Kwalitatief onderzoek: kwalitatieve interviews in medisch onderzoek - Britten - Artikel

Er worden drie types kwalitatief onderzoek onderscheiden:

1. Gestructureerd: Hierbij worden gestructureerde vragenlijsten afgenomen of is de onderzoeker getraind om de interviews op een gestandaardiseerde manier af te nemen. Er worden bijvoorbeeld antwoordopties gegeven als: zeer slecht, slecht, neutraal, goed, zeer goed.

2. Semigestructureerde interviews: Hierbij worden open vragen gesteld over het onderwerp dat wordt onderzocht. De onderzoeker kan er voor kiezen op sommige vragen dieper in te gaan door deze beter uit te vragen.

3. Diepte interview: Hierbij wordt uitgelegd wat het onderwerp zal zijn, waarover informatie gewonnen zal worden. Er zullen een aantal zeer open vragen gesteld worden om het gesprek op gang te brengen. De onderzoeker stuurt het gesprek door op bepaalde aangesneden onderwerpen meer of minder in te gaan.

Kwalitatief en kwantitatief onderzoek hebben een beiden een ander doel. Het doel van kwalitatief onderzoek is er achter proberen te komen wat de interviewer denkt zonder dat de assumpties van de interviewer effect hebben op diens mening. De onderzoeker dient een open houding te hebben en er rekening mee te houden dat er een mogelijkheid bestaat dat de uitkomst en de variabelen van het onderzoek heel anders zullen zijn dan bij voorbaat voorspeld was.

Uitvoeren van het interview

Kwalitatieve interviewers proberen interactief te zijn en rekening te houden met de taal en concepten die worden gebruikt door de geïnterviewde. Daarnaast proberen zij de agenda flexibel te houden, zodat er ruimte is om te exploreren. Het is tijdens een kwalitatief interview zeer van belang dat de interviewer de geïnterviewde zeker weten goed heeft begrepen. Vooral indien er medische begrippen langs komen, dient de interviewer te controleren of de interviewer en de geïnterviewde aan het begrip dezelfde betekenis toekennen.

Patton zei ooit dat vragen in kwalitatieve onderzoeken open, neutraal, gevoelig en duidelijk horen te zijn. Hij maakte een lijst van zes type vragen, die gesteld kunnen worden tijdens een kwalitatief interview:

1. Vragen gebaseerd op gedrag of ervaring

2. Vragen gebaseerd op meningen en waardes

3. Vragen gebaseerd op gevoel

4. Vragen gebaseerd op kennis

5. Vragen gebaseerd op zintuigelijke ervaringen

6. Vragen die informeren naar demografische of achtergrond details

Het is vaak handig om te starten met vragen die de geïnterviewde makkelijk kan beantwoorden en de moeilijke vragen te bewaren voor wat later. Het is van belang als interviewer om voor het interview begint er over na te denken wat voor invloed de interviewer zelf kan hebben op het gesprek door diens geslacht, klasse, ras en sociale afstand.

Soms zal een geïnterviewde vragen stellen aan de interviewer. Dit kan lastig zijn, omdat de interviewer aan de ene kant de vraag niet wil beantwoorden, omdat dit de geïnterviewde zou kunnen beïnvloeden, aan de andere kant kan het niet beantwoorden van de vraag het contact met de geïnterviewde op negatieve wijze beïnvloeden. De interviewer kan dan aangeven dat deze vragen na het interview kunnen worden beantwoord.

Dokters als onderzoeksinstrument

Om een goed kwalitatief interview af te nemen, wordt er veel vaardigheid van de interviewer verwacht. De interviewer dient zijn eigen interview technieken goed onder de loep te nemen, door de interviews bijvoorbeeld na te luisteren om zo zijn vaardigheden te verbeteren. Het is vooral van belang dat de interviewer weet hoe directief deze is gedurende het interview en kan inschatten of deze niet te directief is gedurende het interview. Om dit in te kunnen schatten is er een zespuntige directiviteitsschaal opgesteld door Whyte. De zes punten zijn als volgt:

1. Aanmoedigende geluidjes maken

2. Reflecteren op de opmerkingen van de geïnterviewde

3. Vragen stellen over de laatste opmerking van de geïnterviewde

4. Vragen stellen over een idee dat besproken is voor de laatste opmerking van de geïnterviewde

5. Vragen stellen over een idee dat eerder besproken is in het interview

6. Een niet onderwerp introduceren

Directiviteit in een interview is niet altijd slecht. Het is ook van belang dat de interviewer nog wel de controle heeft over het gesprek. Patton heeft drie strategieën bedacht waarmee de interviewer de controle kan waarborgen:

1. Weten wat het doel is van het interview

2. De juiste vragen stellen

3. De juiste verbale en non-verbale feedback geven

Er bestaan een aantal bekende valkuilen voor interviewers. Denk hierbij aan onderbrekingen van buitenaf (telefoon, etc), concurrerende afleidingen (kinderen, etc), plankenkoorts voor interviewer en geïnterviewde, de geïnterviewde beschamende of onhandige vragen stellen, van het ene onderwerp naar het andere springen, les gaan geven aan de geïnterviewde, de geinterviewde begeleiden en eigen perspectieven tonen.

Opnemen van het interview

Het interview kan op verschillende manieren gedocumenteerd worden. Er kan gekozen worden met het interview mee te schrijven, naderhand te schrijven of het interview op te nemen. De beste manier is over het algemeen om het interview op te nemen. Zorg ervoor dat het opstarten van apparaat niet te veel tijd kost en dat de kwaliteit van de opname goed is. Houdt er rekening mee dat de transcriptie van het interview veel tijd kost en dat hiervoor voldoende tijd wordt ingeschaald.

Keuze van geïnterviewde

Het aantal geïnterviewde dat nodig is voor het onderzoek hangt af van het type kwalitatief onderzoek waarvoor wordt gekozen. De grote kwalitatieve onderzoeken interviewen echter vaak niet meer dan 50 tot 60 geïnterviewden, uitzonderingen daar gelaten. Het is van belang om de geïnterviewde in te lichten van het doel van het onderzoek, de gang van zaken (duur van het interview, etc), informed consent te krijgen, uit te leggen dat deelname aan het onderzoek geen effect zal hebben voor verdere behandeling en het interview te houden wanneer en waar de geïnterviewde dat prettig vindt.