Easycar - Arrest

HvJ EG ,10 maart 2005, zaak C-336/03c (Easycar)

Feiten

De Britse autoverhuurmaatschappij EasyCar verhuurt auto’s in verschillende EU landen.

De reservering van de huurauto’s kan alleen online worden gedaan en in de algemene voorwaarden van de verhuurovereenkomst wordt gesteld dat de consument bij

ontbinding van de overeenkomst geen terugbetaling zal krijgen, behalve in geval van ongewone en onvoorziene omstandigheden buiten zijn wil, waaronder ernstige ziekte van de bestuurder

of bijvoorbeeld natuurrampen of oorlog, en “in andere extreme omstandigheden, ter discretie van de manager van onze klantendienst”. Het Office of Fair Trading heeft meerdere klachten van consumenten ontvangen waarna zij een procedure bij de rechter is gestart. In de prejudiciële procedure die volgt, heeft het High Court het Hof van Justitie gevraagd of diensten voor autoverhuur “diensten voor vervoer” zijn in de zin van de uitsluiting van de richtlijn 97/7/EG betreffende de bescherming van de consument bij op afstand gesloten overeenkomsten.

Hof van Justitie

Op grond van richtlijn 97/7/EG kan een op afstand gesloten overeenkomst gedurende een

bepaalde periode door de consument worden opgezegd, en moeten de reeds door hem gestorte

bedragen hem kosteloos worden terugbetaald (m.u.v. de kosten voor het terugzenden van de goederen). Volgens de richtlijn is deze verplichting niet van toepassing op, o.a. “overeenkomsten betreffende het verrichten van diensten voor vervoer”. Het is dan ook van belang te weten of autohuur wel of niet onder de uitzondering zou vallen.

Het Hof oordeelt dat de uitdrukking “diensten voor vervoer” ruim geformuleerd is en dat de wetgever niet heeft gekozen voor de engere uitdrukking “vervoersovereenkomsten”. In dat laatste geval zou het alleen betrekking hebben op het vervoer van passagiers en goederen.

Door te kiezen voor een veel bredere uitdrukking “overeenkomsten betreffende het verrichten van diensten voor vervoer” duidt dit er op dat het betrekking heeft op alle overeenkomsten op het gebied van vervoer. Het woord “vervoer” doelt ook op het ter beschikking stellen van een vervoermiddel en niet alleen op de handeling van verplaatsing van personen of goederen.

Het Hof stelt dat de wetgever de consumentenbelangen en die van de leveranciers van bepaalde diensten heeft willen reguleren in geval van de (kosteloze) annulering of de annulering zonder opgaaf van redenen van gereserveerde diensten. Daarom oordeelt het Hof dat de autoverhuurbedrijven een activiteit uitoefenen die de wetgever tegen zulke nadelen heeft willen beschermen. Autoverhuurbedrijven (en dus ook EasyCar) moeten maatregelen treffen om op de gereserveerde datum een prestatie te leveren, namelijk het ter beschikking stellen van de auto.  Daarom ondervinden zij in geval van annulering dezelfde nadelen als de andere leveranciers van diensten voor vervoer.

Het Hof komt tot de conclusie dat het begrip “diensten voor vervoer” ook

overeenkomsten van autoverhuur omvat. Zulke overeenkomsten kunnen daarom niet kosteloos door de consument worden opgezegd.

Kern: geen recht op kosteloze terugbetaling bij het herroepen door een consument van een

op afstand gesloten autohuurovereenkomst.