Tankink / Hartman - Arrest

Tankink / Hartman

HR 19 maart 1990, NJ 1999, 496

Casus

Tankink heeft Hartman gedagvaard voor de rechtbank omdat Hartman Tankink nog een bedrag van fl. 90.810 verschuldigd is. De rechtbank veroordeelt Hartman en hij gaat vervolgens in hoger beroep. Het Hof heeft uiteindelijk dit vonnis weer vernietigd. Echter voor de procedure geeft Tankink al aangegeven dat hij over een geluidsopname beschikt waaruit blijkt dat Hartman Tankink wel degelijk dat geld verschuldigd is. Omdat de band zonder toestemming van Hartman is gemaakt, vraagt Tankink toestemming van Hartman. Hartman krijgt de tijd om hierop te reageren. Hartman heeft bij het gebruik bepaalde voorwaarden gesteld. Tankink heeft hier vervolgens nooit meer op gereageerd. In cassatie wordt dan ook geklaagd over het feit dat het Hof Tankink nooit in de gelegenheid heeft gesteld de geluidsopname in het geding te brengen en/ of te reageren op de voorwaarden van Hartman.

Rechtsvraag

Het gaat om de vraag of Tankink aan het tussenarrest het vertrouwen mocht ontlenen dat hij in de gelegenheid zou worden gesteld een niet door hem in het geding gebrachte bandopname alsnog in te brengen. De vragen die dan ook moeten worden beantwoord zijn: Mocht het Hof in haar eindarrest zwijgen over de bandopname en hoefde zij Tankink niet in de gelegenheid te stellen om deze alsnog te deponeren? En is het in strijd met het beginsel van wederhoor dat het Hof Tankink niet in de gelegenheid heeft gesteld te reageren op Hartmans akte met voorwaarden?

Rechtsregel

De HR zegt dat voor het inbrengen van een geluidsband door deze ter griffie te deponeren noch toestemming nodig is van de wederpartij, noch een verzoek van de wederpartij, noch een verzoek of opdracht van de rechter vereist. Het stond hem dus vrij de geluidsband in te brengen maar dat heeft hij niet gedaan. Onder deze omstandigheden was het Hof niet verplicht Tankink gelegenheid te geven of daar in het eindarrest op terug te komen. Verder kwam aan Tankink niet het recht toe om te reageren op Hartman. Hij had immers gezegd dat hij de geluidsband zou inbrengen als aan bepaalde voorwaarden was voldaan. Dit schendt dus niet het beginsel van hoor en wederhoor.