. ...

Criminaliteit, misdaad en straf krijgen altijd veel publieke belangstelling. Veel mensen krijgen er wel eens, of regelmatig, mee te maken en ook in de media is criminaliteit een terugkerend onderwerp. Bijna iedereen heeft er dan ook wel een mening over en deze meningen kunnen sterk uiteen liggen. 71% van de Nederlanders denkt dat criminaliteit de laatste jaren was toegenomen en 75% vindt dat er vaker en harder gestraft zou moeten worden. De steun voor een harde aanpak van criminaliteit lijkt in het algemeen iets te zijn toegenomen in de afgelopen 20 jaar, behalve als het over de doodstraf gaat. Het aantal voorstanders hiervoor was in 2008 gedaald naar 38%.Dat mensen vaak emotioneel betrokken zijn bij criminaliteit, heeft ermee te maken dat mensen zich identificeren met het slachtoffer of de dader. Bij ernstige misdrijven hebben mensen vaak medelijden met het slachtoffer en zijn ze blij dat zoiets hen niet overkomen is. Daarnaast kan het horen over slachtofferschap van een ander ook angst oproepen. Dit komt vooral voor als men bepaalde kenmerken deelt met het slachtoffer. Zo zullen bijvoorbeeld jonge studentes die ’s nachts alleen naar huis fietsen angstiger zijn als zij weten dat er in die omgeving kortgeleden een studente ’s nachts is lastig gevallen. Als het risico om zelf slachtoffer te worden klein...

Deze samenvatting bij Methoden en Technieken van Onderzoek in de Criminologie van Bijleveld is geschreven in 2014 Dit boek gaat over methoden en technieken om criminologisch onderzoek uit te voeren. Criminologie is een objectwetenschap. Dit betekent dat het niet één verklaring gebruikt voor diverse fenomenen, maar juist allerlei verklaringen voor één fenomeen(criminaliteit). Hierbij worden allerlei verschillende disciplines gebruikt. Wetenschappers gebruiken in de criminologie vaak hun herkomstwetenschap (psychologie, sociologie, etc.).Criminaliteit is géén criminologie. Criminaliteit (volgens de wet) geeft een te smalle definitie die ook nog aan verandering onderhevig is (zo was homoseksualiteit ooit verboden en nu niet meer). Criminologie is beter te definiëren als de studie van het vóórkomen van criminaliteit, het verklaren er van, de strafrechtelijke sancties en de victimologie. Slachtofferstudies zijn onder te verdelen in twee typen. Ten eerste heb je de studies die inzicht moeten geven in de gevolgen van het delict voor het slachtoffer(bv. slaapstoornissen, PTSD, etc.). Ten tweede kunnen slachtofferstudies dienen om inzicht te verkrijgen het totale aantal gepleegde delicten in Nederland.Criminaliteit is een containerbegrip. In een onderzoek ben je vaak...

Deze Samenvatting bij Criminologie en strafrecht (Boone) is geschreven in 2014 Criminologie gaat om empirische bestudering van alle facetten van criminaliteit. Empirisch is wetenschappelijk onderzoek door observatie, experiment en methoden van datavergaring. Hiermee wordt geprobeerd de werkelijkheid te kennen. Met een theorie wordt vervolgens de data geïnterpreteerd. Criminologen doen onderzoek naar verschijnselen waaraan strafrechtelijke consequenties worden verbonden en naar de mensen die ze riskeren door strafbare feiten te plegen.Strafrecht is geen wetenschap, maar een geleerdheid. Strafrecht ziet op normatieve kwesties; niet op wat is, maar op wat zou moeten zijn. De basiswaarden welke in de democratische samenleving strijden om voorrang zijn veiligheid en individuele vrijheid. Rechtsprincipes zoals rechtsgelijkheid, rechtszekerheid, proportionaliteit en subsidiariteit liggen ten grondslag aan strafrecht. Juristen houden zich bezig met de achtergrond en normatieve consequenties van strafrechtelijke regels en bevoegdheden, en hun beperkingen.Volgens juristen gaat het strafrecht om strafbare feiten en daders. Criminologen spreken van criminaliteit en criminelen. Hier is echter kritiek op omdat deviant gedrag niet alleen als criminaliteit is te definiëren. Of bepaald gedrag strafbaar wordt gesteld is ook afhankelijk van politiek-sociale factoren. Het recht is niet de enige bron van normen in de samenleving. Beoordeling en bestraffing is maar een van de mechanismen van het recht...

Het strafrecht is een van de meest tot de verbeelding sprekende rechtsgebieden. Dit komt met name doordat de media veel aandacht aan het strafrecht schenkt. Daarnaast is de criminaliteit ook zichtbaar op straat. Hierdoor worden mensen dagelijks, direct of indirect, geconfronteerd met strafrechtelijke zaken. Het strafrecht als rechtsgebied is sterk verbonden met zaken als moraal, veiligheid en rechtvaardigheid en dat spreekt mensen aan. Er zijn binnen het recht veel verschillende rechtsgebieden te onderscheiden. Het strafrecht houdt zich bezig met het bestraffen van personen die een strafbaar feit hebben gepleegd. De staat als overheid heeft het monopolie om te straffen namens de samenleving. Het verschil met het civielrechtelijk rechtsgebied is dat daar de verhouding tussen burgers onderling wordt geregeld. Als twee burgers een civielrechtelijk geschil hebben, dan is dat hun zaak en niet een zaak van de overheid. Het bestuursrecht regelt ook een groot gedeelte de verhouding tussen de burger en de Staat. Algemene regels omtrent het bestuursrecht vindt men in de Algemene wet Bestuursrecht (Awb). De verhouding tussen het bestuurs- en strafrecht is complex, omdat soms bestuurlijke sancties kunnen worden opgelegd voor gedragingen die vroeger strafrechtelijk werden afgedaan. De officier van justitie (OvJ) is de vertegenwoordiger van het staatsorgaan dat belast is met de vervolging van verdachten (openbaar ministerie). De verdachte kan worden gedagvaard door de OvJ, maar dit is een ander soort dagvaarding dan de dagvaarding in civielrechtelijke zin. Het komt vaak voor dat het slachtoffer schade heeft geleden en de verdachte een boete moet betalen. Deze boete is bedoeld als straf en heeft niets te maken met de aangerichte schade. Los van de strafrechtelijke veroordeling kan het slachtoffer de schade verhalen. Binnen het Strafrecht bestaat er de mogelijkheid voor...