HR 8 juni 2007, LJN BA2507 - Arrest

HR 8 juni 2007, LJN BA2507     

Rechtsregel    

Ingevolge artikel 4:30 lid 1 BW zijn de erfgenamen verplicht tot medewerking aan de vestiging van een vruchtgebruik op andere goederen van de nalatenschap dan bedoeld in artikel 4:29 BW ten behoeve van de echtgenoot van de erflater, voor zover de echtgenoot daaraan, de omstandigheden in aanmerking genomen, voor zijn verzorging behoefte heeft en die medewerking van hen verlangt. De onterfde echtgenoot zal dan ook – anders dan wanneer hij medewerking verlangt aan de vestiging van een vruchtgebruik op de tot de nalatenschap behorende woning en inboedel zoals bedoeld in artikel 4:29 BW – aannemelijk moeten maken dat hij voor zijn verzorging behoefte heeft aan een vruchtgebruik als bedoeld in artikel 4:30 BW. Met beide soorten van vruchtgebruik wordt beoogd hem niet meer dan een ‘vangnet’ te bieden in de vorm van een passende voorziening indien en voor zover zijn verzorging niet is gewaarborgd. De wetgever is er dus niet van uitgegaan dat in beginsel aan de echtgenoot een verzorgingsvruchtgebruik in de zin van artikel 4:30 BW toekomt.           

Bij het vaststellen van de behoefte kan niet slechts de huidige situatie tot uitgangspunt worden genomen, maar moet tevens worden gelet op in redelijkheid te verwachten toekomstige ontwikkelingen.         

(Volgens de Hoge Raad heeft het hof heeft dit niet miskend. Het hof heeft overwogen dat verzoekster in staat moet worden geacht (enige) aanvullende inkomsten uit arbeid te verwerven en was kennelijk van oordeel dat die inkomsten toereikend moeten worden geacht om zelfstandige woonruimte te betalen. Dit oordeel is niet onbegrijpelijk. Daarbij moet in aanmerking worden genomen dat het verzorgingsvruchtgebruik, zoals vermeld, slechts de functie van een ‘vangnet’ heeft en verzoekster haar standpunt dat zij behoeftig is nauwelijks verder heeft toegelicht.)