Antistolling wordt in de medische praktijk erg veel gebruikt om middels een therapeutische interferentie aan te grijpen op de stollingscascade van het bloed. In de spreektaal worden deze middelen bloedverdunners genoemd. Bloedverdunners verlagen het risico op trombose en embolieen. Dit geldt voor zowel veneuze als arteriële bloedpropjes.De Bloedstolling zelf kan je onderverdelen in drie hoofdcategorieën. Je hebt de priamire hemostase, de secundaire hemostase en de fibrinloyse. In de primaire hemostase speelt trombocytenaggegratie een belangrijke rol. In de secundaire hemostase speelt fibrinevorming een belangrijke rol. En de fibrinolyse is de fase van de stollingscascade waarbij de stolsel wordt afgebroken middels het enzym plasmine.De primaire hemostase wordt tegengegaan door trombocytenaggegratieremmers. Je hebt verschillende vormen hiervan namelijk de cyclooxygenase (COX) remmers, de ADP receptor blokkers, de fosfodiesterase remmers en de glycoproteine IIb/IIIa remmers. Middelen die aangrijpen in de secundaire hemostase worden anticoagulantia genoemd. We onderscheiden grofweg de heparines (gefractioneerd en ongefractioneerd), de vitamine K antagonisten. Middelen die de fibrinolyse stimuleren zijn streptokinase, urokinase, ateplase, reteplase en tenecteplase.De indicatie voor tormbocytenaggegratieremmers is secundaire preventie van de vorming van arteriële trombose bij hart en...