Bestemmingsplan Willemspark - Arrest

Rechtbank Amsterdam 15 maart 2011, LJN: BQ3597 (Bestemmingsplan Willemspark)

Feiten

In deze zaak gaat het om Herald Invest B.V. (eiseres) en het dagelijks bestuur van het stadsdeel Zuid (verweerder). Bij besluit van 7 februari 2007 heeft de verweerder geweigerd vrijstelling en bouwvergunning te verlenen voor het oprichten van een ondergrondse parkeervoorziening in Amsterdam. De rechtbank heeft het beroep van eiseres tegen het niet tijdig nemen van een besluit op bezwaar gegrond verklaard. Op 9 juli 2008 heeft eiseres opnieuw beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op bezwaar. De verweerder heeft het bezwaar tegen het primaire besluit ongegrond verklaard. 

Het bouwplan voorziet in een ondergrondse parkeervoorziening naast en achter het gebouw van Herald Invest B.V. Na publicatie van het voornemen medewerking te verlenen aan het bouwplan en een positieve ruimtelijke onderbouwing, zijn zienswijzen door omwonenden ingediend. Vervolgens heeft het stadsdeel geweigerd medewerking te verlenen aan het bouwplan. 

Op 1 juli 2008 is de Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) ingetrokken en is de Wet ruimtelijke ordening (Wro) in werking getreden. Gelet op overgangsregels is de WRO op dit beroep van toepassing, want de aanvraag is van 2003. Niet in geschil is dat de parkeervoorziening in strijd is met de ingevolge het bestemmingsplan “Willemspark/Van Eeghenstraat 2002” op het betrokken perceel rustende bestemming “Tuinen”, zodat het bouwplan alleen kan worden gerealiseerd met een vrijstelling als bedoeld in art.19 WRO. 

Rechtbank

Herald Invest stelt o.a. dat verweerder het vertrouwen heeft gewekt dat medewerking zou worden verleend aan het bouwplan. Bij brief van 6 juni 2003 heeft het hoofd van de afdeling vergunningen meegedeeld dat na toepassing van een vrijstellingsprocedure vergunning kan worden verleend, als een bouwplan wordt ingediend dat voldoet genoemde voorwaarden.  De verweerder stelt echter dat deze brief niet door het bevoegde b.o. is opgesteld zodat daaraan geen vertrouwen kan worden ontleend. Verder bevat het geen ongeclausuleerde toezeggingen. 

De rechtbank oordeelt hierover dat de eiseres aan de genoemde brief van het hoofd van de afdeling vergunningen, inderdaad de gerechtvaardigde verwachting mocht ontlenen dat verweerder bereid was medewerking te verlenen aan het bouwplan (mits aan voorwaarden is voldaan). Dit wil niet zeggen dat het beroep op het vertrouwensbeginsel kan slagen. Aan dit beginsel komt namelijk alleen een beperkte betekenis toe als belangen van derden een rol spelen. Als gevolg van de door omwonenden ingediende zienswijzen moest het stadsdeel een nieuwe belangenafweging maken waarbij ook hun belangen werden betrokken en het zijn in dit geval de in die zienswijzen aangevoerde bezwaren die in de weg staan aan honorering van het jegens eiseres opgewekte vertrouwen. Herald Invest had daar vanaf het begin van de procedure rekening mee kunnen en moeten houden. Het beroep op het vertrouwensbeginsel slaagt niet.  Herald Invest stelt ook dat het stadsdeel onterecht meent dat sprake zou zijn van gevaar voor precedentwerking als vrijstelling zou worden verleend. Dit geval staat volgens eiseres volledig op zichzelf en alle verzoeken moeten op hun eigen merites worden beoordeeld. De verweerder heeft aangevoerd dat het verlenen van vrijstelling voor de parkeervoorziening en dus in het groene karakter van de tuinen die verweerder zoveel mogelijk vrij van bebouwing wenst te houden, een ongewenste precedentwerking kan hebben. Volgens verweerder bestaat er een gerede kans dat er niet alleen medewerking aan meer ondergrondse parkeergarages zal moeten worden verleend maar ook aan de realisering van andere bouwplannen in binnentuinen, als die plannen worden voorzien van een groen karakter. De rechtbank ziet geen grond voor het oordeel dat verweerder ten onrechte vreest voor precedentwerking. Herald Invest heeft niet aangetoond dat deze situatie zo uniek is, dat afwijking in dit geval van verweerders groene tuinenbeleid en het uitgangspunt van het bestemmingsplan geen precedent zal scheppen, waarop derden zich met succes kunnen beroepen.