Vraag: ' Anoela' (Goedenavond) antwoord: 'Naaaa'

Waarschijnlijk als ik in Nederland terug ben, zal ik best eens met 'Naaa' antwoorden op de begroeting goedeavond. De kou, de kerstspullen en sinterklaassurprises doen hun intrede bij jullie! Waauw onvoorstelbaar voor mij!

Vorig weekend bleven we weer een weekendje in het drukke/chaotische/vriendelijk/altijd warme Tamale. Zaterdag ben ik met de kinderen uit het gastgezin naar het zwembad geweest. De hele dag lekker in het water gespetterd. Op een gegeven moment vroeg mijn zusje (Ajara 12 jaar) waar de wc was. Ik liep met haar mee maar hoe dichter we bij het gebouw kwamen hoe raarder zij ging kijken. Ik wees haar het toilet maar die had ze dus nog nooit gezien, het doorspoelen was al helemaal bijzonder! Erg genoten van haar blikken in der ogen!

Zondags zijn Angela en ik de kerk binnengeswingd, jeetje dat was nog eens een vrolijke zondagochtend. Ook dit keer begonnen ze met een uur lang zingen, dansen etc. daarna een uur lang preken. En dat preken dat doen ze zo hard! Niet normaal, we hadden af en toe de neiging onze vingers in onze oren te doen.

Afgelopen donderdag hadden we een tassenworkshop en dit was ook gelijk een reis terug in de tijd! In Holland kan ik wel een beetje overweg met de naaimachine maar dit was er een die met de hand aangedraaid moest worden! Een gedeelte van de tas moest gestreken worden ook dit ging natuurlijk op de ouderwetse manier: met een strijkbout met kolen. Super leuk!

's avonds spelen Ajara, Mudasser (broertje van 10) en veel buurkinderen graag spelletjes. De chief en de vrouwen van het gezin kijken dan toe. Vorige week was ik me aan het verstoppen om niet getikt te worden door een van de kindjes toen de Chief me wenkte! ' Esther Esther, (in handen voeten taal maakte hij duidelijk dat ik onder zijn tafel me kon verstoppen.)' Vervolgens ging hij met zijn grote 'Chiefdress' ervoor zitten, echt prachtig. Al snel vonden de kinderen me, ze konden me niet zien zitten, maar wel horen lachen! Zulke leuke dingen zijn dit!

Dit weekend ben ik naar Mole National Park geweest. Graag wilde we olifanten zien, want daar staat het park een beetje om bekend, maar nee geen olifanten gezien, wel de president van Ghana. ' Heh dat klinkt raar', ik zal het uitleggen. Iedereen die naar het Mole national park komt, gaat op zoek naar de olifanten, ook wij dus. 's morgens deden we een wandelsafari. Echt super mooie natuur, droge stukken maar ook moeras en bomen. We zagen herten, hier was ik niet zo erg van onder de indruk want ja die lopen bij ons thuis over de weg. Maar we zagen ook vogels en zwijnen. We besloten 's middags nog een jeepsafari te doen om dan eventueel olifanten te zien. Ook dit was weer super mooi, nu ook antilopen gezien en olifanten voetafdrukken. Toen we die eenmaal gespot hadden zat ik echt op het puntje van me stoel (safaribank) om de olifanten te ontdekken. Maar helaas niet gezien. De president van Ghana scheen toevallig deze dag in het park te komen lunchen. Veel agenten (met wapen) omsingelde het park en controleerde de kamers. Toen de president aankwam rijden reden er minstens 10 andere dikke auto's mee met legertanks en een ambulance. Indrukwekkend!! Geen olifanten dus maar wel de president achter geblindeerde ramen gezien.

Met het bed bij Mole National Park was ik erg blij, waaauuuww wat was dat zacht en breed! Om even een idee te geven hoe dun en slecht me bed is in de compound: Toen ik me in het hotel douchete (bij goed tl-licht, wat ik in de compound dus niet heb) kwam ik erachter dat ik gewoon een blauwe plek op me heup heb van dat harde bed/dunne matras.

Vorige keer ben ik nog een erg belangrijk feest vergeten te beschrijven. Eigenlijk begrijp ik niet hoe ik dat kan vergeten want dit was erg indrukwekkend. Dit was het firefestival, dit is een feest van de traditionele geloven waarbij verschillende dingen gevierd worden, onder andere het nieuwe jaar. Kinderen gaan 's avonds eerst met vuurwerk spelen (lees naar elkaar gooien) echt super gevaarlijk! Ik zat buiten te luisteren naar een groepje jongens die aan het djembeeen waren toen ik me plotseling echt te pletter schrok omdat er een rotje onder die bank ontplofte. Natuurlijk sprong ik op, waarna iedereen begon te lachen: 'he salaminka niet bang zijn, blijf gewoon lekker rustig zitten.' Nou lekker rustig zitten, zat er dus echt niet in! Vervolgens werd het startschot gegeven en liepen we in een optocht naar een mangoboom toe. De mannen in het dorp dragen dan messen en wapens bij zich en ' spelen' daar dan ook mee. Bij de mangoboom werden de zelfgemaakt kruizen van riet/takken in brand gestoken. Met dit brandende vuur liepen we in een stoet naar een andere mangoboom in de buurt. Dit was echt super gevaarlijk want overal komen brandende stukken neer, er knepen aan 2 kanten kinderen in me handen omdat zij ook heel erg bang waren. Onbegrijpelijk vond ik het dat er dan geen ouders in de buurt zijn die op die jonge kinderen letten, ze worden tijdens deze avond aan hun lot over gelaten. Later op de avond gingen we naar een compound van de chief. Op een of andere manier belande ik daar in een zeer drukke menigte. De chief van het dorp zegend deze mensen dan met water. Ik viel erg op als blanke daar vooraan dus ik kreeg minstens 2 emmers water over me heen, ' ik ben weer gezegend voor een jaar.' Dit was een hele hele bijzondere, spannende avond!

Ik realiseer me goed dat de weken dat ik hier ben nog maar kort kort korter zijn! Dit weekend gaan we met z'n allen nog een weekendje weg en daarna ga ik al samen met een andere vrijwilliger naar het zuiden van het land reizen!

Tot snel, liefs! Esther