Weekend op zondag en maandag, werk van 8 uur 's ochtends tot 5 uur 's avonds. Dagen vliegen, al op de helft van mijn vrijwilligersprojecten. De door de schoonmaakster gewassen kerstboom staat in de hoek. In de taartenwinkel koop je taarten met sneeuwpoppen (Voor mij alweer een vraag, als je bedenkt dat hier niemand ooit een sneeuwpop heeft gezien). Uit elke straathoek hoor je kerstliederen (ook in het Vietnamees) en wij vierden 5 december, Hollandse Sinterklaas, geen gekleurde Pieten..

Heftigste project, City orphanage. Wezen, baby's, kleuters, en volwassenen en kinderen met een beperking. Meteen toen ik in Can tho arriveerde werd ik door Phoung (helpt de vrijwilligers en helpt bij het plannen van de projecten) op de brommer naar een oud vervallen zwembad gebracht. De kinderen hadden een uitje met de vrijwilligers. Een jongetje klampte zich aan mij vast, zodat ik met kleren en al de glijbaan af moest. Lekker rijst gegeten en ijs, heerlijk! Omdat zij elke dag pap gevoerd krijgen. Gelukkig is er vooruitgang, vertelde een vrouw die een paar jaar geleden ook naar dit project geweest was. Alleen voor personeel is er een geairconditionde kamer, Zij doen het verzorgende werk en zorgen voor continuiteit. Ze hebben allemaal een telefoon waar ze het heel druk mee hebben. De vrijwilligers zijn hard nodig:De kinderen krijgen van ons een  aandacht en een lieve aai over hun bol. Ze zijn er zo blij mee. Ze kijken naar ons uit..

De eerste  twee keer moest ik wel even wennen. Niet te diep nadenken Mikal.... de wezen komen het terrein niet af, De mannen komen zelfs hun gedeelde kamer niet uit. De mensen zitten in kleine ruimten, met opvouwbare netbedjes.Het ruikt er sterk naar pis, want de meesten zijn niet zindelijk. De meeste liggen op de betegelde vloer of zitten in stalen bedjes.Dat is overigens al een verbetering. Die bedjes zijn vorig jaar door vrijwilligers gekocht. 

Wij kunnen het speelgoed dat wij meebrengen niet achterlaten. Ook wordt afgeraden om meubilair te kopen. Dat verdwijnt. Alles wat op gemaakt kan worden stoepkrijt, bellenblaas, stickers, yoghurtjes vinden ze gelukkig geweldig.

De babys en kleuters komen ook zelden buiten. Ik zie  scheefgegroeide hoofdjes van het op 1kant liggen. De fles wordt op 90 graden zonder pauze,terwijl het kind nog ligt gegeven of zomaar naast de kinderen neergezet. Vandaag kotste een kind al haar melk als een waterval uit, omdat zij niet rechtop voor een boertje was gehouden. Soms leggen ze de melkfles ook naast het kind neer, dan mogen ze het zelf uit zoeken. Ik schrok van het verhaal dat een vrouw een meisje in een plasticzak onder bladeren had gevonden (levend begraven), ze hoorde haar huilen nu zit ze in dit weeshuis. 

Projecten: ons is afgeraden om geld te doneren, dingen te geven die verzorgsters mee naar huis kunnen nemen .Koop voor de projecten wat nuttig is en wat door de kinderen mee naar huis genomen kan worden (als ze een huis hebben), ook dingen die opgebruikt of opgegeten kunnen worden of door ons naar het vrijwilligershuis meegenomen kan worden, kunnen gekocht worden. Dan weet je zeker dat het in goede handen terecht komt. Uitstapjes zijn altijd goed!

(Wij moeten voorzichtig zijn met onze kritische hollandse directheid.)